پرش به محتوا

ابوفاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سلسله' به 'سلسله'
جز (جایگزینی متن - 'سلسله' به 'سلسله')
خط ۱۸: خط ۱۸:
کثیر الاعرج شبیه این روایت را این چنین نیز آورده است: {{متن حدیث| كُنَّا بِذِي الصواري وَ مَعَنَا ابوفاطمة الْأَزْدِيَّ وَ قَدْ اسْوَدَّتِ جَبْهَتُهُ وَ رُكْبَتَاهُ مِنْ كَثْرَةِ السُّجُودِ . فَقَالَ لَنَا ذَاتَ يَوْمٍ : قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ : يَا أَبَا فاطمه أَكْثَرُ (اسْتَكْثِرُوا مِنَ السُّجُودِ فانه لَيْسَ مِنْ مُسْلِمٍ يَسْجُدُ لِلَّهِ سَجْدَةً إِلَّا رَفَعَهُ اللَّهُ بِهَا دَرْجَهُ }}<ref>ابن مبارک، ص۴۰-۳۹؛ احمد بن حنبل، ج۳، ص۴۲۸؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۹۰؛ ابونعیم، ج۶، ص۲۹۸۶؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۸.</ref>؛
کثیر الاعرج شبیه این روایت را این چنین نیز آورده است: {{متن حدیث| كُنَّا بِذِي الصواري وَ مَعَنَا ابوفاطمة الْأَزْدِيَّ وَ قَدْ اسْوَدَّتِ جَبْهَتُهُ وَ رُكْبَتَاهُ مِنْ كَثْرَةِ السُّجُودِ . فَقَالَ لَنَا ذَاتَ يَوْمٍ : قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ : يَا أَبَا فاطمه أَكْثَرُ (اسْتَكْثِرُوا مِنَ السُّجُودِ فانه لَيْسَ مِنْ مُسْلِمٍ يَسْجُدُ لِلَّهِ سَجْدَةً إِلَّا رَفَعَهُ اللَّهُ بِهَا دَرْجَهُ }}<ref>ابن مبارک، ص۴۰-۳۹؛ احمد بن حنبل، ج۳، ص۴۲۸؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۹۰؛ ابونعیم، ج۶، ص۲۹۸۶؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۸.</ref>؛


این [[روایات]] ذیل نام ابوفاطمه الدوسی، ابوفاطمه الضمری، ابوفاطمه الازدی، [[ایاس]] ابوفاطمه و انیس ابوفاطمه آمده است که به [[گمان]] قریب به [[یقین]]، تمام این افراد یکی هستند. انیس، نام ابوفاطمه است و ایاس نیز در بیشتر [[سلسله]] اسناد این روایت، ایاس بن ابی فاطمه آمده<ref>ابونعیم، ج۶، ص۲۹۸۷؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۹۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۹.</ref> و بر این تصریح شده است که ایاس بن ابی فاطمه، فرزند و [[راوی]] او و نیز [[تابعی]] است <ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۹۶؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۹۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۹ و ج۶، ص۲۳۶؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۷.</ref>. همچنین ابن عبدالبر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۹۰.</ref> نام [[عبدالله]] را برای ابوفاطمه رد کرده است. نام [[انس]] نیز به احتمال قریب به [[یقین]]، تصحیف انیس است. شاید به همین دلیل، ابن عبدالبر برخلاف دیگران، تنها از ابوفاطمه نام برده است. [[ابن ابی عاصم]] نیز تنها از دوسی و ضمری نام برده، ولی هر دو را یکی دانسته و از این رو، [[روایت]] [[ابتلا]] و [[سجود]] را ذیل نام هر در آورده است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۳۸.</ref>.
این [[روایات]] ذیل نام ابوفاطمه الدوسی، ابوفاطمه الضمری، ابوفاطمه الازدی، [[ایاس]] ابوفاطمه و انیس ابوفاطمه آمده است که به [[گمان]] قریب به [[یقین]]، تمام این افراد یکی هستند. انیس، نام ابوفاطمه است و ایاس نیز در بیشتر سلسله اسناد این روایت، ایاس بن ابی فاطمه آمده<ref>ابونعیم، ج۶، ص۲۹۸۷؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۹۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۹.</ref> و بر این تصریح شده است که ایاس بن ابی فاطمه، فرزند و [[راوی]] او و نیز [[تابعی]] است <ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۹۶؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۹۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۹ و ج۶، ص۲۳۶؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۷.</ref>. همچنین ابن عبدالبر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۹۰.</ref> نام [[عبدالله]] را برای ابوفاطمه رد کرده است. نام [[انس]] نیز به احتمال قریب به [[یقین]]، تصحیف انیس است. شاید به همین دلیل، ابن عبدالبر برخلاف دیگران، تنها از ابوفاطمه نام برده است. [[ابن ابی عاصم]] نیز تنها از دوسی و ضمری نام برده، ولی هر دو را یکی دانسته و از این رو، [[روایت]] [[ابتلا]] و [[سجود]] را ذیل نام هر در آورده است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۳۸.</ref>.


[[منابع تاریخی]]، درباره [[زندگی]] ابوفاطمه در دوران [[رسول خدا]]{{صل}} ساکت است و تنها گزارشی که درباره او آمده. همانطور که بیان شد. این است که وی در [[فتح مصر]] شرکت داشت و در [[شام]] و [[مصر]] ساکن بود. وی در [[جنگ]] ذی الصواری در سال ۳۴ به [[فرماندهی]] [[عبدالله بن ابی سرح]]<ref>ابن شبه نمیری، ج۳، ص۱۱۸؛ سمعانی، ج۴، ص۵۰۱.</ref> حضور داشت. آنگونه که کثیرالاعرج او را [[وصف]] کرده، از سجده‌های زیاد، [[پیشانی]] و زانوهایش پینه بسته بود و این نشان می‌دهد از عباد و [[زهاد]] [[روزگار]] خود بوده است. [[ابن عساکر]]<ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۷-۱۲۹.</ref> و مزی<ref>مزی، ج۳۴، ص۱۸۲.</ref> گفته‌اند وی در شام درگذشت و در [[مقبره]] [[باب الصغیر]]، کنار [[قبر]] [[فضالة بن عبید]] به [[خاک]] سپرده شد.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوفاطمه»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۶۶-۴۶۷.</ref>
[[منابع تاریخی]]، درباره [[زندگی]] ابوفاطمه در دوران [[رسول خدا]]{{صل}} ساکت است و تنها گزارشی که درباره او آمده. همانطور که بیان شد. این است که وی در [[فتح مصر]] شرکت داشت و در [[شام]] و [[مصر]] ساکن بود. وی در [[جنگ]] ذی الصواری در سال ۳۴ به [[فرماندهی]] [[عبدالله بن ابی سرح]]<ref>ابن شبه نمیری، ج۳، ص۱۱۸؛ سمعانی، ج۴، ص۵۰۱.</ref> حضور داشت. آنگونه که کثیرالاعرج او را [[وصف]] کرده، از سجده‌های زیاد، [[پیشانی]] و زانوهایش پینه بسته بود و این نشان می‌دهد از عباد و [[زهاد]] [[روزگار]] خود بوده است. [[ابن عساکر]]<ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۷-۱۲۹.</ref> و مزی<ref>مزی، ج۳۴، ص۱۸۲.</ref> گفته‌اند وی در شام درگذشت و در [[مقبره]] [[باب الصغیر]]، کنار [[قبر]] [[فضالة بن عبید]] به [[خاک]] سپرده شد.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوفاطمه»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۶۶-۴۶۷.</ref>
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش