بحث:مقام اصطفاء الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
←سید علی حسینی میلانی
| خط ۱۴۰: | خط ۱۴۰: | ||
ما همان کسانی هستیم که خدای تعالی برگزیده و این کتاب را به ارث بخشیده است؛ کتابی که در آن همه چیز بیان شده است. | ما همان کسانی هستیم که خدای تعالی برگزیده و این کتاب را به ارث بخشیده است؛ کتابی که در آن همه چیز بیان شده است. | ||
در روایت دیگری راوی درباره این آیه از [[امام رضا]]{{ع}} می‌پرسد، حضرت می‌فرماید: منظور فرزندان حضرت فاطمه {{س}} می‌باشند و منظور از شتاب‌کنندگان به نیکی‌ها امام و میانه‌رو کسی است که امام را بشناسد و ستمگر به خویشتن کسی است که امام را نمی‌شناسد. <ref>ولد فاطمۀ{{س}} و السّابق بالخیرات: الإمام، و المقتصد: العارف بالإمام، و الظالم لنفسه: الّذی لا یعرف الإمام؛ همان: ۱ / ۲۱۵، حدیث ۳، تفسیر نور الثقلین: ۴ / ۳۶۱، حدیث ۷۶.</ref> | در روایت دیگری راوی درباره این آیه از [[امام رضا]]{{ع}} می‌پرسد، حضرت می‌فرماید: منظور فرزندان حضرت فاطمه {{س}} می‌باشند و منظور از شتاب‌کنندگان به نیکی‌ها امام و میانه‌رو کسی است که امام را بشناسد و ستمگر به خویشتن کسی است که امام را نمی‌شناسد. <ref>ولد فاطمۀ{{س}} و السّابق بالخیرات: الإمام، و المقتصد: العارف بالإمام، و الظالم لنفسه: الّذی لا یعرف الإمام؛ همان: ۱ / ۲۱۵، حدیث ۳، تفسیر نور الثقلین: ۴ / ۳۶۱، حدیث ۷۶.</ref> | ||
هم چنین از دیگر ائمه {{عم}} روایاتی نقل شده که این آیه | هم چنین از دیگر [[ائمه]]{{عم}} روایاتی نقل شده که این آیه درباره آن بزرگواران است. در الاحتجاج آمده است که ابوبصیر گوید: | ||
از امام صادق {{ع}} درباره آیه شریفه {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|ثُمَّ أَوْرَثْنَا...}}﴾}} پرسیدم. | از [[امام صادق]]{{ع}} درباره آیه شریفه {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|ثُمَّ أَوْرَثْنَا...}}﴾}} پرسیدم. | ||
فرمود: نظر تو چیست؟ | فرمود: نظر تو چیست؟ | ||
عرض کردم: بندگان برگزیده فقط فرزندان [[حضرت فاطمه]]{{س}} هستند. | عرض کردم: بندگان برگزیده فقط فرزندان [[حضرت فاطمه]]{{س}} هستند. | ||
| خط ۱۵۳: | خط ۱۵۳: | ||
قال: الظالم لنفسه الّذی لا یدعو الناس إلی ضلال و لا هدی، و المقتصد منّا أهل البیت هو العارف حق الإمام، و السابق بالخیرات هو الإمام؛ الاحتجاج: ۲ / ۱۳۸ و ۱۳۹، این حدیث در بحار الأنوار: ۲۳ / ۲۱۵، حدیث ۵ با اندکی تفاوت نقل شده است.</ref> | قال: الظالم لنفسه الّذی لا یدعو الناس إلی ضلال و لا هدی، و المقتصد منّا أهل البیت هو العارف حق الإمام، و السابق بالخیرات هو الإمام؛ الاحتجاج: ۲ / ۱۳۸ و ۱۳۹، این حدیث در بحار الأنوار: ۲۳ / ۲۱۵، حدیث ۵ با اندکی تفاوت نقل شده است.</ref> | ||
در المناقب ابن شهر آشوب آمده است: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: | در المناقب ابن شهر آشوب آمده است: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: | ||
نزلت فی حقنا و حق ذریّاتنا | {{عربی|اندازه=155%|"نزلت فی حقنا و حق ذریّاتنا خاصّة"}}؛ | ||
این آیه به خصوص در حق ما و حق فرزندان ما نازل شده است. | این آیه به خصوص در حق ما و حق فرزندان ما نازل شده است. | ||
در مورد دیگری می‌فرماید: | در مورد دیگری می‌فرماید: | ||
هی لنا خاصّة و إیّانا | {{عربی|اندازه=155%|"هی لنا خاصّة و إیّانا عنی"}}؛ <ref>المناقب، ابن شهر آشوب: ۳ / ۲۷۴، بحار الأنوار: ۲۳ / ۲۲۲، حدیث ۲۸ و ۲۲۳، حدیث ۲۹ و ۳۰.</ref> | ||
این آیه در خصوص ماست و فقط ما منظور شده‌ایم. | این آیه در خصوص ماست و فقط ما منظور شده‌ایم. | ||
در روایت دیگری امام باقر {{ع}} می‌فرماید: | در روایت دیگری امام باقر {{ع}} می‌فرماید: | ||
هم آل محمّد | {{عربی|اندازه=155%|"هم آل محمّد{{عم}}"}}؛ <ref>الناقب، ابن شهرآشوب: ۳ / ۲۷۴، بحار الأنوار: ۲۳ / ۲۲۳، حدیث ۳۰.</ref> | ||
آنان همان آل محمّد {{عم}} هستند. | آنان همان آل محمّد {{عم}} هستند. | ||
بنابراین روایات، این آیه دربارۀ اهل بیت {{عم}} می‌باشد؛ یعنی کلمه «المصطفون» در زیارت جامعه به این آیه اشاره دارد. | بنابراین روایات، این آیه دربارۀ اهل بیت {{عم}} می‌باشد؛ یعنی کلمه «المصطفون» در زیارت جامعه به این آیه اشاره دارد. | ||
| خط ۲۱۵: | خط ۲۱۵: | ||
و قال: «اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا ۚ وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ»"سوره سبأ: آیه ۱۳." و آل عمران و آل محمّد؛تفسیر العیاشی: ۱ / ۱۶۹ و ۱۷۰، حدیث ۳۵، بحار الأنوار: ۲۳/ ۲۲۷ و ۲۲۸، حدیث ۴۹.</ref> | و قال: «اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا ۚ وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ»"سوره سبأ: آیه ۱۳." و آل عمران و آل محمّد؛تفسیر العیاشی: ۱ / ۱۶۹ و ۱۷۰، حدیث ۳۵، بحار الأنوار: ۲۳/ ۲۲۷ و ۲۲۸، حدیث ۴۹.</ref> | ||
بنابراین، از آیۀ مبارکۀ | بنابراین، از آیۀ مبارکۀ {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ}}﴾}} اعلم بودن اهل بیت –علاو بر عصمت و افضلیّت آن بزرگواران- به دست می‌آید. ما پیش‌تر گفتیم که «اصطفاء» به برکت عبودیّت است و این چیزی است که در آیات قرآن نیز آمده است، آن جا که می‌فرماید: | ||
{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَىٰ}}﴾}}؛<ref>«و سلام بر بندگان او؛ همان‌هایی که برگزیده است». سوره نمل: ۵۹.</ref> | {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَىٰ}}﴾}}؛<ref>«و سلام بر بندگان او؛ همان‌هایی که برگزیده است». سوره نمل: ۵۹.</ref> | ||