حدیث غدیر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = حدیث غدیر

این مطلب در [[روایات]] متعدد نیز وارد شده است. عیاشی آن را از سه طریق از [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[امام باقر]]{{ع}} و [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] کرده است<ref>تفسیر عیاشی، ج۱، ص۳۳۱-۳۳۴.</ref>. [[محدث]] [[کلینی]] و [[شیخ صدوق]] نیز آن را از امام باقر{{ع}} روایت کرده‌اند<ref>کافی، ج۱، ص۲۳۴، کتاب الحجة، باب النص علی امیرالمؤمنین{{ع}}، حدیث۳.</ref>.

عده‌ای از [[عالمان]] [[اهل‌سنّت]] نیز [[نزول]] [[آیه تبلیغ]] را درباره [[امامت امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[اعلان]] آن در [[غدیرخم]] [[نقل]] کرده‌اند:

===کمال دین و نومیدی کافران===

نکته در خور توجه این است که دو فقره مزبور، بخش میانی [[آیه]] سوم [[سوره مائده]] است. بخش آغاز آیه مربوط به برخی از خوردنی‌های [[حرام]]، و بخش پایانی آن بیانگر جواز استفاده از آنها در شرایط [[اضطرار]] است<ref>{{متن قرآن|حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلَامِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ}} «مردار و خون و گوشت خوک و آنچه جز به نام خداوند ذبح شده باشد و مرده با خفگی و مرده با ضربه و مرده با افتادن از بلندی و مرده از شاخ زدن حیوان دیگر و آنچه درندگان نیم‌خور کرده باشند- جز آن را که (تا زنده است) ذبح کرده‌اید- و آنچه بر روی سنگ‌های مقدّس (برای بت‌ها) قربانی شود و آنچه با تیرهای بخت‌آزمایی قسمت کنید (خوردن گوشت همه اینها) بر شما حرام و آنها (همه) گناه است؛ امروز کافران از دین شما نومید شدند پس، از ایشان مهراسید و از من بهراسید! امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم پس، هر که در قحطی و گرسنگی ناگزیر (از خوردن گوشت حرام) شود بی‌آنکه گراینده به گناه باشد بی‌گمان خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره مائده، آیه ۳.</ref>. بنابراین، مفاد دو فقره یادشده از مدلول صدر و ذیل [[آیه]] مستقل است و به اصطلاح “جمله معترضه” است:. در اینکه چگونه و چه کسی ساختار آیه را این‌گونه شکل داده است، سه فرض است:

#آیه از آغاز از سوی [[خداوند]]، این‌گونه نازل شده است.

روایاتی که درباره [[سبب نزول]] دو فقره میانی آیه [[نقل]] شده است، به دست می‌آید که این دو فقره به صورت مستقل نازل شده‌اند، زیرا در این [[روایات]]، هیچ اشاره‌ای به صدر و ذیل آیه نشده است.

[[رده:غدیر]]

[[رده:امام علی]]