۶۴٬۶۴۲
ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۳) |
جز (جایگزینی متن - '.↵:::::' به '. ') |
||
خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
## [[بدن]] [[آشکار]] و نمایانی ندا میدهد: {{عربی|" الا ان الله بعث مهدی آل محمد {{صل}} للقضاء [[علی]] الظالمین "}}<ref>بدانید که خداوند مهدی آل محمد {{صل}} را برای نابود کردن ستمکاران برانگیخت و فرستاد.</ref>. [[امام رضا]] {{ع}} طی [[حدیثی]] طولانی فرمودند: "ندایی میآید که هردور و نزدیکی آن را میشنود؛ برای [[مؤمنان]] [[رحمت]] و برای [[کافران]] [[عذاب]] است"<ref>{{عربی|" قَدْ نُودُوا نِدَاءً يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْبُعْدِ كَمَا يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْقُرْبِ يَكُونُ رَحْمَةً عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً عَلَى الْكَافِرِينَ فَقُلْتُ بِأَبِي وَ أُمِّي أَنْتَ وَ مَا ذَلِكَ النِّدَاءُ قَالَ ثَلَاثَةُ أَصْوَاتٍ فِي رَجَبٍ أَوَّلُهَا {{متن قرآن|أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ}} وَ الثَّانِي {{متن قرآن|أَزِفَتِ الْآزِفَةُ}} يَا مَعْشَرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الثَّالِثُ يَرَوْنَ يَداً بَارِزاً مَعَ قَرْنِ الشَّمْسِ يُنَادِي أَلَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ فُلَاناً عَلَى هَلَاكِ الظَّالِمِينَ فَعِنْدَ ذَلِكَ يَأْتِي الْمُؤْمِنِينَ الْفَرَجُ وَ يَشْفِي اللَّهُ صُدُورَهُمْ- {{متن قرآن|وَ يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ}} "}}</ref>. [[حسن بن محبوب]] که [[راوی]] است، میگوید: به [[حضرت]] عرض کردم: [[پدر]] و مادرم به فدایتان؛ آن ندا چیست؟ فرمودند: سه ندا در [[رجب]] خواهد بود. اولین آنها چنین است: بدانید که [[لعنت خدا]] شامل [[ستمکاران]] میشود و دومین آنها:ای گروه [[مؤمنین]] [[قیامت]] ([[ظهور]]) نزدیک شده است و سومین بدنی آشکارا در قرص [[خورشید]]، مشاهده میشود که ندا درمیدهد: [[خداوند]] فلان بن فلان را برای هلاک و نابودی [[ستمکاران]] برانگیخته است و در این زمان [[فرج]] و گشایش [[مؤمنین]] خواهد آمد و [[خداوند]] سینههایشان را شفا داده و [[سختی]] و [[غم]] و غصه را از قلبهایشان میزداید". قریب به این مضمون هم از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] شده است که فرمودهاند: "[[خداوند]] تبارک و تعالی با پدید آوردن این [[آیات]]، انکارکنندگان را مبهوت و متحیر خواهد کرد"<ref>{{عربی|" و سیبهت الله المنکرین حین حدوث هذه الآیات "}}</ref> و [[امام صادق]] {{ع}} چنین میفرمایند که: "سالی که در آن [[صیحه آسمانی]] واقع میشود پیش از آن آیهای در [[رجب]] خواهد بود. از ایشان پرسیدند: آن [[آیه]] چیست؟ فرمودند: چهرهای که در ماه نمایان میشود و دستی که آشکارا اشاره میکند و ندایی که از [[آسمان]] هرکس آن را به زبان خویش میشنود"<ref>{{عربی|" الْعَامُ الَّذِي فِيهِ الصَّيْحَةُ قَبْلَهُ الْآيَةُ فِي رَجَبٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ وَجْهٌ يَطْلُعُ فِي الْقَمَرِ وَ يَدٌ بَارِزَةٌ وَ نِدَاءٌ مِنَ السَّمَاءِ حَتَّى يَسْمَعَهُ أَهْلُ الْأَرْضِ كُلُ أَهْلِ لُغَةٍ بِلُغَتِهِمْ "}}؛الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ یوم الخلاص، ص ۵۴۱.</ref>. با توجه به آنچه گفته شد میتوانیم میان [[ندا]] و [[صیحه]] تفاوت قایل شویم، چراکه [[صیحه]] در [[ماه رمضان]] واقع میشود و به شکل ندای [[جبرئیل]]{{ع}} است؛ در حالی که نداهای سهگانه در [[ماه رجب]] پدید میآیند و ندای چهارم در ماه [[محرم]] و روز [[ظهور]] [[حضرت]] خواهد بود و به خلاف نداهای چهارگانه در ماههای [[رجب]] و [[محرم]]، [[صیحه]] [[ماه رمضان]] در زمره علایم محتوم به شمار آمده است. | ## [[بدن]] [[آشکار]] و نمایانی ندا میدهد: {{عربی|" الا ان الله بعث مهدی آل محمد {{صل}} للقضاء [[علی]] الظالمین "}}<ref>بدانید که خداوند مهدی آل محمد {{صل}} را برای نابود کردن ستمکاران برانگیخت و فرستاد.