صلوات در صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها

صلوات در صحیفه سجادیه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۲

۲۳ بایت حذف‌شده ، ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = صلوات
@@ خط ۸: / خط ۷: @@
 ==مقدمه==
-*[[امام سجاد]]{{ع}} در دعای سیزدهم و در عبارت بیست‌ و چهارم آن از [[خدا]] می‌خواهد که این [[صلوات]] را نامحدود و پیوسته قرار دهد، و می‌فرمایند: "و بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرست، درودی همیشگی که رو به فزونی است و برای روزگار آن، سررسید و مدتش پایان نباشد، و آن را [[یار]] و مددکار من و برای برآمدن حاجتم وسیله قرار ده، زیرا تو دارای [[رحمت]] فراخ و [[جود]] و [[بخشش]] بسیاری"<ref>{{متن حدیث|وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً دَائِمَةً نَامِيَةً لَا انْقِطَاعَ لِأَبَدِهَا وَ لَا مُنْتَهَى لِأَمَدِهَا، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ عَوْناً لِي وَ سَبَباً لِنَجَاحِ طَلِبَتِي، إِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ}}</ref>؛
+* [[امام سجاد]]{{ع}} در دعای سیزدهم و در عبارت بیست‌ و چهارم آن از [[خدا]] می‌خواهد که این [[صلوات]] را نامحدود و پیوسته قرار دهد، و می‌فرمایند: "و بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرست، درودی همیشگی که رو به فزونی است و برای روزگار آن، سررسید و مدتش پایان نباشد، و آن را [[یار]] و مددکار من و برای برآمدن حاجتم وسیله قرار ده، زیرا تو دارای [[رحمت]] فراخ و [[جود]] و [[بخشش]] بسیاری"<ref>{{متن حدیث|وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً دَائِمَةً نَامِيَةً لَا انْقِطَاعَ لِأَبَدِهَا وَ لَا مُنْتَهَى لِأَمَدِهَا، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ عَوْناً لِي وَ سَبَباً لِنَجَاحِ طَلِبَتِي، إِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ}}</ref>؛
 *همچنین [[امام]] در دعای سی‌ و دوم و در عبارت سی‌ و چهارم آن می‌فرمایند: "بارخدایا بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرست، هنگامی که [[نیکان]] یاد شوند، و بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرست، مدتی که شب و روز در پی هم درآیند، درودی که دنباله‌اش بریده نشود (همیشه باشد) و شماره‌اش به شمار درنیاید، درودی که هواء (میان آسمان و [[زمین]]) را فراگیرد، و [[آسمان]] و [[زمین]] را پُر کند"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، إِذَا ذُكِرَ الْأَبْرَارُ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، مَا اخْتَلَفَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ، صَلَاةً لَا يَنْقَطِعُ مَدَدُهَا، وَ لَا يُحْصَى عَدَدُهَا، صَلَاةً تَشْحَنُ الْهَوَاءَ، وَ تَمْلَأُ الْأَرْضَ وَ السَّمَاءَ}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۵۵.</ref>
