بیست و یکم ذی‌حجه: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[خداوند]] در این آیه به [[اطاعت مطلق از اولی الامر]] دستور داده است. هرگاه خداوند به [[اطاعت بی‌قید و شرط]] از کسی [[فرمان]] دهد، آن فرد [[معصوم]] خواهد بود؛ چون اگر معصوم نباشد و دستور به انجام دادن [[گناه]] بدهد، [[اجتماع]] نقیضین لازم می‌آید؛ یعنی هم باید از او [[اطاعت]] کرد، بنا بر فرمانی که خداوند داده است، و هم اطاعت نکرد، بنا بر اینکه [[انسان]] نباید گناه کند.

# [[اطاعت از اولی الأمر]] در آیه بدون تکرار فعل «أطیعوا»، به دنبال اطاعت از «الرسول» آمده است و از آنجا که [[اطاعت از رسول]] به دلیل معصوم بودنش، به طور مطلق [[واجب]] است، اطاعت از اولی الأمر نیز همانند آن، بدون قید و شرط خواهد بود و این، نشان از معصوم بودن [[اولی الأمر]] است.