پرش به محتوا

سیره امام مهدی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'جمع بندی' به 'جمع‌بندی'
جز (جایگزینی متن - 'جمع بندی' به 'جمع‌بندی')
خط ۵۲: خط ۵۲:


==جمع‌بندی [[روایات]]==
==جمع‌بندی [[روایات]]==
با [[تأمل]] در این دو دسته از روایات وارد شده در خصوص همانندی [[سیره حضرت مهدی]] با [[سیره پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌توان به جمع بندی رسید که [[سیره امام مهدی]]{{ع}} از نظر اصول و چار چوب کلی، بر پایه [[قرآن]] و [[سنّت]] [[استوار]] است و با [[سیره رسول خدا]] و دیگر [[ائمه]]{{عم}} یکی می‌باشد؛ اما در حیطه [[اجرای احکام]] و عمل به شئونات مختلف [[دین]]، به دلیل تفاوت شرایط [[عصر ظهور]] با دوران [[صدر اسلام]]، تفاوت خواهند داشت. از این رو، دو دستگی روایات در این باره را می‌توان ناظر به این دو گونگی شرایط گذشته و [[آینده]] و تفاوت‌های جدی [[جامعه]] [[پیش از ظهور]] با [[جامعه عصر ظهور]] در [[تأسی]] و [[الگو]] پذیری از [[سیره]] الهی [[پیشوایان معصوم]]{{عم}} دانست. در [[حقیقت]] روایات دسته دوم، بیانگر آن است که در [[زمان]] [[حاکمیت]] [[مخالفان]] و محکومیت [[شیعه]]، شرایطی پدید آمده بود که جامعه [[شیعی]] در وضعیت [[تقیه]] قرار داشت، اما در عصر ظهور، [[امام مهدی]]{{ع}} همه این محدودیت‌ها را برداشته و [[اسلام]] و [[عدالت]] [[واقعی]] را [[حاکم]] می‌گرداند.
با [[تأمل]] در این دو دسته از روایات وارد شده در خصوص همانندی [[سیره حضرت مهدی]] با [[سیره پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌توان به جمع‌بندی رسید که [[سیره امام مهدی]]{{ع}} از نظر اصول و چار چوب کلی، بر پایه [[قرآن]] و [[سنّت]] [[استوار]] است و با [[سیره رسول خدا]] و دیگر [[ائمه]]{{عم}} یکی می‌باشد؛ اما در حیطه [[اجرای احکام]] و عمل به شئونات مختلف [[دین]]، به دلیل تفاوت شرایط [[عصر ظهور]] با دوران [[صدر اسلام]]، تفاوت خواهند داشت. از این رو، دو دستگی روایات در این باره را می‌توان ناظر به این دو گونگی شرایط گذشته و [[آینده]] و تفاوت‌های جدی [[جامعه]] [[پیش از ظهور]] با [[جامعه عصر ظهور]] در [[تأسی]] و [[الگو]] پذیری از [[سیره]] الهی [[پیشوایان معصوم]]{{عم}} دانست. در [[حقیقت]] روایات دسته دوم، بیانگر آن است که در [[زمان]] [[حاکمیت]] [[مخالفان]] و محکومیت [[شیعه]]، شرایطی پدید آمده بود که جامعه [[شیعی]] در وضعیت [[تقیه]] قرار داشت، اما در عصر ظهور، [[امام مهدی]]{{ع}} همه این محدودیت‌ها را برداشته و [[اسلام]] و [[عدالت]] [[واقعی]] را [[حاکم]] می‌گرداند.