-*[[امام سجاد]]{{ع}} در این دو عبارت از [[خدا]] می‌خواهد که [[صلوات]] را بی‌پایان و مستمر و وسیله‌ای برای رفع احتیاجات [[آدمی]] قرار دهد. در جای دیگر [[امام]] {{ع}} [[صلوات]] را وسیله [[استجابت دعا]] می‌داند و در دعای سیزدهم و در عبارت بیست و پنجم آن می‌فرمایند:"از جمله [[حاجت]] و خواسته من ای [[پروردگار]] چنین و چنان است و [[حاجت]] خود را به یاد می‌آوری سپس به [[سجده]] می‌روی (پیشانی بر [[زمین]] می‌نهی) و در [[سجده]] می‌گویی: [[فضل]] و [[بخشش]] تو مرا (از [[گرفتاری‌ها]]) آرام نموده، و [[احسان]] تو مرا (به درگاهت) [[راهنمایی]] کرده، پس از تو درخواست می‌نمایم به [[حق]] خودت و به [[حق]] [[محمد]] و آل او، درودهای تو بر ایشان [[باد]]، مرا نومید برنگردانی"<ref>{{متن حدیث|وَ مِنْ حَاجَتِي يَا رَبِّ كَذَا وَ كَذَا وَ تَذْكُرُ حَاجَتَكَ ثُمَّ تَسْجُدُ وَ تَقُولُ فِي سُجُودِكَ: فَضْلُكَ آنَسَنِي، وَ إِحْسَانُكَ دَلَّنِي، فَأَسْأَلُكَ بِكَ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ، أَن لَا تَرُدَّنِي خَائِباً}}</ref>؛
+* [[امام سجاد]]{{ع}} در این دو عبارت از [[خدا]] می‌خواهد که [[صلوات]] را بی‌پایان و مستمر و وسیله‌ای برای رفع احتیاجات [[آدمی]] قرار دهد. در جای دیگر [[امام]] {{ع}} [[صلوات]] را وسیله [[استجابت دعا]] می‌داند و در دعای سیزدهم و در عبارت بیست و پنجم آن می‌فرمایند:"از جمله [[حاجت]] و خواسته من ای [[پروردگار]] چنین و چنان است و [[حاجت]] خود را به یاد می‌آوری سپس به [[سجده]] می‌روی (پیشانی بر [[زمین]] می‌نهی) و در [[سجده]] می‌گویی: [[فضل]] و [[بخشش]] تو مرا (از [[گرفتاری‌ها]]) آرام نموده، و [[احسان]] تو مرا (به درگاهت) [[راهنمایی]] کرده، پس از تو درخواست می‌نمایم به [[حق]] خودت و به [[حق]] [[محمد]] و آل او، درودهای تو بر ایشان [[باد]]، مرا نومید برنگردانی"<ref>{{متن حدیث|وَ مِنْ حَاجَتِي يَا رَبِّ كَذَا وَ كَذَا وَ تَذْكُرُ حَاجَتَكَ ثُمَّ تَسْجُدُ وَ تَقُولُ فِي سُجُودِكَ: فَضْلُكَ آنَسَنِي، وَ إِحْسَانُكَ دَلَّنِي، فَأَسْأَلُكَ بِكَ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ، أَن لَا تَرُدَّنِي خَائِباً}}</ref>؛
-*[[امام]] {{ع}} در دعای [[چهل]] و پنجم عبارت پنجاه و ششم می‌فرمایند: "بارخدایا، بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرست، همچنانکه بر فرشتگانی که از [[خواص]] و [[نزدیکان]] درگاهت هستند [[درود]] فرستادی، و بر او و بر آلش [[درود]] فرست همچنانکه بر [[پیغمبران]] فرستاده شده‌ات [[درود]] فرستادی، و بر او و آلش [[درود]] فرست، همچنان‌که بر [[بندگان]] شایسته‌ات [[درود]] فرستادی، و بهتر از آن ای [[پروردگار]] جهانیان، چنان درودی که [[برکت]] و نیکی‌اش به ما برسد، و سودش ما را دریابد، و از جهت آن در خواست ما روا شود، زیرا تو کریم‌ترین کسی هستی که به او رو آورده شده، و بی‌نیازکننده‌ترین کسی هستی که بر او [[اعتماد]] شده، و بخشنده‌ترین کسی هستی که از [[فضل]] و احسانش درخواست شده، و تو بر هر چیز [[توانایی]] (به کمکی [[نیازمند]] نیستی، و جلوگیری تو را باز نمی‌دارد)"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِيِّنَا وَ آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ، وَ صَلِّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ، وَ صَلِّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ، وَ أَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ، صَلَاةً تَبْلُغُنَا بَرَكَتُهَا، وَ يَنَالُنَا نَفْعُهَا، وَ يُسْتَجَابُ لَهَا دُعَاؤُنَا، إِنَّكَ أَكْرَمُ مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ، وَ أَكْفَى مَنْ تُوُكِّلَ عَلَيْهِ، وَ أَعْطَى مَنْ سُئِلَ مِنْ فَضْلِهِ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۵۶-۵۷.</ref>
