پرش به محتوا

شاهد بر نبوت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۴۰۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۸
خط ۲۱: خط ۲۱:
* زمانی که نامه [[پیامبر اکرم]] {{صل}} به قیصر روم رسید، احتمال داد که وی همان [[پیامبر]]{{صل}} موعود تورات و انجیل باشد، ازاین‌رو در پی تحقیق برآمد. در همان زمان ابوسفیان همراه با گروهی از قریش برای تجارت به شام رفته بودند. قیصر آنان را احضار کرد و از آنها درباره ویژگی‌های [[پیامبر اکرم]]{{صل}} پرسید و پس از دریافت پاسخ، گفت: اگر پاسخ‌های شما درست باشد، او بی‌گمان [[پیامبر]] است <ref>[[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، ج ۲۰، ص ۳۷۰. </ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ص ۱۸۳-۱۸۵.</ref>
* زمانی که نامه [[پیامبر اکرم]] {{صل}} به قیصر روم رسید، احتمال داد که وی همان [[پیامبر]]{{صل}} موعود تورات و انجیل باشد، ازاین‌رو در پی تحقیق برآمد. در همان زمان ابوسفیان همراه با گروهی از قریش برای تجارت به شام رفته بودند. قیصر آنان را احضار کرد و از آنها درباره ویژگی‌های [[پیامبر اکرم]]{{صل}} پرسید و پس از دریافت پاسخ، گفت: اگر پاسخ‌های شما درست باشد، او بی‌گمان [[پیامبر]] است <ref>[[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، ج ۲۰، ص ۳۷۰. </ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ص ۱۸۳-۱۸۵.</ref>
* این روش که انسان با نظر به مجموعه‌ای از قراین و شواهد ظنی، به حقانیت یک [[پیامبر]] یقین پیدا کند، یکی از روش‌های عقلایی و رایج بشری برای دستیابی به واقعیت‌هاست.
* این روش که انسان با نظر به مجموعه‌ای از قراین و شواهد ظنی، به حقانیت یک [[پیامبر]] یقین پیدا کند، یکی از روش‌های عقلایی و رایج بشری برای دستیابی به واقعیت‌هاست.
==راه‌ عقلی برای [[شناخت انبیا]]==
*عقل به دلیل جامعیت و عادلانه بودن قوانین و تعالیم [[انبیا]]، بشری بودن آنرا ممتنع می‌داند و حکم می‌کند قطعاً از سوی خداوند نازل شده است. این راه، به‌ صورت مستقل، برای کسانی مفید است که با تسلط بر شاخه‌های مختلف علوم بشری، بتوانند عمق تعالیم انبیا را تشخیص دهند. چه‌ بسا گفته شود ارائه چنین تعالیم عظیمی در واقع، [[معجزه]] است.
*اگر شخصی ادعای [[نبوت]] کرد و با نظر در احوال او روشن گشت که اولاً، قوای نظری و عملی او در اوج کمال است. ثانیاً، با تعالیم خویش ناقصان را به کمال شایسته آنها می‌رساند، چنین شخصی قطعاً دارای مقام [[نبوت]] است.
* این راه شناخت از یک‌سو نیازمند داشتن اطلاعات وسیع و از سوی دیگر، درگرو مطالعه دقیق احوال و زندگانی شخص مدعی است <ref>[[محمد سعیدی مهر|سعیدی مهر، محمد]]، [[آموزش کلام اسلامی ج۲ (کتاب)|آموزش کلام اسلامی]]، ج ۲، ص ۵۵ و ۵۶. </ref>.


==منابع==
==منابع==
۲۱۸٬۶۱۷

ویرایش