هدایت به امر در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

هدایت به امر در حدیث (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۵۷

۱۶ بایت حذف‌شده ، ‏۱ اوت ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 ==مقدمه==
-*[[روایات]] بسیاری بر [[ضرورت وجود امام]] برای [[هدایت]] [[خلق]] وارد شده است؛ از جمله:
+* [[روایات]] بسیاری بر [[ضرورت وجود امام]] برای [[هدایت]] [[خلق]] وارد شده است؛ از جمله:
-*[[امام علی|امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} فرمود: "مثل [[آل محمّد]]{{صل}} مثل [[ستارگان]] است. هرگاه ستاره‌ای غروب کند، [[ستاره]] دیگری طلوع خواهد کرد"<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۰۰.</ref>.
+* [[امام علی|امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} فرمود: "مثل [[آل محمّد]]{{صل}} مثل [[ستارگان]] است. هرگاه ستاره‌ای غروب کند، [[ستاره]] دیگری طلوع خواهد کرد"<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۰۰.</ref>.
-*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[امام]] از سوی [[خدا]] و [[رسول]] معرّفی گردید تا [[حجّت]] بر [[خلق]] [[خدا]] باشد. به [[برکت]] [[وجود امام]] میان [[بندگان]] و عالم معنی [[ارتباط]] برقرار می‌شود و [[فیض]] [[حق]] در جریان است. جز به [[ولایت امام]] [[اعمال]] [[بندگان خدا]] پذیرفته نیست. [[خداوند]] پس از آنکه [[بندگان]] را آفرید، آنها را سرگردان و به حال خود رها نمی‌سازد تا آنکه راه [[تقوی]] را به ایشان بنمایاند و [[حجّت]] [[حق]] را بر آنان تمام کند"<ref>اثبات الهداة، ج۱، ص۲۴۷.</ref>.
+* [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[امام]] از سوی [[خدا]] و [[رسول]] معرّفی گردید تا [[حجّت]] بر [[خلق]] [[خدا]] باشد. به [[برکت]] [[وجود امام]] میان [[بندگان]] و عالم معنی [[ارتباط]] برقرار می‌شود و [[فیض]] [[حق]] در جریان است. جز به [[ولایت امام]] [[اعمال]] [[بندگان خدا]] پذیرفته نیست. [[خداوند]] پس از آنکه [[بندگان]] را آفرید، آنها را سرگردان و به حال خود رها نمی‌سازد تا آنکه راه [[تقوی]] را به ایشان بنمایاند و [[حجّت]] [[حق]] را بر آنان تمام کند"<ref>اثبات الهداة، ج۱، ص۲۴۷.</ref>.
-*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]! از هنگامی که [[خداوند]] [[روح]] [[آدم]] را قبض کرد و او را به سرای [[ابدی]] برد، هیچ‌گاه [[زمین]] را خالی از [[امام]] نگذاشته است. [[امام]] راهنمای [[خلق]] به سوی [[حقّ]] و [[محبّت]] بر [[بندگان خدا]] است. در [[آینده]] نیز [[جهان]] بی‌وجود [[امام]] برقرار نخواهد ماند تا هم‌چنان [[محبّت]] بر [[بندگان خدا]] تمام باشد"<ref>اصول کافی، ج۱، ص۱۷۹.</ref>.
+* [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]! از هنگامی که [[خداوند]] [[روح]] [[آدم]] را قبض کرد و او را به سرای [[ابدی]] برد، هیچ‌گاه [[زمین]] را خالی از [[امام]] نگذاشته است. [[امام]] راهنمای [[خلق]] به سوی [[حقّ]] و [[محبّت]] بر [[بندگان خدا]] است. در [[آینده]] نیز [[جهان]] بی‌وجود [[امام]] برقرار نخواهد ماند تا هم‌چنان [[محبّت]] بر [[بندگان خدا]] تمام باشد"<ref>اصول کافی، ج۱، ص۱۷۹.</ref>.
-*[[ابو خالد کابلی]] می‌گوید [[تفسیر آیه]]: {{متن قرآن|فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا}}<ref>«پس به خداوند و پیامبرش و نوری که فرو فرستاده‌ایم ایمان آورید» سوره تغابن، آیه ۸.</ref> را از [[امام پنجم]]، [[امام باقر]]{{ع}} پرسیدم، فرمود: "[[سوگند]] به [[خدا]]! آن [[نور امام]] است، درخشش [[نور امام]] در [[قلوب]] [[مؤمنان]] از [[نور]] [[خورشید]] افزون‌تر است. [[وجود امام]] مایه روشنی دل‌های [[اهل]] [[ایمان]] است؛ [[خداوند]] از تابش [[نور امام]] به [[قلب]] کسانی که [[اراده]] کند، جلوگیری می‌نماید و در نتیجه دل‌های آنان به تیرگی می‌گراید"<ref>اصول کافی، ج۱، ص۱۹۵.</ref><ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۵۸-۵۹.</ref>.
+* [[ابو خالد کابلی]] می‌گوید [[تفسیر آیه]]: {{متن قرآن|فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا}}<ref>«پس به خداوند و پیامبرش و نوری که فرو فرستاده‌ایم ایمان آورید» سوره تغابن، آیه ۸.</ref> را از [[امام پنجم]]، [[امام باقر]]{{ع}} پرسیدم، فرمود: "[[سوگند]] به [[خدا]]! آن [[نور امام]] است، درخشش [[نور امام]] در [[قلوب]] [[مؤمنان]] از [[نور]] [[خورشید]] افزون‌تر است. [[وجود امام]] مایه روشنی دل‌های [[اهل]] [[ایمان]] است؛ [[خداوند]] از تابش [[نور امام]] به [[قلب]] کسانی که [[اراده]] کند، جلوگیری می‌نماید و در نتیجه دل‌های آنان به تیرگی می‌گراید"<ref>اصول کافی، ج۱، ص۱۹۵.</ref><ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۵۸-۵۹.</ref>.
 == منابع ==
@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
 == پانویس ==
 {{پانویس}}
-[[رده:مدخل]]