+* [[امام]] {{ع}} در دعای [[چهل]] و پنجم عبارت پنجاه و ششم می‌فرمایند: "بارخدایا، بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرست، همچنانکه بر فرشتگانی که از [[خواص]] و [[نزدیکان]] درگاهت هستند [[درود]] فرستادی، و بر او و بر آلش [[درود]] فرست همچنانکه بر [[پیغمبران]] فرستاده شده‌ات [[درود]] فرستادی، و بر او و آلش [[درود]] فرست، همچنان‌که بر [[بندگان]] شایسته‌ات [[درود]] فرستادی، و بهتر از آن ای [[پروردگار]] جهانیان، چنان درودی که [[برکت]] و نیکی‌اش به ما برسد، و سودش ما را دریابد، و از جهت آن در خواست ما روا شود، زیرا تو کریم‌ترین کسی هستی که به او رو آورده شده، و بی‌نیازکننده‌ترین کسی هستی که بر او [[اعتماد]] شده، و بخشنده‌ترین کسی هستی که از [[فضل]] و احسانش درخواست شده، و تو بر هر چیز [[توانایی]] (به کمکی [[نیازمند]] نیستی، و جلوگیری تو را باز نمی‌دارد)"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِيِّنَا وَ آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ، وَ صَلِّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ، وَ صَلِّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ، وَ أَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ، صَلَاةً تَبْلُغُنَا بَرَكَتُهَا، وَ يَنَالُنَا نَفْعُهَا، وَ يُسْتَجَابُ لَهَا دُعَاؤُنَا، إِنَّكَ أَكْرَمُ مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ، وَ أَكْفَى مَنْ تُوُكِّلَ عَلَيْهِ، وَ أَعْطَى مَنْ سُئِلَ مِنْ فَضْلِهِ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۵۶-۵۷.</ref>
-*[[امام سجاد]]{{ع}} می‌فرمایند که سود این [[صلوات]] به خود ما برمی گردد.
+* [[امام سجاد]]{{ع}} می‌فرمایند که سود این [[صلوات]] به خود ما برمی گردد.
-*[[امام سجاد]]{{ع}} در دعای چهل‌وهفتم و در عبارت پنجاه‌ و دوم آن، [[صلوات]] را مایه [[خشنودی]] [[پیامبر]]{{صل}} معرفی کرده، می‌فرمایند: "ای [[پروردگار]]، بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرست درودی که او را [[خشنود]] گرداند و بر [[خشنودی]] او بیفزاید؛ و بر او [[درود]] فرست درودی که تو را [[خشنود]] نماید و بر [[خشنودی]] تو برای آن [[حضرت]] بیفزاید، و بر او [[درود]] فرست درودی که جز آن را برای آن بزرگوار نپسندی و جز او را سزاوار آن [[درود]] نبینی (ندانی)"<ref>{{متن حدیث|رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً تُرْضِيهِ وَ تَزِيدُ عَلَى رِضَاهُ، وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً تُرْضِيكَ و تَزِيدُ عَلَى رِضَاكَ لَهُ وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً لَا تَرْضَى لَهُ إِلَّا بِهَا، وَ لَا تَرَى غَيْرَهُ لَهَا أَهْلًا}}</ref>؛
+* [[امام سجاد]]{{ع}} در دعای چهل‌وهفتم و در عبارت پنجاه‌ و دوم آن، [[صلوات]] را مایه [[خشنودی]] [[پیامبر]]{{صل}} معرفی کرده، می‌فرمایند: "ای [[پروردگار]]، بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرست درودی که او را [[خشنود]] گرداند و بر [[خشنودی]] او بیفزاید؛ و بر او [[درود]] فرست درودی که تو را [[خشنود]] نماید و بر [[خشنودی]] تو برای آن [[حضرت]] بیفزاید، و بر او [[درود]] فرست درودی که جز آن را برای آن بزرگوار نپسندی و جز او را سزاوار آن [[درود]] نبینی (ندانی)"<ref>{{متن حدیث|رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً تُرْضِيهِ وَ تَزِيدُ عَلَى رِضَاهُ، وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً تُرْضِيكَ و تَزِيدُ عَلَى رِضَاكَ لَهُ وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً لَا تَرْضَى لَهُ إِلَّا بِهَا، وَ لَا تَرَى غَيْرَهُ لَهَا أَهْلًا}}</ref>؛
