مبانی آزادی: تفاوت میان نسخه‌ها

آزادی و [[اختیار انسان]] در کارهای خود شرط لازم مسئولیت است نه شرط کافی<ref>یادداشت‌ها، ج۷، ص۸۰.</ref>. با توجه به اینکه تحقق مسئولیت، بر عناصری از قبیل [[آگاهی]] و [[توانایی]] مبتنی است، بر این اساس [[آدمی]] در انجام [[مسئولیت اجتماعی]] خود نه تنها می‌بایست [[آزادی]] داشته باشد، بلکه این آزادی می‌بایست با [[آگاهی]] و [[توانایی]] نیز توأم شود. حتی [[رشد]] [[اسلامی]] در گرو [[کسب معرفت]] و آگاهی است و این رشد از سویی [[نیازمند]] آزادی است.

در مواردی سهم [[تربیت]]، نقش آفرین‌تر از آزادی است و این‌گونه نیست که در بین ارکان سه‌گانه لازم برای تعالی آدمی، یعنی آزادی، تربیت و [[امنیت]]، آزادی بر دو مورد دیگر [[اولویت]] و تقدم داشته باشد. هنگام بررسی [[تقابل]] آزادی و ترسیم حد و منع برای آزادی یک [[شخصیت حقیقی]]، [[حقوقی]] یا [[جامعه]]، با توجه به غایتی که برای فرد و جامعه در نظر گرفته شده است می‌گوییم اصل بر آزادی فرد است و افزون بر اینکه کسی بر او هیچ گونه [[ولایتی]] ندارد، [[حق]] محدود کردن و [[نظارت]] بر او را نیز دارا نیست. بنابراین در ابتدا آزادی فرد را لحاظ می‌نماییم و آن‌گاه با توجه به [[غایت]] کمالی [[انسان]] و الزامات [[تربیتی]] وی، برای نیل به کمال و نیز رعایت آزادی و فراهم کردن زمینه‌ها و شرایط رشد و [[بالندگی]] دیگر افراد و [[جوامع]]، بر آزادی او از ناحیه [[عقل]] و [[نقل]]، قیدهایی وضع می‌شود<ref>[[شریف لک‌زایی|لک‌زایی، شریف]]، [[آزادی (کتاب)|آزادی]]، ص ۳۶.</ref>

== منابع ==

[[رده:مبانی آزادی]]