علم معصوم در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام باقر]]{{ع}} در تفهیم [[لزوم]] [[علم]] برای [[رهبر]] و [[امام]] [[جامعه]] علاوه بر تأکید به [[آگاهی امام]]، [[جهل]] به برخی از امور را با [[شأن امام]] منافی می‌داند و می‌فرماید: "نه به [[خدا]] عالم هرگز [[جاهل]] نباشد (یعنی عالمی‌که [[خدا]] اطاعتش را بر [[مردم]] [[واجب]] کرده و از همان [[امام]] است) ممکن نیست چیزی را بداند و چیزی را نداند (او همه چیز می‌داند) سپس فرمود: [[خدا]] والاتر از آن است که [[فرمانبری]] از بنده‌ای را [[واجب]] کند که [[علم]] [[آسمان]] و زمینش را از او [[نهان]] داشته است و باز فرمود: آن را از او [[نهان]] نکند"<ref>{{متن حدیث|لَا وَ اللَّهِ لَا يَكُونُ عَالِمٌ جَاهِلًا أَبَداً عَالِماً بِشَيْ‌ءٍ جَاهِلًا بِشَيْ‌ءٍ ثُمَّ قَالَ اللَّهُ أَجَلُّ وَ أَعَزُّ وَ أَكْرَمُ مِنْ أَنْ يَفْرِضَ طَاعَةَ عَبْدٍ يَحْجُبُ عَنْهُ عِلْمَ سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ ثُمَّ قَالَ لَا يَحْجُبُ ذَلِكَ عَنْهُ}}؛ کافی، ج۱، ص۲۶۲.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۷۰-۷۱.</ref>

#[[حضرت علی]]{{ع}} فرمودند: "[[اهل بیت]]{{عم}} مایه [[حیات]] [[دانش]]، و نابودی جهل‌اند. بردباری‌شان شما را از [[دانش]] آنها خبر می‌دهد و ظاهرشان از صفای [[باطن]] و سکوتشان از حکمت‌های گفتارشان باخبر می‌سازد، هرگز با [[حق]] [[مخالفت]] نکردند و در آن [[اختلاف]] ندارند..."<ref>محمد دشتی، ترجمه نهج البلاغه، ص۴۷۵.</ref>.

#[[امام باقر]]{{ع}} درباره [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُوا الأَلْبَابِ}}<ref>«بگو: آیا آنان که می‌دانند با آنها که نمی‌دانند برابرند؟ تنها خردمندان پند می‌پذیرند» سوره زمر، آیه ۹.</ref> فرمود: "ما هستیم کسانی که می‌دانند و آنها که نمی‌دانند [[دشمنان]] ما هستند و [[شیعیان]] ما خردمندانند"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ‏ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع إِنَّمَا نَحْنُ الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ عَدُوُّنَا وَ شِيعَتُنَا أُولُوا الْأَلْبابِ}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۳۰۷- ۳۰۸.</ref>.

#[[روایات]] گوناگونی با تعابیر مختلف از [[رسول اکرم]]{{صل}} [[نقل]] شده مبنی بر اینکه آن حضرت{{صل}} هزار در از [[علم]] را روی [[علی]]{{ع}} گشودند که از هر دری، هزار درِ دیگر باز می‌شود. این [[روایات]]، در "غایة المرام" از طرق مختلف آمده است<ref>بحرانی، هاشم بن سلیمان، غایة المرام، چاپ سنگی، ص۲۹۸ به بعد.</ref>.

#[[علم به معارف]] و [[احکام شریعت]]؛

{{منبع‌ جامع}}