-*[[امام سجاد]]{{ع}} در دعای چهل‌ و دوم و در عبارت بیست‌ و یکم این دعاء [[صلوات]] را سبب عالی‌ترین فیوضات برای [[پیامبر]]{{صل}} و آلش{{عم}} معرفی می‌نماید و می‌فرمایند: "و [[درود]] فرست - بارخدایا - بر [[محمد]] و آل او درودی که به وسیله‌ی آن او را به [[بهترین]] [[نیکی]] و [[بخشش]] و بزرگواری‌ات که [[امیدوار]] است برسانی، زیرا تو دارای [[رحمت]] گشاده و [[بخشش]] بزرگی که فنا و نیستی و کم شدن در آن راه ندارد"<ref>{{متن حدیث| وَ صَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً تُبَلِّغُهُ بِهَا أَفْضَلَ مَا يَأْمُلُ مِنْ خَيْرِكَ وَ فَضْلِكَ وَ كَرَامَتِكَ، إِنَّكَ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ، وَ فَضْلٍ كَرِيمٍ}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۵۷.</ref>
+* [[امام سجاد]]{{ع}} در دعای چهل‌ و دوم و در عبارت بیست‌ و یکم این دعاء [[صلوات]] را سبب عالی‌ترین فیوضات برای [[پیامبر]]{{صل}} و آلش{{عم}} معرفی می‌نماید و می‌فرمایند: "و [[درود]] فرست - بارخدایا - بر [[محمد]] و آل او درودی که به وسیله‌ی آن او را به [[بهترین]] [[نیکی]] و [[بخشش]] و بزرگواری‌ات که [[امیدوار]] است برسانی، زیرا تو دارای [[رحمت]] گشاده و [[بخشش]] بزرگی که فنا و نیستی و کم شدن در آن راه ندارد"<ref>{{متن حدیث| وَ صَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً تُبَلِّغُهُ بِهَا أَفْضَلَ مَا يَأْمُلُ مِنْ خَيْرِكَ وَ فَضْلِكَ وَ كَرَامَتِكَ، إِنَّكَ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ، وَ فَضْلٍ كَرِيمٍ}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۵۷.</ref>
 *همچنین [[امام سجاد]]{{ع}} [[صلوات]] را ادای بخشی از [[حقوقی]] می‌داند که آن بزرگواران بر ما دارند، بنابراین در دعای سی‌ویکم و در عبارت سی‌ام آن می‌فرمایند: "بارخدایا، بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرست، چنان‌که ما را به سبب او (به راه [[حق]]) راه نمودی، و بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرست، چنان‌که ما را به وسیله آن [[حضرت]] (از [[جهل]] و [[نادانی]] رهانیدی)، و بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرست، درودی که ما را [[روز رستاخیز]] و روز [[نیازمندی]] به تو(از [[عذاب]] و [[کیفر]] جاوید) [[شفاعت]] نماید، زیرا تو بر هر چیز [[توانایی]] (قدیر هرچه را بخواهد انجام می‌دهد، از این‌رو جز [[خدای تعالی]] به این صفت [[وصف]] نمی‌شود) و آن (درخواست من) بر تو آسان است"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، كَمَا هَدَيْتَنَا بِهِ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، كَمَا اسْتَنْقَذْتَنَا بِهِ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً تَشْفَعُ لَنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يَوْمَ الْفَاقَةِ إِلَيْكَ، إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ، وَ هُوَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ}}</ref>؛
-*[[امام سجاد]]{{ع}} فرمود که بعد از دعای [[عید قربان]]، نیازهای خود را به درگاه [[خداوند متعال]] عرضه کنید و پس از آن هزار [[صلوات]] بفرستید، همچنان‌که خود ایشان چنین می‌کرد.
+* [[امام سجاد]]{{ع}} فرمود که بعد از دعای [[عید قربان]]، نیازهای خود را به درگاه [[خداوند متعال]] عرضه کنید و پس از آن هزار [[صلوات]] بفرستید، همچنان‌که خود ایشان چنین می‌کرد.
-*[[امام سجاد]] در پایان دعای چهل‌ و هشتم می‌فرمایند: "...سپس [[دعا]] کن به آنچه برایت آشکار گردد و بر [[محمد]] و آل او هزار بار [[درود]] فرست"<ref>امام سجاد{{ع}} صحیفه سجادیه، ترجمه و شرح فیض‌الاسلام، دعای ۴۸.</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۵۸.</ref>
+* [[امام سجاد]] در پایان دعای چهل‌ و هشتم می‌فرمایند: "...سپس [[دعا]] کن به آنچه برایت آشکار گردد و بر [[محمد]] و آل او هزار بار [[درود]] فرست"<ref>امام سجاد{{ع}} صحیفه سجادیه، ترجمه و شرح فیض‌الاسلام، دعای ۴۸.</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۵۸.</ref>
 ==جنبه‌های [[صلوات]]==
-*[[صلوات]] در [[صحیفه سجادیه]] از جنبه‌های مختلف قابل بررسی است:
+* [[صلوات]] در [[صحیفه سجادیه]] از جنبه‌های مختلف قابل بررسی است:
 ===جنبه [[اعتقادی]]===
 *گفته‌اند فایده [[صلوات]] بر آن [[حضرت]] برای فرستنده است که بر اثر این عمل [[پاداش]] می‌یابد، زیرا [[خدای تعالی]] درجه و مقامی به آن بزرگوار داده و نعمت‌هایی به او بخشیده که [[درود]] و [[دعا]] بر آن چیزی نمی‌افزاید. همچنین گفته‌اند فایده آن درخواست بالا بردن درجه و افزون شدن [[پاداش]] آن [[حضرت]] هم هست، زیرا [[نعمت‌های خداوند]] را اندازه نیست، و بر این گفتار [[اخبار]] رسیده از [[معصومین]]{{ع}} دلالت دارد. [[حضرت صادق]]{{ع}} می‌فرماید [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: هرکه بر من [[درود]] فرستد [[خدا]] و [[فرشتگان]] بر او [[درود]] فرستند، پس هرکه خواهد کم و هر که خواهد بسیار [[درود]] فرستد". از آن [[حضرت]] نیز رسیده که [[رسول خدا]]{{صل}} فرمودند: "صداهایتان را به [[درود]] بر من بلند کنید که [[نفاق]] و [[دورویی]] را از بین می‌برد". [[امام صادق]]{{ع}} باز می‌فرمایند: هنگام شروع به درخواست، بر [[محمد]] و آل او [[درود]] فرستید پس [[حاجت]] خود را بخواهید و سپس بر [[محمد]] و [[آل محمد]] [[درود]] بفرستید، زیرا [[خدای عزوجل]] کریم‌تر و بخشنده‌تر است از این‌که دو طرف [[حاجت]] را بپذیرد و وسط را نپذیرد<ref>امام سجاد{{ع}}، صحیفه سجادیه، ترجمه محمدتقی خلجی، ص۴۲-۴۳.</ref>.
@@ خط ۳۲: / خط ۳۱: @@
 *آن [[حضرت]] [[صلوات]] را با [[ادعیه]] دیگر همراه می‌ساخت تا از این طریق هم [[جانشینان]] واقعی [[پیامبر]]{{صل}} را معرفی نماید و هم [[فضائل]] و [[مقام]] و [[منزلت]] والای آن‌ها را [[بیان]] نماید.
 *تکیه [[امام سجاد]]{{ع}} به [[صلوات]] در [[دعاها]]، نوعی پیوند دادن با [[محمد]]{{صل}} و آل او است<ref>محمدعلی مجد فقیهی، آشنایی با صحیفه سجادیه، ص۱۶.</ref>. از آنجایی که در آن زمان، [[مردم]] به کلی از [[اسلام ناب]] و [[اهل بیت]]{{عم}} بریده شده بودند و تنها به پوسته و ظاهر [[اسلام]] توجه می‌شد – آن هم به خاطر اینکه [[اسلام]] وسیله‌ای شده بود در دست [[حاکمان]] برای تحکیم [[سلطه]]، - [[امام]] می‌خواستند مجدداً [[اسلام ناب]] را [[احیاء]] کنند.
