پرش به محتوا

خاتم الاوصیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...)
خط ۹: خط ۹:
==مقدمه==
==مقدمه==
*خاتم الاوصیاء، به معنای پایان بخش [[جانشینان]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}}، یکی از [[القاب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ است. این [[لقب]] ابتدا بر زبان خود آن حضرت در کودکی- آن‏گاه که در آن سنین لب به سخن گشود- جاری شد. *البته این [[لقب]]، درباره [[حضرت علی]]{{ع}} به عنوان پایان‌‏بخش اوصیای آخرین [[پیامبر]] به کار رفته است<ref>  ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۴، ص ۹۳ و ج ۹۷، ص ۳۳۱</ref>.
*خاتم الاوصیاء، به معنای پایان بخش [[جانشینان]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}}، یکی از [[القاب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ است. این [[لقب]] ابتدا بر زبان خود آن حضرت در کودکی- آن‏گاه که در آن سنین لب به سخن گشود- جاری شد. *البته این [[لقب]]، درباره [[حضرت علی]]{{ع}} به عنوان پایان‌‏بخش اوصیای آخرین [[پیامبر]] به کار رفته است<ref>  ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۴، ص ۹۳ و ج ۹۷، ص ۳۳۱</ref>.
*[[طریف ابو نصر]] گوید: "بر [[امام مهدی|صاحب الزّمان]]{{ع}} وارد شدم؛ آن حضرت فرمود: برای من [[صندل]] احمر <ref>نوعی چوب خوش‏بو</ref> بیاور. پس برای ایشان آوردم. آن حضرت رو به من کرد و فرمود: آیا مرا می‏‌شناسی؟ گفتم: بله. سپس فرمود: من کیستم؟ عرض کردم: شما آقای من و [[فرزند]] آقای من هستید. پس آن حضرت فرمود: مقصودم این نبود! گفتم: [[خداوند]] سبحانه و تعالی مرا فدای شما گرداند! بفرمایید مقصودتان چه بود؟ حضرت فرمود: من خاتم الاوصیاء هستم که [[خداوند]] به وسیله من، بلا را از اهل و شیعیانم دور می‏‌سازد<ref> {{عربی|" أَنَا خَاتَمُ‏ الْأَوْصِيَاءِ وَ بِي‏ يَدْفَعُ‏ اللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏ الْبَلَاءَ عَنْ‏ أَهْلِي‏ وَ شِيعَتِي‏‏"}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۴۶، ح ۲۱۵؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۴۱، ح ۱۲</ref>.  
* [[طریف ابو نصر]] گوید: "بر [[امام مهدی|صاحب الزّمان]]{{ع}} وارد شدم؛ آن حضرت فرمود: برای من [[صندل]] احمر <ref>نوعی چوب خوش‏بو</ref> بیاور. پس برای ایشان آوردم. آن حضرت رو به من کرد و فرمود: آیا مرا می‏‌شناسی؟ گفتم: بله. سپس فرمود: من کیستم؟ عرض کردم: شما آقای من و [[فرزند]] آقای من هستید. پس آن حضرت فرمود: مقصودم این نبود! گفتم: [[خداوند]] سبحانه و تعالی مرا فدای شما گرداند! بفرمایید مقصودتان چه بود؟ حضرت فرمود: من خاتم الاوصیاء هستم که [[خداوند]] به وسیله من، بلا را از اهل و شیعیانم دور می‏‌سازد<ref> {{عربی|" أَنَا خَاتَمُ‏ الْأَوْصِيَاءِ وَ بِي‏ يَدْفَعُ‏ اللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏ الْبَلَاءَ عَنْ‏ أَهْلِي‏ وَ شِيعَتِي‏‏"}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۴۶، ح ۲۱۵؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۴۱، ح ۱۲</ref>.  
*علاوه بر خاتم الاوصیاء از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ به عنوان "[[خاتم الائمه]]" نیز یاد شده است؛ چنان که [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرمود: ای مردمان! من پیامبرم و [[امام علی|علی]] [[جانشین]] من. [[آگاه]] باشید که [[خاتم الائمه]]، [[قائم]] و [[امام مهدی|مهدی]] از ما است"<ref> {{عربی|" مَعَاشِرَ النَّاسِ‏ إِنِّي‏ نَبِيٌ‏ وَ عَلِيٌ‏ وَصِيِّي‏ أَلَا إِنَ‏ خَاتِمَ‏ الْأَئِمَّةِ مِنَّا الْقَائِمُ‏ الْمَهْدِيُ‏ ‏‏"}}، فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص ۹۷</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۹۷ - ۱۹۸.</ref>.
*علاوه بر خاتم الاوصیاء از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ به عنوان "[[خاتم الائمه]]" نیز یاد شده است؛ چنان که [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرمود: ای مردمان! من پیامبرم و [[امام علی|علی]] [[جانشین]] من. [[آگاه]] باشید که [[خاتم الائمه]]، [[قائم]] و [[امام مهدی|مهدی]] از ما است"<ref> {{عربی|" مَعَاشِرَ النَّاسِ‏ إِنِّي‏ نَبِيٌ‏ وَ عَلِيٌ‏ وَصِيِّي‏ أَلَا إِنَ‏ خَاتِمَ‏ الْأَئِمَّةِ مِنَّا الْقَائِمُ‏ الْمَهْدِيُ‏ ‏‏"}}، فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص ۹۷</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۹۷ - ۱۹۸.</ref>.
==خاتم الاوصیاء در موعودنامه==
==خاتم الاوصیاء در موعودنامه==
خط ۱۸: خط ۱۸:
==خاتم الاوصیاء در درسنامه==
==خاتم الاوصیاء در درسنامه==
*یکی از [[القاب حضرت مهدی]]{{ع}} خاتم الاوصیا (پایان بخش [[جانشینان پیامبر]] اکرم{{صل}}) است. این [[لقب]] ابتدا بر زبان خود آن [[حضرت]] در [[کودکی]]- آن‌گاه که در آن سنین لب به سخن گشود- جاری شد. البته این [[لقب]] درباره [[حضرت علی]]{{ع}} به عنوان پایان بخش اوصیای [[آخرین پیامبر]] به کار رفته است<ref>ر.ک: بحار الانوار، ج ۵۴، ص ۹۳ و ج ۹۷، ص ۳۳۱.</ref>.
*یکی از [[القاب حضرت مهدی]]{{ع}} خاتم الاوصیا (پایان بخش [[جانشینان پیامبر]] اکرم{{صل}}) است. این [[لقب]] ابتدا بر زبان خود آن [[حضرت]] در [[کودکی]]- آن‌گاه که در آن سنین لب به سخن گشود- جاری شد. البته این [[لقب]] درباره [[حضرت علی]]{{ع}} به عنوان پایان بخش اوصیای [[آخرین پیامبر]] به کار رفته است<ref>ر.ک: بحار الانوار، ج ۵۴، ص ۹۳ و ج ۹۷، ص ۳۳۱.</ref>.
*[[طریف ابو نصر]] گوید: "بر [[صاحب الزمان]]{{ع}} وارد شدم؛ آن [[حضرت]] فرمود: برای من [[صندل احمر]](نوعی چوب خوش‌بو) بیاور. پس برای ایشان آوردم؛ آن [[حضرت]] رو به من کرد و فرمود: آیا مرا می‌شناسی؟ گفتم: بله. سپس فرمود: من کیستم؟ عرض کردم: شما آقای من و [[فرزند]] آقای من هستید. پس آن [[حضرت]] فرمود: مقصودم این نبود! گفتم: [[خداوند]] مرا فدای شما گرداند! بفرمایید مقصودتان چه بود؟ [[حضرت]] فرمود: {{متن حدیث|"أَنَا خَاتَمُ اَلْأَوْصِيَاءِ وَ بِي يَدْفَعُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَلْبَلاَءَ عَنْ أَهْلِي وَ شِيعَتِي"}}<ref>کتاب الغیبة، ص ۲۴۶، ح ۲۱۵؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۴۱، ح ۱۲.</ref>؛ "من خاتم الاوصیاء هستم که [[خداوند]] به وسیله من، [[بلا]] را از اهل و شیعیانم دور می‌سازد". علاوه بر خاتم الاوصیاء از [[حضرت مهدی]]{{ع}} به عنوان "[[خاتم الائمه]]" نیز یاد شده است؛ چنان‌که [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} می‌فرماید: {{متن حدیث|"مَعَاشِرَ اَلنَّاسِ! إِنِّي نَبِيٌّ وَ عَلِيٌّ وَصِيِّي؛ أَلاَ إِنَّ خَاتَمَ اَلْأَئِمَّةِ مِنَّا اَلْقَائِمُ اَلْمَهْدِيُّ..."}}<ref>فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص ۹۷.</ref>؛ "ای [[مردمان]]! من پیامبرم و [[علی]] [[جانشین]] من. [[آگاه]] باشید که [[خاتم الائمه]]، [[قائم]] و [[مهدی]] از ما است"<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۲۲۳، ۲۲۴.</ref>.
* [[طریف ابو نصر]] گوید: "بر [[صاحب الزمان]]{{ع}} وارد شدم؛ آن [[حضرت]] فرمود: برای من [[صندل احمر]](نوعی چوب خوش‌بو) بیاور. پس برای ایشان آوردم؛ آن [[حضرت]] رو به من کرد و فرمود: آیا مرا می‌شناسی؟ گفتم: بله. سپس فرمود: من کیستم؟ عرض کردم: شما آقای من و [[فرزند]] آقای من هستید. پس آن [[حضرت]] فرمود: مقصودم این نبود! گفتم: [[خداوند]] مرا فدای شما گرداند! بفرمایید مقصودتان چه بود؟ [[حضرت]] فرمود: {{متن حدیث|"أَنَا خَاتَمُ اَلْأَوْصِيَاءِ وَ بِي يَدْفَعُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَلْبَلاَءَ عَنْ أَهْلِي وَ شِيعَتِي"}}<ref>کتاب الغیبة، ص ۲۴۶، ح ۲۱۵؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۴۱، ح ۱۲.</ref>؛ "من خاتم الاوصیاء هستم که [[خداوند]] به وسیله من، [[بلا]] را از اهل و شیعیانم دور می‌سازد". علاوه بر خاتم الاوصیاء از [[حضرت مهدی]]{{ع}} به عنوان "[[خاتم الائمه]]" نیز یاد شده است؛ چنان‌که [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} می‌فرماید: {{متن حدیث|"مَعَاشِرَ اَلنَّاسِ! إِنِّي نَبِيٌّ وَ عَلِيٌّ وَصِيِّي؛ أَلاَ إِنَّ خَاتَمَ اَلْأَئِمَّةِ مِنَّا اَلْقَائِمُ اَلْمَهْدِيُّ..."}}<ref>فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص ۹۷.</ref>؛ "ای [[مردمان]]! من پیامبرم و [[علی]] [[جانشین]] من. [[آگاه]] باشید که [[خاتم الائمه]]، [[قائم]] و [[مهدی]] از ما است"<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۲۲۳، ۲۲۴.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
خط ۳۴: خط ۳۴:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:خاتم الاوصیاء]]
[[رده:خاتم الاوصیاء]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل]]
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش