توحید در عبادت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*"[[توحید عبادی]]" جزء اصول اولیه [[اعتقادی]] [[اسلامی]] است، یعنی اگر در [[اعتقاد]] کسی به این اصل، خللی باشد، جزء [[مسلمین]] محسوب نمیگردد. احدی از [[مسلمین]] با این اصل مخالف نیست. | *"[[توحید عبادی]]" جزء اصول اولیه [[اعتقادی]] [[اسلامی]] است، یعنی اگر در [[اعتقاد]] کسی به این اصل، خللی باشد، جزء [[مسلمین]] محسوب نمیگردد. احدی از [[مسلمین]] با این اصل مخالف نیست. | ||
*[[توحید در عبادت]] به آن معناست که جز ذات [[پروردگار]]، هیچ موجودی [[شایسته]] [[عبادت]] و [[پرستش]] نیست. [[پرستش]] غیر [[خداوند]]، با [[شرک]] و خروج از دائره [[توحید]] [[اسلامی]] [[مساوات]] است. ذات [[حق]]، ذات یگانهای است که تنها معبود [[بشر]] و یگانه موجود لایق [[پرستش]] [[بشر]] است. [[توحید در عبادت]]، [[توحید عملی]] و از نوع "بودن" و "شدن" است. | * [[توحید در عبادت]] به آن معناست که جز ذات [[پروردگار]]، هیچ موجودی [[شایسته]] [[عبادت]] و [[پرستش]] نیست. [[پرستش]] غیر [[خداوند]]، با [[شرک]] و خروج از دائره [[توحید]] [[اسلامی]] [[مساوات]] است. ذات [[حق]]، ذات یگانهای است که تنها معبود [[بشر]] و یگانه موجود لایق [[پرستش]] [[بشر]] است. [[توحید در عبادت]]، [[توحید عملی]] و از نوع "بودن" و "شدن" است. | ||
*[[توحید در عبادت]]، از نظری با سایر اقسام [[توحید]] فرق دارد؛ زیرا آن سه قسم [[توحید]] دیگر، یعنی [[توحید ذاتی]]، [[توحید صفاتی]] و [[توحید افعالی]] به [[خدا]] مربوط است و این قسم [[توحید]] ([[توحید عبادی]]) به [[بندگان]] مربوط است؛ زیرا [[توحید در عبادت]] یعنی [[لزوم]] یگانهپرستی. | * [[توحید در عبادت]]، از نظری با سایر اقسام [[توحید]] فرق دارد؛ زیرا آن سه قسم [[توحید]] دیگر، یعنی [[توحید ذاتی]]، [[توحید صفاتی]] و [[توحید افعالی]] به [[خدا]] مربوط است و این قسم [[توحید]] ([[توحید عبادی]]) به [[بندگان]] مربوط است؛ زیرا [[توحید در عبادت]] یعنی [[لزوم]] یگانهپرستی. | ||
*پس [[توحید در عبادت]]، از [[شئون]] [[بندگان]] است، نه از [[شئون]] [[خداوند]]، ولی [[حقیقت]] این است که [[توحید در عبادت]] نیز از [[شئون]] [[خداوند]] است؛ زیرا [[توحید در عبادت]]، یعنی [[یگانگی خداوند]] در [[شایستگی]] برای معبودیت. پس او یگانه معبود به [[حق]] است. کلمه {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}}، همه مراتب [[توحید]] را شامل است، و البته مفهوم ابتدایی آن، [[توحید در عبادت]] است. | *پس [[توحید در عبادت]]، از [[شئون]] [[بندگان]] است، نه از [[شئون]] [[خداوند]]، ولی [[حقیقت]] این است که [[توحید در عبادت]] نیز از [[شئون]] [[خداوند]] است؛ زیرا [[توحید در عبادت]]، یعنی [[یگانگی خداوند]] در [[شایستگی]] برای معبودیت. پس او یگانه معبود به [[حق]] است. کلمه {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}}، همه مراتب [[توحید]] را شامل است، و البته مفهوم ابتدایی آن، [[توحید در عبادت]] است. | ||
*از نظر [[اسلام]]، [[پرستش]] به این مرتبه منحصر نیست، بلکه هر نوع دلدادگی جهتدار و [[قبله]] [[معنوی]] قرار دادن هر پدیده، [[پرستش]] است. کسی که [[هواهای نفسانی]] خود را [[قبله]] [[معنوی]] خود قرار بدهد، آنها را [[پرستش]] کرده است: {{متن قرآن|أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ}}<ref>«آیا آن کس را دیدی که هوای (نفس) خود را خدای خویش گرفته است؟» سوره فرقان، آیه ۴۳.</ref>. | *از نظر [[اسلام]]، [[پرستش]] به این مرتبه منحصر نیست، بلکه هر نوع دلدادگی جهتدار و [[قبله]] [[معنوی]] قرار دادن هر پدیده، [[پرستش]] است. کسی که [[هواهای نفسانی]] خود را [[قبله]] [[معنوی]] خود قرار بدهد، آنها را [[پرستش]] کرده است: {{متن قرآن|أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ}}<ref>«آیا آن کس را دیدی که هوای (نفس) خود را خدای خویش گرفته است؟» سوره فرقان، آیه ۴۳.</ref>. | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:توحید در عبادت]] | [[رده:توحید در عبادت]] | ||
[[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]] | [[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]] |