-*[[امام سجاد]]{{ع}} نه تنها بر [[پیامبر]]{{صل}} و [[اهل بیت]] هعم م [[درود]] می‌فرستد، بلکه [[درود]] [[الهی]] را برای کسانی می‌خواهد که [[مقام]] [[اهل بیت]]{{عم}} را به خوبی شناخته و پذیرفته‌اند؛ راه آن‌ها را پی می‌گیرند؛ از ولایتشان جدا نمی‌شوند؛ در برابر امرشان [[تسلیم]] هستند؛ در راه اطاعتشان می‌کوشند؛ [[چشم به راه]] [[دولت حقه]] ایشان‌اند و دیده به آن روز دوخته‌اند<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۶۱.</ref>
+* [[امام سجاد]]{{ع}} نه تنها بر [[پیامبر]]{{صل}} و [[اهل بیت]] هعم م [[درود]] می‌فرستد، بلکه [[درود]] [[الهی]] را برای کسانی می‌خواهد که [[مقام]] [[اهل بیت]]{{عم}} را به خوبی شناخته و پذیرفته‌اند؛ راه آن‌ها را پی می‌گیرند؛ از ولایتشان جدا نمی‌شوند؛ در برابر امرشان [[تسلیم]] هستند؛ در راه اطاعتشان می‌کوشند؛ [[چشم به راه]] [[دولت حقه]] ایشان‌اند و دیده به آن روز دوخته‌اند<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۶۱.</ref>
 *به نظر می‌رسد که این عبارات، در [[وصف]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} باشد، چنان‌که ویژگی‌های یاد شده بر آن دلالت دارد. به هرحال، پیوند قلبی، زبانی و عملی با [[خاندان]] [[نور]] - که [[صلوات]]، نشانه بارز آن است – مهم‌ترین راه برای بهسازی درون و برون فرد و جامعه‌ای است که در مسیر تعالی و [[معنوی]] پیش می‌رود<ref>منصور پهلوان، «مبانی اخلاقی در صحیفه سجادیه»، سفینه، ۸، پاییز ۸۴، ص۹۲.</ref>.
 *در نهایت همین آسیب‌پذیری [[امویان]] از عدم نسبت [[خویشاوندی]] با [[پیامبر خدا]]، بعدها موجب شد تا [[عباسیان]] [[شعار]] "[[الرضا]] من [[آل محمد]]{{صل}}" را به عنوان [[شعار]] [[قیام]] ضد [[اموی]] خود [[انتخاب]] کنند<ref>ابراهیم برزگر، «رابطه عرفان و سیاست در صحیفه سجادیه»، فصلنامه اندیشه دینی، ۱۲، پاییز ۸۳، ص۳۰.</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۶۲.</ref>
@@ خط ۴۶: / خط ۴۵: @@
 *الگوسازی و ارائه مصادیق [[عالی]] از مهم‌ترین و اساسی‌ترین نیازهای [[بشر]] در طول [[تاریخ]] بوده است به گونه‌ای که [[بشر]] از دیرباز کوشیده است تا در قالب قهرمان پروری و اسطوره‌سازی، این خلاء موجود از نبود الگوی واقعی را در [[جامعه]] جبران کند. [[هدف]] [[امام سجاد]]{{ع}} از ذکر [[صلوات]] در [[صحیفه]] برای این بوده تا [[پیامبر]]{{صل}} و آل او را به عنوان [[الگو]] معرفی نماید<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۶۳.</ref>
 *قصد [[امام سجاد]]{{ع}} از معرفی [[انسان کامل]]، امر به [[پیروان]] خویش برای [[پیروی]] از ایشان است.
