سبغ در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = سبغ

{{متن قرآن|أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا}}<ref>«(به او گفتیم) که زره‌هایی بباف  و در زره‌بافی  اندازه بدار؛ و کاری شایسته انجام دهید که من به آنچه انجام می‌دهید بینایم» سوره سبأ، آیه ۱۱.</ref>.

[[مفسران]] گفته‌اند که [[داود]] به صورت ناشناس در میان [[مردم]] گردش می‌کرد و انتقادهای آنان را می‌شنید. یک بار شنید که می‌گفتند: [[داود]] مردی [[نیک]] است؛ اما [[حیف]] که از [[بیت‌المال]] ارتزاق می‌کند، نه از دسترنج خویش. لذا [[داود]]{{ع}} به درگاه [[خداوند]] [[دعا]] کرد که به او [[هنری]] یا فنّی عطا کند که از دسترنج خویش روزی خورد و [[خداوند]] به او زره ‌بافی آموخت. پیش از آن در [[جنگ‌ها]] برای [[دفاع]] و محافظت تن، از صفحات آهنی یا فلزی بلند که به خود می‌بستند، استفاده می‌کردند که بسیار دست‌ و پاگیر و سنگین بود. [[داود]]{{ع}} به [[الهام]] [[خداوند]] زره ‌بافی آموخت و این [[صنعت]]، انقلابی در صنایع [[جنگی]] قدیم رقم زد<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۴۲۹.</ref>. از معدود اصطلاحاتی که در مورد ابزار و [[آلات جنگی]] در [[قرآن کریم]] وارد شده، سابغات است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۳۰-۳۳۱.</ref>