</ref>. [[امام رضا]] {{ع}} طی [[حدیثی]] طولانی فرمودند: "ندایی میآید که هردور و نزدیکی آن را میشنود؛ برای [[مؤمنان]] [[رحمت]] و برای [[کافران]] [[عذاب]] است"<ref>{{عربی|" قَدْ نُودُوا نِدَاءً يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْبُعْدِ كَمَا يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْقُرْبِ يَكُونُ رَحْمَةً عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً عَلَى الْكَافِرِينَ فَقُلْتُ بِأَبِي وَ أُمِّي أَنْتَ وَ مَا ذَلِكَ النِّدَاءُ قَالَ ثَلَاثَةُ أَصْوَاتٍ فِي رَجَبٍ أَوَّلُهَا {{متن قرآن|أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ}} وَ الثَّانِي {{متن قرآن|أَزِفَتِ الْآزِفَةُ}} يَا مَعْشَرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الثَّالِثُ يَرَوْنَ يَداً بَارِزاً مَعَ قَرْنِ الشَّمْسِ يُنَادِي أَلَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ فُلَاناً عَلَى هَلَاكِ الظَّالِمِينَ فَعِنْدَ ذَلِكَ يَأْتِي الْمُؤْمِنِينَ الْفَرَجُ وَ يَشْفِي اللَّهُ صُدُورَهُمْ- {{متن قرآن|وَ يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ}} "}}</ref>. [[حسن بن محبوب]] که [[راوی]] است، میگوید: به [[حضرت]] عرض کردم: [[پدر]] و مادرم به فدایتان؛ آن ندا چیست؟ فرمودند: سه ندا در [[رجب]] خواهد بود. اولین آنها چنین است: بدانید که [[لعنت خدا]] شامل [[ستمکاران]] میشود و دومین آنها:ای گروه [[مؤمنین]] [[قیامت]] ([[ظهور]]) نزدیک شده است و سومین بدنی آشکارا در قرص [[خورشید]]، مشاهده میشود که ندا درمیدهد: [[خداوند]] فلان بن فلان را برای هلاک و نابودی [[ستمکاران]] برانگیخته است و در این زمان [[فرج]] و گشایش [[مؤمنین]] خواهد آمد و [[خداوند]] سینههایشان را شفا داده و [[سختی]] و [[غم]] و غصه را از قلبهایشان میزداید". قریب به این مضمون هم از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] شده است که فرمودهاند: "[[خداوند]] تبارک و تعالی با پدید آوردن این [[آیات]]، انکارکنندگان را مبهوت و متحیر خواهد کرد"<ref>{{عربی|" و سیبهت الله المنکرین حین حدوث هذه الآیات "}}</ref> و [[امام صادق]] {{ع}} چنین میفرمایند که: "سالی که در آن [[صیحه آسمانی]] واقع میشود پیش از آن آیهای در [[رجب]] خواهد بود. از ایشان پرسیدند: آن [[آیه]] چیست؟ فرمودند: چهرهای که در ماه نمایان میشود و دستی که آشکارا اشاره میکند و ندایی که از [[آسمان]] هرکس آن را به زبان خویش میشنود"<ref>{{عربی|" الْعَامُ الَّذِي فِيهِ الصَّيْحَةُ قَبْلَهُ الْآيَةُ فِي رَجَبٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ وَجْهٌ يَطْلُعُ فِي الْقَمَرِ وَ يَدٌ بَارِزَةٌ وَ نِدَاءٌ مِنَ السَّمَاءِ حَتَّى يَسْمَعَهُ أَهْلُ الْأَرْضِ كُلُ أَهْلِ لُغَةٍ بِلُغَتِهِمْ "}}؛الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ یوم الخلاص، ص ۵۴۱.</ref>. با توجه به آنچه گفته شد میتوانیم میان [[ندا]] و [[صیحه]] تفاوت قایل شویم، چراکه [[صیحه]] در [[ماه رمضان]] واقع میشود و به شکل ندای [[جبرئیل]]{{ع}} است؛ در حالی که نداهای سهگانه در [[ماه رجب]] پدید میآیند و ندای چهارم در ماه [[محرم]] و روز [[ظهور]] [[حضرت]] خواهد بود و به خلاف نداهای چهارگانه در ماههای [[رجب]] و [[محرم]]، [[صیحه]] [[ماه رمضان]] در زمره علایم محتوم به شمار آمده است. | ||
#'''ثابت ماندن [[خورشید]] و [[خسوف]] ماه در شب [[بدر]] (نیمه ماه):''' از علایم غیر حتمی [[سال ظهور]] ثابت ماندن [[خورشید]] و حرکت نکردن آن از ظهر تا هنگام عصر یکی از روزهای [[ماه رجب]] است. همچنین در شب [[بدر]] این ماه، [[خسوف]] و ماهگرفتگی رخ خواهد داد. از [[امام بقار|امام پنجم]]{{ع}} در مورد این [[آیه]] (اگر بخواهیم از [[آسمان]] بر آنها آیهای نازل میکنیم)<ref>{{متن قرآن|إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً...