گواهی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

مسلم است که [[شاهد]] اعمال [[امّت]] خود نمی‌تواند [[گناهکار]] باشد، زیرا با توجه به [[آیه]] {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا}}<ref>«و بدین گونه شما را امّتی میانه کرده‌ایم تا گواه بر مردم باشید و پیامبر بر شما گواه باشد» سوره بقره، آیه ۱۴۳.</ref> وسط به معنی [[عدل]] و اوسط به معنی [[افضل]] است و می‌دانیم که همه امّت نمی‌توانند شاهد بر اعمال مردم باشند، زیرا برخی از آنها آن‌چنان فاسق‌اند که حتی [[شهادت]] آنها درباره یک دانه گندم هم پذیرفته نمی‌شود چه برسد به [[شهادت بر اعمال]] مردم؛ لذا [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: «اگر منظور از امّت همه [[مسلمانان]] باشد چطور [[مسلمانی]] که شهادت او درباره یک صاع خرما قبول نمی‌شود شهادتش در روز قیامت در برابر همه [[امّت‌ها]] قبول شود؟ بلکه آنها نسلی از [[ابراهیم]]{{ع}} هستند که هیچ‌گاه غیر [[خدا]] را نپرستیدند و [[خداوند]] درباره آنها فرموده است {{متن قرآن|لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>«از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref><ref>تفسیر نورالثقلین، ج۱، ص۱۳۰ و ۱۳۵.</ref>. و فرمودند: «ما امّت وسط وشاهدین خداوند بر خلقش و [[حجت]] او در روی [[زمین]] هستیم»<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۴۱۵.</ref>. و تا به حال کسی به جز ائمه{{عم}} ادّعا نکرده که من می‌توانم [[شهادت بر اعمال]] همه [[امّت]] دهم. پس [[شاهد]] [[اعمال]] امّت بودن یک مدعی ([[اهل بیت]]) بیشتر ندارد و اگر کس دیگری بود خود را معرفی می‌کرد یا اگر ادعای [[ائمه]]{{عم}} بی‌جا بود [[خداوند]] ایشان را برطبق [[قاعده لطف]] مفتضح می‌کرد. باید دانست با توجه به اینکه [[شهادت]] مستلزم حضور و [[علم]] است پس باید شاهد بر اعمال امّت، [[انسان]] [[برتر]] و دارای علم و [[قدرت]] ویژه‌ای باشد تا بتواند حاضر و ناظر تمام اعمال شود و از روی علم شهادت دهد تا شهادت او مورد پذیرش [[درگاه الهی]] قرار گیرد.<ref>[[مصطفی سلیمانیان|سلیمانیان، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[مقامات امامان (کتاب)|مقامات امامان]]، ص ۳۱۴-۳۱۸.</ref>

== منابع ==

== پانویس ==

{{پانویس}}