ولایت: تفاوت میان نسخهها
←ولایت در اصطلاح
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==[[معنای لغوی ولایت]]== | ==[[معنای لغوی ولایت]]== | ||
== | ===معنای اصطلاحی=== | ||
مراد از | مراد از «[[امامت]]» و «ولایت»، «[[ولایت امر]]» است؛ به این معنا که اینکه [[فرمان]] دست چه کسی باید باشد؛ بازگشت همۀ [[نزاعها]]، چه داخل و چه بیرون از [[جامعه اسلامی]]، به این است که چه کسی دستور بدهد. در عصر ما نیز، هر کدام از [[طاغوتها]] و سردمداران [[استکبار جهانی]] ادعا میکند که باید فرمان دست من باشد و اگر ملتی یا کشوری بیابد که روزبهروز مقتدرتر میشود، درصدد شکستن و بهزانودرآوردن آن برمیآید تا خود را ابرقدرت جلوه دهد. اساس [[جنگها]] و کشمکشهای این [[مستکبران]] با رقبای خود در [[دنیا]] همین است که زیر بار فرمان آنان نمیروند. بنابراین، [[نزاع]] و دعوا بر سر همان چیزی است که در [[منابع دینی]] [[اسلام]] از آن به «ولایت امر» تعبیر شده است. «امامت» همان «ولایت امر» است؛ یعنی چه کسی باید صاحب دستور باشد<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [https://www.aparat.com/v/FYjv0?playlist=376197 درس اول «امامت در اندیشه اسلامی»]</ref>. | ||
با توجه به معنای واژههای [[امام]] و ولی، [[ارتباط]] معنایی تنگاتنگ و بسیار نزدیک این دو واژه | با توجه به معنای واژههای [[امام]] و ولی، [[ارتباط]] معنایی تنگاتنگ و بسیار نزدیک این دو واژه آشکار میشود؛ و در پرتو همین ارتباط تنگاتنگ معنایی است که در اصطلاح نیز این دو به طور مترادف به کار رفتهاند. | ||
بر این اساس، واژه [[مولی]] در [[روایت]] مشهور و [[متواتر]] [[نبوی]]{{صل}} در [[غدیر خم]]: {{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ}} که اعلام رسمی [[نصب حضرت علی]]{{ع}} به | بر این اساس، واژه [[مولی]] در [[روایت]] مشهور و [[متواتر]] [[نبوی]]{{صل}} در [[غدیر خم]]: {{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ}} که اعلام رسمی [[نصب حضرت علی]]{{ع}} به امامت و [[جانشینی بلافصل رسول خدا]]{{صل}} از سوی خداست، از ریشه «ولی» و به معنای [[سرپرستی]] است که توضیح بیشتر آن در جای خودش خواهد آمد. | ||
===تعریف مذاهب دیگر=== | ====تعریف مذاهب دیگر==== | ||
از آنچه در معنای لغوی | از آنچه در معنای لغوی «امام» و «ولی» و [[قرابت]] معنایی این دو واژه آورده شد، بیاعتباری سخن برخی از [[اندیشمندان]] [[مذاهب اهل سنت]] آشکار میشود که گفتهاند، مولی به لحاظ لغت، ربطی به امام «[[مفترض الطاعة]]» مورد ادعای [[شیعه]] ندارد. این ادعای بدون دلیل و سند آنان بود که موجب شد تا [[شیخ مفید]]، رسالهای<ref>رسالة فی معنی المولی، شیخ مفید، نسخه خطی، کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی، قم، مجموعه شماره ۲۴۳.</ref> در ردّ دیدگاه آنها بنویسد و با استناد به سرودههای [[شاعران]] مُخضرم (شعرایی که دوره [[جاهلیت]] و [[اسلام]] را [[درک]] کردهاند)، نظیر اخطل، کمیت، [[قیس بن سعد بن عباده]] و [[حسان بن ثابت]]، ثابت کند که معنای ولی در [[حدیث]] یادشده، فقط [[امام]] است<ref>به نقل از امامتپژوهی، محمود یزدی مطلق و جمعی دیگر، ج۴۸.</ref><ref>[[عبدالله ابراهیمزاده آملی|ابراهیمزاده آملی، عبدالله]]، [[امامت و رهبری - ابراهیمزاده آملی (کتاب)| امامت و رهبری]]، ص:۱۶-۱۷.</ref>. | ||
==[[جایگاه]] ولایت در [[نظام تکوین]]== | ==[[جایگاه]] ولایت در [[نظام تکوین]]== |