}} سوره شعراء، آیه ۴.</ref> پرسیدند [[حضرت]] فرمودند: "ثابت ماندن [[خورشید]] از ظهر تا هنگام عصر ... که اینها در زمان [[سفیانی]] است و به دنبال آن، او و [[قوم]] و پیروانش هلاک خواهند شد" <ref>{{عربی|" رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرٍ وَ وَجْهٍ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ وَ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱.</ref>. | #'''ثابت ماندن [[خورشید]] و [[خسوف]] ماه در شب [[بدر]] (نیمه ماه):''' از علایم غیر حتمی [[سال ظهور]] ثابت ماندن [[خورشید]] و حرکت نکردن آن از ظهر تا هنگام عصر یکی از روزهای [[ماه رجب]] است. همچنین در شب [[بدر]] این ماه، [[خسوف]] و ماهگرفتگی رخ خواهد داد. از [[امام بقار|امام پنجم]]{{ع}} در مورد این [[آیه]] (اگر بخواهیم از [[آسمان]] بر آنها آیهای نازل میکنیم)<ref>{{متن قرآن|إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً...}} سوره شعراء، آیه ۴.</ref> پرسیدند [[حضرت]] فرمودند: "ثابت ماندن [[خورشید]] از ظهر تا هنگام عصر ... که اینها در زمان [[سفیانی]] است و به دنبال آن، او و [[قوم]] و پیروانش هلاک خواهند شد" <ref>{{عربی|" رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرٍ وَ وَجْهٍ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ وَ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱.</ref>. | ||
این نشانه به خوبی از [[خروج]] و [[شورش]] [[سفیانی]] در [[ماه رجب]] حکایت میکند؛ چرا که این علامت در زمان او اتفاق میافتد. سکون [[خورشید]] در [[آسمان]] هرچند برای مدت کمی رخ میدهد، ولی معجزهای عجیب از [[ناحیه]] [[خداوند متعال]] است. [[مردم]] از طولانی شدن ناگهانی مدت روز، تابش نامتعارف و بیش از حد گرما و حرارت [[خورشید]] به [[زمین]] از این واقعه باخبر میشوند. پدید آمدن چنین نشانهای آسمانی در [[ماه رجب]] خبر از [[هلاکت]] و درهم کوبیده شدن [[سفیانی]] و [[سپاهیان]] و حزب و پیروانش میدهد. تأکید بر ثابت ماندن [[خورشید]] در [[ماه رجب]] ناظر به همزمانی این حادثه با [[خروج]] سینه و صورت مردی در قرص [[خورشید]] است که قبلا در زمره حوادث [[ماه رجب]] و همزمان با [[شورش]] [[سفیانی]] از آن یاد کردیم. | |||
از جمله دیگر حوادث [[ماه رجب]]، [[خسوف]] و ماهگرفتگی در شب [[بدر]] این ماه است؛ [[ام سعید اخمسیه]] به [[امام صادق]] {{ع}} عرض میکند: "یابن [[رسول الله]] {{صل}} فدایتان شوم! نشانهای از [[خروج]] و [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} به من [[مرحمت]] کنید. [[حضرت]] فرمودند: "ام سعید! وقتی ماه در شب [[بدر]] [[ماه رجب]] گرفته شود و [[خسوف]] رخ دهد، مردی پس از آن [[خروج]] کند و به دنبال آن [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[قیام]] خواهند کرد"<ref>{{عربی|" يَا أُمَّ سَعِيدٍ، إِذَا انْكَسَفَ الْقَمَرُ لَيْلَةَ الْبَدْرِ مِنْ رَجَبٍ، وَ خَرَجَ رَجُلٌ مِنْ تَحْتِهِ، فَذَاكِ عِنْدَ خُرُوجِ الْقَائِمِ "}}؛ دلائل الامامة، ص ۲۵۹؛ بیان الائمه {{عم}} ج ۲، ص ۶۹۵.</ref>»<ref>[[سید مجتبی السادة|الساده، مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۹۵-۱۰۲.</ref>. | |||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش |