پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[عباس بن علی| عباس بن علی]]''' {{ع}} چهارم شعبان سال ۲۶ هجری در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد و فرزند [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و مادرش [[فاطمه کلابیه]] ([[ام البنین]]) است. ایشان چهره‌ای زیبا و قامتی [[رشید]] و شجاعتی کم‌نظیر داشت. به خاطر سیمای جذابش او را "[[قمر بنی هاشم]]" می‌گفتند.
'''[[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد علیه‌السلام]]''' دومین [[فرزند]] [[امام حسین]] {{ع}} پنجم [[شعبان]] سال ۳۸ ﻫ. در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. مادر گرامی‌اش شهربانو، دختر یزدگرد سوم ـ پادشاه ایران ـ است. نام ایشان [[علی]] است. پنجاه و هفت سال در [[دنیا]] زندگی کردند. دو سال در روزگار [[امامت]] جدش [[علی بن ابی طالب]]{{ع}}، ده سال در عهد امامت عمویش [[حسن بن علی]]{{ع}} و یازده سال در زمان [[امامت]] پدر والامقامش و سی و چهار سال [[امامت]] [[مسلمانان]] را بر عهده داشت. در [[حادثه کربلا]] آن حضرت [[ازدواج]] کرده و دارای [[فرزند]] بود و فرزند خردسالش [[امام باقر]]{{ع}} هم در [[کربلا]] بوده است.


حضرت عباس{{ع}} چهارده سال از [[عمر]] خود را با امیرالمؤمنین{{ع}} سپری کرد و ده سال بعد با برادر گرامیش [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} و ده سال آخر عمر را با دیگر برادر بزرگوارش امام حسین{{ع}} گذراند.
از القاب شریف [[امام سجاد]] {{ع}}، زین‌العابدین و [[سجاد]] و کنیه ایشان [[ابوالحسن ثانی]]، ابوالحسن و [[ابومحمد]] است. از آشکارترین ویژگی‌های اخلاقی امام سجاد{{ع}}، [[عبادت]] و [[طاعت]] فراوان اوست و بدین دلیل، [[پیامبر اسلام]]{{صل}} او را زینت عابدان [[بهشت]] (زین‌العابدین) خوانده است.


در کتاب‌های [[تاریخی]] نام حضرت عباس تا ایام عاشورا و صحنه کربلا، کمتر به چشم می‌‌خورد. طبق نقل برخی از مورخان، [[ازدواج]] قمر بنی‌هاشم در سن هیجده یا بیست سالگی با «لبابه» دختر [[عبیدالله بن عباس]] پسر عموی پدر بزرگوارش انجام شد و ثمره این [[ازدواج]] دو پسر به نام‌های عبیدالله و [[فضل]] و به قولی، دو پسر دیگر به نام‌های [[محمد]] و قاسم، بوده است.
امام سجاد{{ع}} در دوران [[خلافت یزید]] به [[امامت]] رسید. آغاز امامت [[حضرت سجاد]]{{ع}} با شدت یافتن [[انحراف]] [[خاندان]] [[بنی امیه]] همراه بود و از این رو، روزگار آن امام همام{{ع}} را می‌توان دارای حساسیتی ویژه دانست. [[امام]]{{ع}} با تدبیر و سیاستی ویژه تعالیم راستین [[اسلام]] را بیان می‌کرد و برای [[حفظ]] [[مکتب]] از چند راه وارد شد:
#بیان حقایق [[دین]] در قالبی نوین و شرح و تبیین معارف الهی در قالب [[دعا]] که حاصل آن کتاب [[صحیفه سجّادیه]] و ... است؛
#[[حفظ]] دستاوردهای [[قیام]] [[عاشورا]] و زنده نگه داشتن خاطره [[شهدا]] به ویژه [[سید الشهداء]]؛
#جلوگیری از وقوع [[انحرافات]] اساسی در اصول و مبانی [[فرهنگ]] [[اسلام]] و پاسخ‌گویی به شبهات وارده از سوی [[دشمنان]] و شرح و تبیین معارف قرآنی و [[تربیت]] شاگردانی والامرتبه.