درباره دو دستگی روایات مربوط به سیره امام مهدی{{ع}} با سیره امیرمؤمنان{{ع}} نیز می‌توان گفت که امیرمؤمنان{{ع}} به خاطر رعایت تقیه و [[مصلحت‌اندیشی]] نسل‌های آینده شیعه، از اجرای [[حکم واقعی]] درباره [[اهل بغی]] خود داری کرد. آن حضرت با [[رفتار]] همراه با [[مدارا]] و [[منت]] خود بهانه [[اعمال]] [[خشونت]] علیه شیعیان را از دست زمام داران خون‌خوار [[اموی]] و [[عباسی]] خارج ساخت تا آنها نتوانند به بهانه [[تبعیت]] از [[سیره امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و به [[انگیزه]] مقابله به مثل و فرونشاندن کینه‌های کهنه خود به تعقیب و [[گریز]] و [[کشتار]] شیعیان بپردازند گرچه بدون این بهانه نیز از [[ظلم]] و [[بیداد]] بر شیعیان [[مظلوم]] چیزی فروگذار نکردند. اما [[عصر ظهور]]، [[زمان]] پایان یافتن رعایت [[تقیه]] است؛ زیرا تقیه یک روش تاکتیکی بوده است برای [[حفظ]] نیروها در شرایط [[سیطره]] اکثریتِ [[باطل]] و [[بیم]] از هدر رفتن نیروها، در حالی که در دوران [[حکومت جهانی امام مهدی]]{{ع}} [[هیمنه]] باطل شکسته می‌شود و [[مؤمنان]] از [[امنیت]] کامل برخوردار خواهند شد هم چنانکه در [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا}}<ref>«خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند -چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد و (حال) آنان را از پس هراس به آرامش بر می‌گرداند؛ (آنان) مرا می‌پرستند و چیزی را شریک من نمی‌گردانند و کسانی که پس از این کفر ورزند نافرمانند» سوره نور، آیه ۵۵.</ref> [[امنیت فراگیر]] از مهم‌ترین شاخصه‌های [[دولت مهدوی]] شمرده شده است. و بیم شان را به [[ایمنی]] مبدل گرداند.
درباره دو دستگی روایات مربوط به سیره امام مهدی{{ع}} با سیره امیرمؤمنان{{ع}} نیز می‌توان گفت که امیرمؤمنان{{ع}} به خاطر رعایت تقیه و [[مصلحت‌اندیشی]] نسل‌های آینده شیعه، از اجرای [[حکم واقعی]] درباره [[اهل بغی]] خود داری کرد. آن حضرت با [[رفتار]] همراه با [[مدارا]] و [[منت]] خود بهانه [[اعمال]] [[خشونت]] علیه شیعیان را از دست زمام داران خون‌خوار [[اموی]] و [[عباسی]] خارج ساخت تا آنها نتوانند به بهانه [[تبعیت]] از [[سیره امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و به [[انگیزه]] مقابله به مثل و فرونشاندن کینه‌های کهنه خود به تعقیب و [[گریز]] و [[کشتار]] شیعیان بپردازند گرچه بدون این بهانه نیز از [[ظلم]] و [[بیداد]] بر شیعیان [[مظلوم]] چیزی فروگذار نکردند. اما [[عصر ظهور]]، [[زمان]] پایان یافتن رعایت [[تقیه]] است؛ زیرا تقیه یک روش تاکتیکی بوده است برای [[حفظ]] نیروها در شرایط [[سیطره]] اکثریتِ [[باطل]] و [[بیم]] از هدر رفتن نیروها، در حالی که در دوران [[حکومت جهانی امام مهدی]]{{ع}} [[هیمنه]] باطل شکسته می‌شود و [[مؤمنان]] از [[امنیت]] کامل برخوردار خواهند شد هم چنانکه در [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا}}<ref>«خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند -چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد و (حال) آنان را از پس هراس به آرامش بر می‌گرداند؛ (آنان) مرا می‌پرستند و چیزی را شریک من نمی‌گردانند و کسانی که پس از این کفر ورزند نافرمانند» سوره نور، آیه ۵۵.</ref> [[امنیت فراگیر]] از مهم‌ترین شاخصه‌های [[دولت مهدوی]] شمرده شده است. و بیم شان را به [[ایمنی]] مبدل گرداند.
۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش