ظلم‌ستیزی در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخه‌ها

ایشان در روزهای آخر [[عمر]] با رد عذرخواهی ظاهری [[خلیفه اول]] و دوم<ref> ابن قتیبه دینوری، الامامه و السیاسة، ج۱، ص۳۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۲۸، ص۳۵۷.</ref> و سپس با [[وصیت]] سیاسی‌اش، ضربه نهایی را بر پیکره خط [[نفاق]] و ظلم وارد ساخت تا در [[آینده]] تاریخ، راه روشنی فراروی [[حق‌جویان]] و حقیقت‌پویان فراهم آید. آن [[حضرت]] در این وصیت‌نامه از حضور دشمنان در [[تشییع]] جنازه‌اش منع کرد و به [[تجهیز]] و [[دفن شبانه]] پیکرش سفارش نمود<ref>{{متن حدیث|عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ: سُئِلَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ{{ع}} عَنْ عِلَّةِ دَفْنِهِ لِفَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} لَيْلًا فَقَالَ{{ع}} إِنَّهَا كَانَتْ سَاخِطَةً عَلَى قَوْمٍ كَرِهَتْ حُضُورَهُمْ جَنَازَتَهَا وَ حَرَامٌ عَلَى مَنْ يَتَوَلَّاهُمْ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ وُلْدِهَا}} (شیخ صدوق، الامالی، ص۷۵۶)؛ {{متن حدیث|عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} لِأَيِّ عِلَّةٍ دُفِنَتْ فَاطِمَةُ{{س}} بِاللَّيْلِ وَ لَمْ تُدْفَنْ بِالنَّهَارِ قَالَ لِأَنَّهَا أَوْصَتْ أَنْ لَا يُصَلِّيَ عَلَيْهَا رِجَالٌ [الرَّجُلَانِ‌]}} (شیخ صدوق، علل الشرایع، ج۱، ص۳۵۷).</ref>.<ref>[[محمد رضا جباری|جباری، محمد رضا]]، [[سیره اخلاقی و سبک زندگی حضرت زهرا (کتاب)|سیره اخلاقی و سبک زندگی حضرت زهرا]]، ص ۱۵۲.</ref>

== منابع ==