[[حضرت عباس]] در [[کربلا]] و مراحل مختلف آن حضوری مؤثر و [[شجاعانه]] داشت مانند: تلاش برای آوردن آب بعد از محاصره [[فرات]] توسط [[کوفیان]]؛ رد [[امان]] نامه‌ای که توسط [[شمر بن ذی‌الجوشن]] آورده شده بود؛ اعلام [[وفاداری]] و [[ایستادگی]] در [[شب عاشورا]] و... .
از [[امام علی بن الحسین]]{{ع}}، غیر از [[صحیفه سجادیه]]، آثار ارزشمند دیگری در [[میراث]] مکتوب [[شیعه]] وجود دارد، [[رساله حقوق]]، دعای [[ابوحمزه ثمالی]]، مناجات [[خمس]] [[عشر]]، [[زیارت امین‌الله]] و [[خطبه امام سجاد]]{{ع}} در [[شام]] از جمله این معارف ارجمند است.


در روز عاشورا وقتی [[علمدار]] [[کربلا]] از [[امام حسین]]{{ع}} [[اذن]] میدان طلبید، حضرت از او خواست برای [[کودکان]] [[تشنه]] و خیمه‌های بی‌آب، آب تهیّه کند. [[ابوالفضل]]{{ع}} به [[فرات]] رفت و مشک آب را پر کرد و در بازگشت به خیمه‌ها با [[سپاه]] [[دشمن]] که [[فرات]] را در محاصره داشتند درگیر شد و دست‌هایش [[قطع]] گردید و به [[شهادت]] رسید. [[عباس]]، مظهر [[ایثار]] و [[وفاداری]] و گذشت بود. وقتی وارد [[فرات]] شد، با آنکه [[تشنه]] بود، اما به‌خاطر [[تشنگی]] برادرش [[حسین]]{{ع}} آب نخورد.
شیوه کارساز [[امام]]{{ع}} در [[مبارزه]] با [[حکومت]]، [[امویان]] را واداشت تا برای بقای خویش چاره‌ای بیندیشند و ناجوانمردانه آن امام همام{{ع}} را مسموم سازند. شهادت امام سجاد{{ع}} در روز ۱۲ یا ۲۵ [[محرم]] سال ۹۵ ه‍  واقع شده است و عاملان [[ولید بن عبدالملک]]، آن حضرت را در پنجاه و هفت سالگی به [[شهادت]] رساندند. [[امام باقر]]{{ع}} او را [[غسل]] داد و کفن نمود و در [[قبرستان بقیع]] [[مدینه]] در کنار [[تربت]] [[پاک]] عمویش [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} به خاک سپرد.


مقام والای عباس بن علی{{ع}} بسیار است. [[امام سجاد]]{{ع}} سیمای درخشان عباس بن علی را اینگونه ترسیم فرموده است: {{متن حدیث|رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِمَا جَنَاحَيْنِ يَطِيرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِكَةِ فِي الْجَنَّةِ كَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ}} که در آن مقام [[ایثار]]، گذشت، فداکاری، جانبازی، [[قطع]] شدن دستانش و یافتن بال پرواز در [[بهشت]]، همبال با [[جعفر طیّار]] و [[فرشتگان]] مطرح است و اینکه: عمویم [[عباس]]، نزد [[خدای متعال]]، مقامی دارد که [[روز قیامت]]، همۀ [[شهیدان]] به آن [[غبطه]] می‌خورند و [[رشک]] می‌برند.
<div class="mainpage_box_more">[[امام سجاد علیه‌السلام|ادامه]]</div>
 
<div class="mainpage_box_more">[[ عباس بن علی بن ابی‌طالب|ادامه]]</div>
۱۱۵٬۶۳۵

ویرایش