ویژگی‌های اخلاقی و تربیتی منتظران راستین چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی       = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| موضوع فرعی       =[[ویژگی‌های اخلاقی]] و [[تربیتی]] [[منتظران راستین]] چیست؟  

| تصویر             = 7626626268.jpg

| اندازه تصویر     = 200px

| مدخل بالاتر     = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت]] / [[به دست آوردن ویژگی‌های منتظران راستین]]

| مدخل اصلی   = [[ویژگی‌های اخلاقی و تربیتی منتظران]]

| مدخل وابسته   =  

| پاسخ‌دهنده         =

| پاسخ‌دهندگان       = ۱۴ پاسخ

* از ویژگی‌های اصلی [[منتظران]] [[حکومت مهدوی]]، [[تهذیب نفس]] و [[آراستگی]] به [[مکارم اخلاق]] است<ref>ر.ک. [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر (مقاله)|ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر]]، ص ۲۶۵.</ref>. [[انسان]] با توجه به نیروی [[تفکر]] می‌تواند در مسیر‌ رشد‌ [[فکری]] و اخلاقی‌ گام‌ بردارد و با‌ امدادهای‌ [[الهی]] و وجود [[رهبری الهی]]، جهشی بسیار فراگیر داشته باشد<ref>ر.ک. [[عسکر دیرباز|دیرباز، عسکر]]، [[روش‌های اثرگذاری انتظار در جامعه منتظر (مقاله)|روش‌های اثرگذاری انتظار در جامعه منتظر]]، ص۱۱۸.</ref>. [[انتظار]] در بین [[جامعه منتظر]]؛ [[فرهنگی]] ممتاز و بی‌بدیل می‌سازد که می‌تواند [[جامعۀ اسلامی]] را در راه [[پیشرفت]] و [[تکامل]] جلو ببرد<ref>ر.ک. [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۲۰۰-۲۰۱.</ref> و بزرگترین وجه تمایز [[جامعۀ اسلامی]]، از دیگر جامعه‌ها، همان [[اخلاق]] [[نورانی]] [[اسلام]] است<ref>ر.ک. [[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص ۸۴-۸۸.</ref>. [[منتظران]] برای هماهنگی با [[امام زمان]]{{ع}} در اهتمام به رعایت [[محاسن اخلاق]]، همه تلاش و کوشش خود را به کار می‌گیرند. در [[حدیثی]] از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است: «هر کس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]] {{ع}} باشد، باید [[منتظر]] باشد و در حال [[انتظار]] به [[پرهیزگاری]] و [[اخلاق نیکو]] [[رفتار]] نماید»<ref>{{متن حدیث|"مَنْ‏ سَرَّهُ‏ أَنْ‏ یَکُونَ‏ مِنْ‏ أَصْحَابِ‏ الْقَائِمِ‏ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ‏ بِالْوَرَعِ‏ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ"}}؛ غیبت نعمانی، ص۲۰۷.</ref>.<ref>ر.ک. نویسندگان، [[آفتاب مهر (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۲، ص ۱۳۴ – ۱۳۷؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۴۲؛ [[علی باقی نصرآبادی|باقی نصرآبادی، علی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]، ص۱۳۱-۱۳۲؛ [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر (مقاله)|ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر]]، ص ۲۶۵؛ [[محمد مهدی گرجیان|گرجیان، محمد مهدی]]، [[تحلیل کارآمدی انتظار در حیات طیبه (مقاله)|تحلیل کارآمدی انتظار در حیات طیبه]]، ص ۲۲؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۱، ص ۳۲۴.</ref>

# '''[[خودسازی]] و [[پارسایی]]''': [[تهذیب نفس]] از چنان اهمیتی برخوردار است که [[اعمال]] ناشایست و [[گناهان]] از اسباب طولانی شدن [[غیبت]] و دوری [[شیعیان]] از لقای [[امام]] شمرده شده است<ref>{{متن حدیث|"فَمَا یَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا یَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَکْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ"}}؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۷.</ref>.<ref>ر.ک. [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص ۶۶؛ [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]، ص؟؟؟.</ref> لذا [[انسان]] [[منتظر]] در بُعد فردی باید به کسب [[فضیلت‌های اخلاقی]] و تقویتِ جنبۀ جسمی روی ‌آورد<ref>ر.ک. [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۴۲.</ref> و علاوه بر [[تقوی]]، به [[ورع]]، [[پارسایی]] و [[عبادت]] بپردازد. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: «[[تقوی]] پیشه سازید و بار سنگین [[انتظار]] را، به [[کمک]] [[ورع]] و [[پارسایی]] به منزل رسانید و با کوشش بسیار در [[عبادت]] و [[اطاعت خدا]]»<ref>{{متن حدیث|"اتَّقُوا اللَّهَ وَ اسْتَعِینُوا عَلَی مَا أَنْتُمْ عَلَیْهِ بِالْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ فِی طَاعَةِ اللَّهِ"}}، الغیبه للنعمانی، ص ۲۲۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۰.</ref>.<ref>ر.ک. [[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص ۸۴-۸۸.</ref> [[یاران مهدی]]، در کمال [[پاکی]] و نهایت [[زیبایی]] [[اخلاق]] [[زندگی]] می‌‌کنند؛ چون [[ورع]] بالاتر از [[تقوای الهی]]، نهایت [[خویشتن‌داری]] در مقابل [[گناه]] و حتی نسبت به موارد مشکوک است و نداشتن آن مساوی با عدم [[دینداری]] قلمداد شده است<ref>ر.ک. [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۱۳-۱۴.</ref>‌. در روایتی دیگر [[رسول اکرم]]{{صل}} فرمودند: [[یاران امام]] عصر {{ع}} در [[عبادت]] فردی و [[خودسازی]]، از [[راز]] و نیازهای شبانه برخوردارند و عاشقانه با [[پروردگار]] خویش [[نجوا]] می‌کنند و در [[عبادت]] [[اجتماعی]] دارای قلبی محکم‌اند و از [[شجاعت]] مثال‌زدنی برخوردارند<ref>{{متن حدیث|رُهْبَانٌ بِاللَّیْلِ لُیُوثٌ بِالنَّهَارِ کَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِیدِ فُیَبَایِعُونَهُ بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ}}؛ مفید، محمد بن محمد، الاختصاص، ص ۲۰۸.</ref>. از این [[روایات]] استفاده می‌‌شود [[جامعه]] که [[در آستانۀ ظهور]] قرار دارد گرچه به [[انحرافات]] مختلفی دچار می‌شود، در عین حال، [[صلاح]] و [[نیکی]] هرگز به حد صفر نمی‌رسد؛ زیرا [[یاران]] [[حضرت]] در چنین جوامعی [[تربیت]] می‌شوند<ref>ر.ک. [[محمود ملکی راد|ملکی راد، محمود]]، [[خانواده و زمینه‌سازی ظهور (کتاب)|خانواده و زمینه‌سازی ظهور]]، ص ۲۰۹.</ref>.