عبیدة بن حارث در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = عبیدة بن حارث | | موضوع مرتبط = عبیدة بن حارث | ||
خط ۴۸: | خط ۴۷: | ||
پس [[خداوند]] ما را بر [[حمایت]] از او و [[دفاع]] از [[حریم]] او، با شمشیرهای خود، در تمام ساعات هولناک شبانه [[روز]] مصمم داشت؛ [[مؤمن]] ما از این [[پایمردی]] [[امید]] [[ثواب]] داشت و کافرمان نیز به سبب [[خویشی]] و ریشه دودمانی خود از او حمایت میکرد. اما دیگر [[قریشیان]] که [[اسلام]] آورده بودند چنان [[بیم]] و هراسی که ما داشتیم، نداشتند، زیرا یا به سبب هم پیمانی، ریختن [[خون]] شان بر ([[کفار]]) [[ممنوع]] بود یا [[عشیره]] و قومشان از آنان دفاع میکردند. و به هیچ کس چنان گزندی که از سوی قوممان متوجه ما بود، نرسید، چه آنان از کشته شدن [[نجات یافته]] و در امان بودند. این امری بود که [[خدا]] خواسته بود چنان باشد. سپس به پیامبر خود [[فرمان]] [[هجرت]] داد و از آن پس به وی اجازه داد با [[مشرکان]] بجنگد. چون [[نبرد]] سخت میشد و تکاوران را به میدان میخواندند، [[اهل بیت]] او به پا میخاستند و وی ایشان را جلو میانداخت و دیگر [[یاران]] خود را، در [[پناه]] ایشان که سپر [[بلا]] شده بودند، در برابر [[تندی]] پیکانها و تیزی شمشیرها [[حمایت]] میکرد. پس [[عبیده]] در [[جنگ بدر]]، و [[حمزه]] در [[جنگ احد]] و [[جعفر]] و [[زید]] در [[جنگ مؤته]] کشته شدند و کسی که اگر میخواستم نامش را میگفتم آرزومند [[شهادت در راه خدا]] بود، همچون شهادتی که ایشان در رکاب [[پیامبر]]{{صل}} چندین بار پذیرا بودند و بدان رسیدند، جز آنکه مهلت آنان زودتر فرا رسید و [[مرگ]] این یک (که نامش را نمیبرم) به تأخیر افتاد. و [[خدا]] ایشان را در [[احسان]] خویش جای داد و به سبب [[اعمال]] صالحی که از پیش فرستادند، بر ایشان [[منت]] نهاد. و هرگز نشنیدم و ندیدم که در میان آنان کسی خدا را در [[فرمانبرداری]] از پیامبر او، نیکخواهتر، و پیامبرش را در فرمانبرداری از خدا [[گوش به فرمان]] تر، و در [[محنت]] و [[سختی]] و به گاه شدت خطر، [[بردبارتر]]، و در جایگاههای ناگوار به [[همراهی با پیامبر]]{{صل}} از آنان که برای تو نام بردم، شکیباتر بوده باشد"<ref>وقعة صفین، نصر بن مزاحم، ص۸۵-۹۱.</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[عبیدة بن حارث (مقاله)|مقاله «عبیدة بن حارث»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۲۲۴-۲۲۶.</ref> | پس [[خداوند]] ما را بر [[حمایت]] از او و [[دفاع]] از [[حریم]] او، با شمشیرهای خود، در تمام ساعات هولناک شبانه [[روز]] مصمم داشت؛ [[مؤمن]] ما از این [[پایمردی]] [[امید]] [[ثواب]] داشت و کافرمان نیز به سبب [[خویشی]] و ریشه دودمانی خود از او حمایت میکرد. اما دیگر [[قریشیان]] که [[اسلام]] آورده بودند چنان [[بیم]] و هراسی که ما داشتیم، نداشتند، زیرا یا به سبب هم پیمانی، ریختن [[خون]] شان بر ([[کفار]]) [[ممنوع]] بود یا [[عشیره]] و قومشان از آنان دفاع میکردند. و به هیچ کس چنان گزندی که از سوی قوممان متوجه ما بود، نرسید، چه آنان از کشته شدن [[نجات یافته]] و در امان بودند. این امری بود که [[خدا]] خواسته بود چنان باشد. سپس به پیامبر خود [[فرمان]] [[هجرت]] داد و از آن پس به وی اجازه داد با [[مشرکان]] بجنگد. چون [[نبرد]] سخت میشد و تکاوران را به میدان میخواندند، [[اهل بیت]] او به پا میخاستند و وی ایشان را جلو میانداخت و دیگر [[یاران]] خود را، در [[پناه]] ایشان که سپر [[بلا]] شده بودند، در برابر [[تندی]] پیکانها و تیزی شمشیرها [[حمایت]] میکرد. پس [[عبیده]] در [[جنگ بدر]]، و [[حمزه]] در [[جنگ احد]] و [[جعفر]] و [[زید]] در [[جنگ مؤته]] کشته شدند و کسی که اگر میخواستم نامش را میگفتم آرزومند [[شهادت در راه خدا]] بود، همچون شهادتی که ایشان در رکاب [[پیامبر]]{{صل}} چندین بار پذیرا بودند و بدان رسیدند، جز آنکه مهلت آنان زودتر فرا رسید و [[مرگ]] این یک (که نامش را نمیبرم) به تأخیر افتاد. و [[خدا]] ایشان را در [[احسان]] خویش جای داد و به سبب [[اعمال]] صالحی که از پیش فرستادند، بر ایشان [[منت]] نهاد. و هرگز نشنیدم و ندیدم که در میان آنان کسی خدا را در [[فرمانبرداری]] از پیامبر او، نیکخواهتر، و پیامبرش را در فرمانبرداری از خدا [[گوش به فرمان]] تر، و در [[محنت]] و [[سختی]] و به گاه شدت خطر، [[بردبارتر]]، و در جایگاههای ناگوار به [[همراهی با پیامبر]]{{صل}} از آنان که برای تو نام بردم، شکیباتر بوده باشد"<ref>وقعة صفین، نصر بن مزاحم، ص۸۵-۹۱.</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[عبیدة بن حارث (مقاله)|مقاله «عبیدة بن حارث»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۲۲۴-۲۲۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |