وظایف شخصی شیعیان در عصر غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

##'''سخن صائب گفتن:''' [[منتظر راستین]] آن حضرت می‌باید جز از سر [[راستی]] سخن نگوید و [[گفتار]] غیر صائب را (به جد یا به هزل) وا نهد: {{عربی|" وَ سَدِّدْ أَلْسِنَتَنَا بِالصَّوَابِ وَ الْحِكْمَة‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

##'''حکیمانه سخن گفتن:''' گفتن سخنان بی‌محتوا و بی‌فایده که نه در امر [[دین]] سودی می‌بخشند و نه در کار [[دنیا]]، کاری حکیمانه نیست. آنچه حکیمانه نیست لغو است و اهل [[ایمان]] از لغو اعراض می‌کنند. بر همین اساس بر اهل [[انتظار]] [[شایسته]] است که حکیمانه سخن بگویند و زبان را از سخنان لغو صیانت کنند: {{عربی|" وَ الْحِكْمَة‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

##'''کسب [[نور]] [[علم]]:''' اکتساب [[علم]] و [[خروج]] از سیاهی [[نادانی]]، [[وظیفه]] [[منتظران]] [[ظهور امام عصر]] {{ع}} است و چون [[علوم]] اکتسابی بی‌تعلیم و [[تعلم]] به دست نمی‌آیند، از این‌رو [[تعلیم و تعلم]] و [[تلاش]] در جهت کسب [[علم حصولی]] و نیز تهذیب [[دل]] برای [[ادراک]] حقایق با [[علم حضوری]]، [[وظیفه]] هر [[مسلمان]] منتظری شمرده شده است.

##'''کسب [[نور]] [[معرفت]]:''' [[معرفت]] اخص از [[علم]] است و به علمی اطلاق می‌شود که با تمییز کامل معروف از غیر خود و [[ادراک]] خصوصیات آن همراه است. بر [[منتظران]] راستین است که به اکتساب [[علم]] بسنده نکنند و با عمق بخشیدن به گستره [[علوم]] به [[کسب معرفت]] نایل آیند، که هر معرفتی [[علم]] هست؛ اما هر علمی [[معرفت]] نیست<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص 201-203.</ref>.

[[رده:وظایف منتظران در عصر غیبت]]