احمد بن بندار: تفاوت میان نسخه‌ها

از بررسی [[روایات]] و کتب [[رجال]]، استفاده می‌شود که عنوان «احمد بن مابنداذ» صحیح است، به دو دلیل:

#نام «احمد بن بندار»، در کتب [[اهل سنت]] ذکر شده است، ولی هیچ‌گونه [[همسانی]] با راوی محل بحث ندارد، و در [[کتب رجالی]] و [[حدیثی]] [[شیعه]] هم، فردی با این عنوان ذکر نشده است، به جز یک مورد در [[سند روایت]] [[تهذیب الأحکام]]<ref>ر.ک: تهذیب الاحکام، ج۶، ص۸۲، ح۱۶۲.</ref> که به قرینه اتحاد راوی (محمد بن همام) فهمیده می‌شود که در آن تصحیف رخ داده و عنوان صحیح «احمد بن مابنداذ» است؛ علاوه بر آن‌که روایت تهذیب الأحکام، در بحار الأنوار<ref>ر.ک: بحار الأنوار، ج۹۹، ص۲، ح۶.</ref> نقل شده و در سند آن «احمد بن مابنداد» ثبت شده است.

== [[مذهب]] [[راوی]] ==

از [[روایات]] متعددی که این راوی در [[کتب حدیثی]] نقل کرده، امامی بودن وی، به خوبی مشهود و معلوم است. از جمله آنها:

# روایت [[شیخ صدوق]]: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَلِيٍّ مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَابُنْدَاذَ قَالَ أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ هِلَالٍ قَالَ حَدَّثَنِي أُمَيَّةُ بْنُ عَلِيٍّ الْقَيْسِيُّ عَنْ أَبِي الْهَيْثَمِ التَّمِيمِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: إِذَا تَوَالَتْ ثَلَاثَةُ أَسْمَاءٍ مُحَمَّدٌ وَ عَلِيٌّ وَ الْحَسَنُ كَانَ رَابِعُهُمْ قَائِمُهُمْ}}<ref>کمال الدین، ج۲، ص۳۳۴، ح۳.</ref>.

#روایت [[نجاشی]] در ترجمه «[[محمد بن همام اسکافی]]»: {{متن حدیث|قال أبو محمد هارون بن موسى: حدثنا محمد بن همام قال: حدثنا أحمد بن ما بنداذ قال:  أَسْلَمَ أَبِي أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ مِنْ أَهْلِهِ وَ خَرَجَ عَنْ دِينِ الْمَجُوسِيَّةَ وَ هَدَاهُ اللَّهُ إِلَى الْحَقِّ ، فَكَانَ يَدْعُو أَخَاهُ سهيلا إِلَى مَذْهَبِهِ فَيَقُولُ لَهُ : يَا أَخِي اعْلَمْ أَنَّكَ لَا تألوني نُصْحاً ، وَ لَكِنَّ النَّاسَ مُخْتَلِفُونَ ، فَكُلْ يَدَّعِي أَنَّ الْحَقَّ فِيهِ ، وَ لَسْتُ أَخْتَارُ أَنْ أُدْخِلَ فِي شَيْ‏ءٍ إِلَّا عَلَى يَقِينٍ . فَمَضَتْ لِذَلِكَ مُدَّةً وَ حَجَّ سُهَيْلٍ . فَلَمَّا صَدْرٍ مِنَ الْحَجِّ قَالَ لِأَخِيهِ : الَّذِي كُنْتَ تَدْعُونِي إِلَيْهِ هُوَ الْحَقِّ قَالَ : وَ كَيْفَ عَلِمْتَ ذَاكَ قَالَ : لَقِيتُ فِي حَجِّي عَبْدِ الرَّزَّاقِ بْنِ هَمَّامِ الصَّنْعَانِيِّ وَ مَا رَأَيْتُ أَحَداً مِثْلَهُ ، فَقُلْتُ لَهُ عَلَى خَلْوَةٍ :  نَحْنُ قَوْمُ مِنْ أَوْلَادِ الْأَعَاجِمِ وَ عَهْدَنَا بِالدُّخُولِ فِي الْإِسْلَامِ قَرِيبُ وَ أَرَى أَهْلِهِ مُخْتَلِفَيْنِ فِي مَذَاهِبِهِمْ ، وَ قَدْ جَعَلَكَ اللَّهُ مِنَ الْعِلْمِ بِمَا لَا نَظِيرُ لَكَ فِيهِ فِي عَصْرِكَ وَ لَا مِثْلُ ، وَ أُرِيدُ أَنْ أَجْعَلْكَ حُجَّةُ فِيمَا بَيْنِي وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ . فَإِنْ رَأَيْتَ أَنْ تُبَيِّنَ لِي مَا تَرْضَاهُ  لِنَفْسِكَ مِنَ الدَّيْنِ لأتبعك فِيهِ وَ أُقَلِّدَكَ . فَأَظْهَرَ لِي مَحَبَّةِ آلِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ تَعْظِيمِهِمْ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ عَدُوِّهِمْ وَ الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِمْ . قَالَ أَبُو عَلِيٍّ : أَخَذَ أَبِي هَذَا الْمُذْهِبِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَمِّهِ ، وَ أَخَذْتَهُ عَنْ أَبِي}}<ref>رجال النجاشی، ص۳۷۹ - ۳۸۰، ش۱۰۳۲.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص۱۰۳-۱۰۴.</ref>