شورزدن: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

از اصطلاحات خاصّ [[عزاداری]] و [[نوحه]] خوانی است. وقتی سینه زنی یا زنجیر زنی به نقطۀ اوج خود می‌رسد، ریتم حرکات و صداها سریعتر و پرشورتر شده، با کلماتی همچون "[[حسین]] حسین" و... بر سر و سینه می‌زنند. گاهی هم کسانی در این حال [[غش]] می‌کنند و از خود بی خود می‌شوند، آنان را از میان جمع بیرون برده، آب به چهره‌اش می‌ریزند تا به خود آید. وقتی دسته‌های [[عزادار]] و زنجیر [[زن]] به حال "[[شور]]" می‌رسند، طبل‌ها و سنج‌ها را با شدّت بیشتری به صدا در می‌آورند. این حالت در عزاداریهای برخی [[شهرها]] بیشتر رایج است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۷۹.</ref>.