خوالف: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[خوالف در قرآن]] - [[خوالف در حدیث]] - [[خوالف در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = خوالف (پرسش)}} | |||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ خوالف در قرآن]] - [[خوالف در حدیث]] - [[خوالف در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = خوالف (پرسش)}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
خط ۶: | خط ۵: | ||
*{{متن قرآن|رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ}}<ref>«راضی شدهاند که با واپسماندگان (جهاد، از زنان و کودکان) باشند و بر دلهایشان مهر نهاده شده است از این رو در نمییابند» سوره توبه، آیه ۸۷.</ref>. | *{{متن قرآن|رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ}}<ref>«راضی شدهاند که با واپسماندگان (جهاد، از زنان و کودکان) باشند و بر دلهایشان مهر نهاده شده است از این رو در نمییابند» سوره توبه، آیه ۸۷.</ref>. | ||
*در این [[آیه شریفه]]، اغنیای [[مدینه]] به [[دلیل]] حضور نیافتن در [[جهاد]] و [[خانهنشینی]] [[توبیخ]] شدهاند. از پستترین و خوارکنندهترین اهانتها برای مرد [[عرب]]، برشمردن او در کنار [[زنان]] و [[کودکان]] و عجایز در هنگام [[نبرد]] و [[دلاوری]] است که [[اغنیا]] برای [[حفظ جان]] و [[مال]] حاضر بودند، این [[عار]] و [[ننگ]] را بپذیرند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۱، ص۵-۶.</ref>. | *در این [[آیه شریفه]]، اغنیای [[مدینه]] به [[دلیل]] حضور نیافتن در [[جهاد]] و [[خانهنشینی]] [[توبیخ]] شدهاند. از پستترین و خوارکنندهترین اهانتها برای مرد [[عرب]]، برشمردن او در کنار [[زنان]] و [[کودکان]] و عجایز در هنگام [[نبرد]] و [[دلاوری]] است که [[اغنیا]] برای [[حفظ جان]] و [[مال]] حاضر بودند، این [[عار]] و [[ننگ]] را بپذیرند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۱، ص۵-۶.</ref>. | ||
*[[ابنخلدون]]، مؤرخ شهیر [[مسلمان]]، در بیان علل اضمحلال [[دولتها]]، [[سلسله]] اوصاف و حالاتی را برای دولتمردان و [[مردم]] آنها میشمارد و در این میان دو علت را که میان آنها ملازمه برقرار است، علت [[سقوط]] [[دولتها]] و [[تمدنها]] میداند: مالپرستی و گنجاندوزی و ملازمه آن با [[رفاهطلبی]] ([[خانهنشینی]]) و جهادگریزی<ref>ابنخلدون، مقدمه ابنخلدون، ص۴۲۴-۴۲۷.</ref>، دو وصفی است که به عنوان لازم و ملزوم در [[آیه شریفه]] پیشگفته بدان اشاره شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۴-۲۶۵.</ref>. | * [[ابنخلدون]]، مؤرخ شهیر [[مسلمان]]، در بیان علل اضمحلال [[دولتها]]، [[سلسله]] اوصاف و حالاتی را برای دولتمردان و [[مردم]] آنها میشمارد و در این میان دو علت را که میان آنها ملازمه برقرار است، علت [[سقوط]] [[دولتها]] و [[تمدنها]] میداند: مالپرستی و گنجاندوزی و ملازمه آن با [[رفاهطلبی]] ([[خانهنشینی]]) و جهادگریزی<ref>ابنخلدون، مقدمه ابنخلدون، ص۴۲۴-۴۲۷.</ref>، دو وصفی است که به عنوان لازم و ملزوم در [[آیه شریفه]] پیشگفته بدان اشاره شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۴-۲۶۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |