مخالفان امام علی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

مخالفان امام علی در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۷

۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'جلیل القدر' به 'جلیل‌القدر'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۱۴۷

ویرایش

@@ خط ۵۴: / خط ۵۴: @@
 مرا بگذارید و دیگری را به دست آرید، که ما پیشاپیش کاری می‌رویم که آن را رویه‌ها است و گونه‌گون رنگ‌ها است. [[دل‌ها]] برابر آن بر جای نمی‌ماند و خردها بر پای. همانا کران تا کران را [[ابر]] [[فتنه]] پوشیده است و [[راه راست]] ناشناسا گردیده<ref>نهج البلاغه، خطبه ۹۲، ص۸۵.</ref>.
-[[امام علی]]{{ع}} در زمانی [[حکومت اسلامی]] را به دست گرفت که بسیاری از مسلمانان [[تصور]] [[درستی]] از [[تعالیم اسلامی]] نداشتند و [[حقیقت‌جویی]]، جای خود را به شخصیت‌بینی داده بود. [[قشری‌گری]] و [[تحجر]] به جایی رسیده بود که برخی از بزرگان [[صحابه]] از [[بیم]] اینکه مبادا مجبور شوند رویاروی [[برادران]] [[مسلمان]] خود قرار گیرند، از [[بیعت با امام]] تن زدند<ref> ر.ک: المنقری، نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ص۵۵۱ - ۵۵۲؛ مصنفات الشیخ المفید، ج۱، الجمل، ص۶۶ – ۹۵.</ref>. شخصیت‌بینی و حقیقت‌ناشناسی در آن حد بود که در [[جنگ جمل]]، برخی از [[یاران امام علی]]{{ع}} وقتی در [[سپاه]] مقابل خود، افراد خوش سابقه‌ای مانند [[طلحه]] و [[زبیر]] و شخصیتی چون [[عایشه]]، [[همسر پیامبر]] را دیدند، در [[حقانیت]] [[جنگ]] با آنان به تردیدی جدی گرفتار آمدند<ref>ر.ک: تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۱۰؛ الشیخ الطوسی، الامالی، ص۱۳۴؛ البلاذری، احمد، انساب الاشراف، ج۳، ص۶۴؛ ابن حجر العسقلانی، فتح الباری، ج۱۳، ص۴۷.</ref>؛ به گونه‌ای که [[صحابی]] [[جلیل]] القدری چون [[خزیمة بن ثابت]]، هرچند به صحنه [[نبرد]] آمد، [[شمشیر]] خود را از نیام بیرون نیاورد!<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۵۹؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۳، ص۶۳۲، شماره ۳۷۹۸؛ الخوارزمی، الموفق بن احمد، المناقب، ص۱۹۱.</ref>.
+[[امام علی]]{{ع}} در زمانی [[حکومت اسلامی]] را به دست گرفت که بسیاری از مسلمانان [[تصور]] [[درستی]] از [[تعالیم اسلامی]] نداشتند و [[حقیقت‌جویی]]، جای خود را به شخصیت‌بینی داده بود. [[قشری‌گری]] و [[تحجر]] به جایی رسیده بود که برخی از بزرگان [[صحابه]] از [[بیم]] اینکه مبادا مجبور شوند رویاروی [[برادران]] [[مسلمان]] خود قرار گیرند، از [[بیعت با امام]] تن زدند<ref> ر.ک: المنقری، نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ص۵۵۱ - ۵۵۲؛ مصنفات الشیخ المفید، ج۱، الجمل، ص۶۶ – ۹۵.</ref>. شخصیت‌بینی و حقیقت‌ناشناسی در آن حد بود که در [[جنگ جمل]]، برخی از [[یاران امام علی]]{{ع}} وقتی در [[سپاه]] مقابل خود، افراد خوش سابقه‌ای مانند [[طلحه]] و [[زبیر]] و شخصیتی چون [[عایشه]]، [[همسر پیامبر]] را دیدند، در [[حقانیت]] [[جنگ]] با آنان به تردیدی جدی گرفتار آمدند<ref>ر.ک: تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۱۰؛ الشیخ الطوسی، الامالی، ص۱۳۴؛ البلاذری، احمد، انساب الاشراف، ج۳، ص۶۴؛ ابن حجر العسقلانی، فتح الباری، ج۱۳، ص۴۷.</ref>؛ به گونه‌ای که [[صحابی]] [[جلیل‌القدر]]ی چون [[خزیمة بن ثابت]]، هرچند به صحنه [[نبرد]] آمد، [[شمشیر]] خود را از نیام بیرون نیاورد!<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۵۹؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۳، ص۶۳۲، شماره ۳۷۹۸؛ الخوارزمی، الموفق بن احمد، المناقب، ص۱۹۱.</ref>.
 در [[جنگ صفین]] نیز [[سطحی‌نگری]] و [[ظاهربینی]]، بسیاری از یاران امام علی{{ع}} را به تردید کشانده بود. آنان از این که می‌دیدند هر دو گروه به یک گونه و به یک سو [[نماز]] می‌خوانند، به [[وحدانیت خدا]] و [[رسالت پیامبر اسلام]] [[گواهی]] می‌دهند و [[کتاب آسمانی]] یکسانی را می‌خوانند، سخت به کام [[شک]] و [[اضطراب]] غلتیده بودند.