عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب در تراجم و رجال: تفاوت میان نسخه‌ها

هنگامی که او از [[دنیا]] رفت، جمعیت بسیار زیادی در [[تشییع]] و [[تدفین]] او حاضر بودند و می‌گریستند، و [[ابان بن عثمان]] که از طرف [[عبدالملک مروان]]، [[والی مدینه]] بود، چنان از [[مرگ]] [[عبدالله بن جعفر]] [[اندوهگین]] بود که از ابتدای [[تشییع جنازه]] و [[غسل]] و [[کفن]] همراه جنازه بود و خود بر او [[نماز]] خواند و شخصاً [[تابوت]] را روی شانه گرفت تا در [[بقیع]] به [[خاک]] سپرده شد و در [[غم]] فقدان او [[اشک]] میریخت و هنگام [[دفن]] او گفت: "ای عبدالله، تو خیر محض بودی و شری در تو نبود، به [[خدا]] [[سوگند]]، تو مردی [[شریف]] و همواره در [[ارتباط]] با بستگان و [[نیکوکار]] بودی<ref>{{عربی|كُنْتَ وَ اللَّهِ خَيْراً، لاَ شَرَّ فِيكَ وَ كُنْتَ وَ اللَّهِ شَرِيفاً وَاصِلاً برّاً}}؛ اسدالغابه، ج۳، ص۱۳۵.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۶۸.</ref>

== منابع ==