وضعیت جهان در آستانه ظهور چگونه خواهد بود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات پرسش

}}

'''وضعیت [[جهان در آستانه ظهور]] چگونه خواهد بود؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

#با [[لشکر]] [[سفیانی]] مقابله می‌کند. این، زمانی است که [[حضرت]]، [[کوفه]] را نیز به [[تصرف]] خود درآورده است. گفت وگوها و اندرزهای [[حضرت]]، در [[دل]] چون سنگ آنان نیز اثر نمی‌گذارد و [[جنگ]]، شعله ور می‌شود که به [[هلاکت]] [[سفیانی]] و [[یاران]] او می‌انجامد. [[حضرت]]، شهر [[کوفه]] را مرکز [[حکومت]] جهانی خود برمی‌گزیند و از آن جا به مدیریّت [[قیام]] می‌پردازد و برای [[دعوت]] جهانیان به [[اسلام]] و [[زندگی]] در پرتو [[قوانین]] [[قرآن]] و در هم کوبیدن بساط [[ظلم و ستم]]، [[یاران]] و [[سپاهیان]] [[نور]] را به نقاط مختلف عالم گسیل می‌کند. [[امام]]{{ع}} یک به یک سنگرهای کلیدی [[جهان]] را [[فتح]] می‌کند؛ زیرا علاوه بر یارانِ [[وفادار]] و [[مؤمن]]، از امداد [[فرشتگان الهی]] نیز برخوردار است و مانند [[پیامبر]]{{صل}} از [[لشکر]] [[رعب]] و [[وحشت]] مدد می‌گیرد. [[خداوند]] توانا، چنان ترسی از او و یارانش در دل‌های [[دشمنان]] می‌افکند که هیچ قدرتی را توان رویارویی با آن [[حضرت]] نیست. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "[[قائم]] از ما به وسیله رُعب [[وحشت]] در [[دل]] [[دشمنان]] [[یاری]] می‌شود.<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، باب ۳۲، ح ۱۶.</ref>

*گفتنی است یکی از نقاط [[جهان]] که به وسیله [[سپاه]] [[امام]] [[فتح]] می‌شود، [[بیت المقدس]] است<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص۵۵۴، ح۷۲۸.</ref> و پس از آن، واقعه بسیار مبارکی اتفاق می‌افتد که در جریان [[قیام]] و [[انقلاب]] [[امام مهدی]]{{ع}} [[سرنوشت]] ساز است و [[جبهه]] آن [[حضرت]] را تقویت می‌کند و آن، فرود آمدن [[حضرت عیسی]]{{ع}} از [[آسمان]] است. [[حضرت مسیح]]{{ع}} که به فرموده [[قرآن]]، زنده است و در آسمان‌ها به سر می‌برد، به [[زمین]] می‌آید و پشت سر [[امام مهدی]]{{ع}} به [[نماز]] می‌ایستد. بدین وسیله، [[فضیلت]] و [[برتری]] پیشوای دوازدهم [[شیعیان]] را بر خود و [[پیروی]] خود را از [[امام مهدی]]{{ع}}، به همگان اعلام می‌کند.

*به دنبال این [[اقدام]] [[حضرت عیسی]]{{ع}}، بسیاری از [[مسیحیان]] که جمعیت فراوانی از [[جهان]] را تشکیل می‌دهند، به آخرین [[ذخیره الهی]] و پیشوای [[شیعیان]]، [[ایمان]] می‌آورند. گویی [[خداوند]]، [[حضرت عیسی]]{{ع}} را برای چنان روزی حفظ کرده است، تا چراغ هدایتی برای [[حق طلبان]] باشد.

*البتّه [[ظهور]] [[معجزات]] به دستِ [[هدایتگر]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} و طرح مباحث [[فکری]] برای [[راهنمایی]] بشریّت، از برنامه‌های [[انقلاب]] بزرگ [[مهدوی]] است که راه را برای [[هدایت مردم]] باز می‌کند. در همین راستا، [[امام]]، [[الواح]] [[تورات]] [[تحریف]] نشده "[[کتاب مقدس]] [[یهود]]" را که در نقاط خاصی از [[دنیا]] [[دفن]] شده است، خارج می‌کند<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۵۲۲.</ref> و  بسیاری از [[یهودیان]] که نشانه‌های [[امامت]] او را در [[الواح]] می‌بینند، به آن [[حضرت]] [[ایمان]] می‌آورند. [[پیروان ادیان]] دیگر نیز با مشاهده این تحول بزرگ و نیز شنیدن [[پیام]] حقِ [[امام]] و دیدن [[معجزات]] از آن [[حضرت]]، گروه گروه به آن [[حضرت]] می‌پیوندند. این گونه است که [[وعده]] حتمی‌ [[پروردگار]] محقّق می‌شود و [[اسلام]] عزیز، همه عالم را زیر [[پرچم]] خود می‌گیرد{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}<ref> اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دین‌ها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند؛ سوره توبه، آیه: ۳۳.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۲۲۴-۲۲۹.</ref>.