پرش به محتوا

حجر بن عدی کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۸۱۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱۱: خط ۱۱:


حجر، چهره‌ای [[محبوب]]، شخصیتی نافذ و وجهه‌ای [[نیکو]] داشت. [[شهادت]] او بر [[مردم]]، گران آمد. بدین‌سان به [[معاویه]] [[اعتراض]] کردند و او را بر این [[کردار پلید]]، [[نکوهش]] کردند. از جمله، [[امام حسین]]{{ع}} در نامه‌ای به [[معاویه]]، ضمن [[ستایش]] فراوان و یادکردِ [[نیکو]] از [[ستم‌ستیزی]] حُجر، بدو [[اعتراض]] کرد و [[یادآوری]] کرد که [[معاویه]]، [[پیمان]] شکسته و ستمکارانه، [[خون]] [[پاک]] حُجر را بر [[زمین]] ریخته است. [[عایشه]] نیز با ذکر روایتی درباره [[شهیدان]] "[[مرج]] [[عذرا]]" به [[معاویه]] [[اعتراض]] کرد. [[معاویه]] با همه تیره‌جانی، [[قتل]] حُجر را از اشتباهاتش می‌دانست و از آن، اظهار [[ندامت]] می‌کرد و در هنگام [[مرگ]] می‌گفت: اگر نصیحتگری می‌بود، ما را از [[قتل]] حجر، باز می‌داشت. مُصعَب بن زُبَیر، دو [[فرزند]] حُجْر (عبید [[الله]] و [[عبد]] [[الرحمان]]) را پس از به بند کشیدن، به [[قتل]] رساند. [[علی]]{{ع}} از [[شهادت]] او خبر داده بود و [[شهادت]] او و یارانش را به [[شهادت]] "[[اصحاب]] [[اخدود]]"، مانند کرده بود<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۳۳.</ref>.
حجر، چهره‌ای [[محبوب]]، شخصیتی نافذ و وجهه‌ای [[نیکو]] داشت. [[شهادت]] او بر [[مردم]]، گران آمد. بدین‌سان به [[معاویه]] [[اعتراض]] کردند و او را بر این [[کردار پلید]]، [[نکوهش]] کردند. از جمله، [[امام حسین]]{{ع}} در نامه‌ای به [[معاویه]]، ضمن [[ستایش]] فراوان و یادکردِ [[نیکو]] از [[ستم‌ستیزی]] حُجر، بدو [[اعتراض]] کرد و [[یادآوری]] کرد که [[معاویه]]، [[پیمان]] شکسته و ستمکارانه، [[خون]] [[پاک]] حُجر را بر [[زمین]] ریخته است. [[عایشه]] نیز با ذکر روایتی درباره [[شهیدان]] "[[مرج]] [[عذرا]]" به [[معاویه]] [[اعتراض]] کرد. [[معاویه]] با همه تیره‌جانی، [[قتل]] حُجر را از اشتباهاتش می‌دانست و از آن، اظهار [[ندامت]] می‌کرد و در هنگام [[مرگ]] می‌گفت: اگر نصیحتگری می‌بود، ما را از [[قتل]] حجر، باز می‌داشت. مُصعَب بن زُبَیر، دو [[فرزند]] حُجْر (عبید [[الله]] و [[عبد]] [[الرحمان]]) را پس از به بند کشیدن، به [[قتل]] رساند. [[علی]]{{ع}} از [[شهادت]] او خبر داده بود و [[شهادت]] او و یارانش را به [[شهادت]] "[[اصحاب]] [[اخدود]]"، مانند کرده بود<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۳۳.</ref>.
==[[حجر بن عدی]]==
یک سال پس از شروع [[امامت]] [[حضرت حسین بن علی]]{{ع}}، [[زیاد بن ابیه]] که از طرف [[معاویه]] [[حاکم کوفه]] بود و [[شیعیان]] را می‌شناخت حجربن عدی کندی را که از [[یاران]] نزدیک علی{{ع}} بود به همراه تعدادی از [[اصحاب]] او به [[جرم]] [[دوستی]] و علاقه به علی{{ع}} و خاندانش دستگیر نمود و آنان را [[زندانی]] کرد، سپس گروهی از ایادی خودش را به [[قتل]] رساند و به گونه‌ای وانمود کرد که این کار توسط حجر بن عدی و یارانش صورت گرفته است، و آنان را - که تعدادشان چهارده نفر بود- روانۀ [[شام]] کرد و در [[مرج]] [[عذرا]] در نزدیکی [[دمشق]] زندانی کردند، معاویه کسانی را نزد آنان فرستاد که از آنان بخواهد از علی{{ع}} [[بیزاری]] جویند، هفت نفر به ظاهر [[اعلام برائت]] کردند و بقیه حاضر به این امر نشدند.
پس قبرهایی برای آنان حفر کرده و کفن‌هایشان را کنار قبرها نهادند، و آنها را مخیر کردند میان دست برداشتن از [[دوستی علی]]{{ع}} و یا کشته شدن؛ [[حجر]] و آن شش نفر دیگر از [[برائت]] جستن خودداری کردند.
هنگامی که خواستند آنان را به قتل برسانند، حجر بن عدی مهلت خواسته و [[نماز]] گزارد، پس از آن گفت: من نماز به این کوتاهی نخوانده بودم، اگر [[بیم]] آن نداشتم که بگویید نماز را برای تأخیر در کشته شدن طولانی کرد آن را با [[تأنی]] بیشتری می‌خواندم.
آنگاه [[وصیت]] کرد که: مرا با همین زنجیرها [[دفن]] کنید که در [[روز قیامت]] با معاویه [[مخاصمه]] خواهم کرد<ref>کامل ابن اثیر، ج۳، ص۴۷۲.</ref>.
و در جای دیگری نقل شده است که فرزندش نیز با او بود و گفت: اول فرزندم را بکشید، مبادا پس از من بترسد و [[تسلیم]] شود؛ پس او و فرزندش و یارانش را کشتند<ref>اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۶۹.</ref>.
قتل حجر بن عدی و یارانش [[مسلمان‌ها]] را به شدت متأثر و [[اندوهگین]] کرد.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۳۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۷۳٬۲۳۷

ویرایش