-*[[امام سجاد]]{{ع}} در دعای پنجم، پانزده مرتبه از [[خدا]] خواسته که بر [[محمد]] و آل او [[درود]] بفرستد. این امر نشان دهنده این نکته است که [[حضرت]] پیش از بحث درباره [[معرفت]]، می‌خواهد به [[انسان کامل]] اشاره داشته باشد و الگوی تمام [[عیاری]] را به مخاطب خویش نشان دهد و غیر مستقیم به این نکته اشاره می‌کنند که سخنان ایشان جملاتی انتزاعی نیستند<ref>فضل الله میرقادری، «ادبیات سخنان امام سجاد{{ع}} در صحیفه سجادیه»، اندیشه دینی، شماره ۱۵ تابستان ۸۴، ص۱۳۰.</ref>.
+* [[امام سجاد]]{{ع}} در دعای پنجم، پانزده مرتبه از [[خدا]] خواسته که بر [[محمد]] و آل او [[درود]] بفرستد. این امر نشان دهنده این نکته است که [[حضرت]] پیش از بحث درباره [[معرفت]]، می‌خواهد به [[انسان کامل]] اشاره داشته باشد و الگوی تمام [[عیاری]] را به مخاطب خویش نشان دهد و غیر مستقیم به این نکته اشاره می‌کنند که سخنان ایشان جملاتی انتزاعی نیستند<ref>فضل الله میرقادری، «ادبیات سخنان امام سجاد{{ع}} در صحیفه سجادیه»، اندیشه دینی، شماره ۱۵ تابستان ۸۴، ص۱۳۰.</ref>.
 *گستره بحث [[صلوات]] و [[درود]] در بخش دوم دعای روز [[عرفه]] (دعای شماره ۴۷) بیش از همه مطرح است. در دعای چهل‌وهفتم، سخن از [[کامل‌ترین]] برکت‌های سودمندترین رحمت‌ها، درودی فزاینده که فزاینده‌تر از آن نباشد، درودی که مانند کلمات [[الهی]] پایان نپذیرند، درودی هم‌وزن [[عرش]] و مادون آن و... در [[بیان]] است<ref>منصور پهلوان، «مبانی اخلاقی در صحیفه سجادیه»، سفینه، ۸، پاییز ۸۴، ص۹۱.</ref>.
 *و آوردن [[صلوات]] در این بخش، [[تذکر]] "[[کامل‌ترین انسان]]" نیز هست.
-*[[علی]]{{ع}} می‌فرمایند: "هرگاه تو را به [[خدای سبحان]] نیازی است در آغاز بر [[رسول خدا]]{{صل}} [[درود]] فرست، پس [[حاجت]] خود بخواه که [[خدا]] بزرگوارتر از آن است که به او [[حاجت]] برند، یکی را برآرد و دیگری را باز دارد"<ref>امام علی{{ع}}، نهج‌البلاغه، ترجمه سید جعفر شهیدی، حکمت ۳۶۱، ص۴۲۵.</ref>.
+* [[علی]]{{ع}} می‌فرمایند: "هرگاه تو را به [[خدای سبحان]] نیازی است در آغاز بر [[رسول خدا]]{{صل}} [[درود]] فرست، پس [[حاجت]] خود بخواه که [[خدا]] بزرگوارتر از آن است که به او [[حاجت]] برند، یکی را برآرد و دیگری را باز دارد"<ref>امام علی{{ع}}، نهج‌البلاغه، ترجمه سید جعفر شهیدی، حکمت ۳۶۱، ص۴۲۵.</ref>.
 *تکرار [[صلوات]] نشان اهمیت [[رسالت]] [[حضرت]] ختمی [[مرتبت]]، انتقال آموزه‌ها، عمق بخشیدن به [[اعتقادات]] و اهمیت موضوع است<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۶۴.</ref>
 *آنقدر [[صلوات بر محمد]] و آل او اهمیت دارد که یکی از اهالی همان [[خاندان]] [[نورانی]] در دعاهایش بیشتر از هر جمله‌ای [[صلوات]] را تکرار کرده است. پس بر [[محمد]]{{صل}} و [[آل محمد]]{{صل}} [[صلوات]].
@@ خط ۶۳: / خط ۶۲: @@
 {{پانویس}}
-[[رده:مدخل]]
 [[رده:مدخل صحیفه سجادیه]]