عبدالله بن حسن بن علی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
عبدالله بن حسن بن علی در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۵
، ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
'''[[عبدالله بن حسن]]''' فرزند [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} که در [[کربلا]] حضور داشت زمانی که که [[امام حسین]] {{ع}} در [[گودال قتلگاه]] در محاصره [[دشمن]] قرار داشت، شتابان خود را به عموی گرامیاش رساند و با تیغ دشمن به [[شهادت]] رسید. | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
سومین فرزند [[امام حسن]]{{ع}} که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید، عبداللّه اصغر نام داشت. مادرش دختر [[سلیل بن عبدالله بجلی]] بود که برخی نام وی را [[رمله]] آوردهاند<ref>تسمیة من قتل...، ش۱۱؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۸، دارالمعارف؛ مقاتل الطالبیین، ص۸۹، دارالمعرفة؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۷۸؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۳۹.</ref>. ظاهراً وی پس از [[علی اصغر]]، خُردسالترین [[شهید]] کربلا بوده است<ref>در کتب معتبر، سنّ او نیامده است. برخی نویسندگان متأخّر، او را یازده ساله دانستهاند.</ref>. وی در [[حادثه عاشورا]] هنوز به سن [[بلوغ]] نرسیده بود و در [[خیمه]] [[زنان]] نگهداری میشد. آنگاه که [[شمر بن ذی الجوشن]] با نیروهای پیاده پس از عقبنشینی دوباره به سوی [[امام حسین]]{{ع}} [[هجوم]] آورد، عبدالله از خیمه بیرون دوید و به سوی عمویش حرکت کرد. [[زینب]]{{س}} او را گرفت و [[امام]]{{ع}} نیز فرمود: «خواهرم او را نگه دار»، ولی عبدالله نپذیرفت و از بازگشت به خیمه به شدت خودداری کرد و گفت: «به [[خدا]] قسم هرگز از عمویم جدا نخواهم شد». | سومین فرزند [[امام حسن]]{{ع}} که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید، عبداللّه اصغر نام داشت. مادرش دختر [[سلیل بن عبدالله بجلی]] بود که برخی نام وی را [[رمله]] آوردهاند<ref>تسمیة من قتل...، ش۱۱؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۸، دارالمعارف؛ مقاتل الطالبیین، ص۸۹، دارالمعرفة؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۷۸؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۳۹.</ref>. ظاهراً وی پس از [[علی اصغر]]، خُردسالترین [[شهید]] کربلا بوده است<ref>در کتب معتبر، سنّ او نیامده است. برخی نویسندگان متأخّر، او را یازده ساله دانستهاند.</ref>. وی در [[حادثه عاشورا]] هنوز به سن [[بلوغ]] نرسیده بود و در [[خیمه]] [[زنان]] نگهداری میشد. آنگاه که [[شمر بن ذی الجوشن]] با نیروهای پیاده پس از عقبنشینی دوباره به سوی [[امام حسین]]{{ع}} [[هجوم]] آورد، عبدالله از خیمه بیرون دوید و به سوی عمویش حرکت کرد. [[زینب]]{{س}} او را گرفت و [[امام]]{{ع}} نیز فرمود: «خواهرم او را نگه دار»، ولی عبدالله نپذیرفت و از بازگشت به خیمه به شدت خودداری کرد و گفت: «به [[خدا]] قسم هرگز از عمویم جدا نخواهم شد». |