محسن بن حسین بن علی بن ابیطالب: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محسن بن حسین بن علی بن ابیطالب در تاریخ اسلامی]] - [[محسن بن حسین بن علی بن ابیطالب در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محسن بن حسین بن علی بن ابیطالب در تاریخ اسلامی]] - [[محسن بن حسین بن علی بن ابیطالب در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
در منابع کهن [[فرزندی]] به نام [[محسن]] برای [[امام حسین]]{{ع}} ثبت نشده است. تنها صاحب [[معجم البلدان (کتاب)|معجم البلدان]] او را فرزند امام حسین{{ع}} دانسته بر این [[باور]] است هنگامی که [[خاندان امام حسین]]{{ع}} را به سوی [[شام]] به [[اسارت]] میبردند، در مسیر راه قسمت غربی [[حلب]]، کنار [[کوه]] جوشن<ref>کوه جوشن، معدن مس بود که قبل از نفرین مادر حضرت محسن{{ع}} مورد بهره برداری بود. (معجم البلدان، ج۲، ص۱۸۶.)</ref> یکی از [[همسران امام حسین]]{{ع}} فرزندش را سقط کرد. در آن حال از [[کارگران]] آن کوه مقداری آب و نان [[طلب]] نمود، ولی آنان وی را [[ناسزا]] گفته جواب ردّ دادند. آن بانو بر آنان [[نفرین]] کرد و به همین سبب هر کس در آن کوه کار کند بهرهای نمیبرد. آن [[کودک]] محسن نام گرفت و در دامنه همان کوه به [[خاک]] سپرده شد. آستانه او به نام «مشهدالسقط» یا «مشهدالدکه» مشهور است<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۱۸۶. نیز ر.ک: مراقد المعارف، ج۲، ص۲۹۸.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۲۸.</ref> | در منابع کهن [[فرزندی]] به نام [[محسن]] برای [[امام حسین]]{{ع}} ثبت نشده است. تنها صاحب [[معجم البلدان (کتاب)|معجم البلدان]] او را فرزند امام حسین{{ع}} دانسته بر این [[باور]] است هنگامی که [[خاندان امام حسین]]{{ع}} را به سوی [[شام]] به [[اسارت]] میبردند، در مسیر راه قسمت غربی [[حلب]]، کنار [[کوه]] جوشن<ref>کوه جوشن، معدن مس بود که قبل از نفرین مادر حضرت محسن{{ع}} مورد بهره برداری بود. (معجم البلدان، ج۲، ص۱۸۶.)</ref> یکی از [[همسران امام حسین]]{{ع}} فرزندش را سقط کرد. در آن حال از [[کارگران]] آن کوه مقداری آب و نان [[طلب]] نمود، ولی آنان وی را [[ناسزا]] گفته جواب ردّ دادند. آن بانو بر آنان [[نفرین]] کرد و به همین سبب هر کس در آن کوه کار کند بهرهای نمیبرد. آن [[کودک]] محسن نام گرفت و در دامنه همان کوه به [[خاک]] سپرده شد. آستانه او به نام «مشهدالسقط» یا «مشهدالدکه» مشهور است<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۱۸۶. نیز ر.ک: مراقد المعارف، ج۲، ص۲۹۸.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۲۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |