پرش به محتوا

بحث:بداء در معارف مهدوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'جمع بندی' به 'جمع‌بندی'
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی')
جز (جایگزینی متن - 'جمع بندی' به 'جمع‌بندی')
 
خط ۳۰: خط ۳۰:
#حتمی بودن [[نشانه‌های ظهور]] به معنای بسته بودن دست [[خداوند]] در تغییر آنهاست و مخالف [[قرآن]] است؛ زیرا اصل [[اعتقاد]] به [[بدا]] خاستگاه [[قرآنی]] دارد چنانچه در [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ وَعِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ}}<ref>«هر سرآمدی، زمانی نگاشته دارد خداوند هر چه را بخواهد (از لوح محفوظ) پاک می‌کند و (یا در آن) می‌نویسد و لوح محفوظ  نزد اوست» سوره رعد، آیه ۳۸ـ ۳۹</ref> منتها باید دانست [[اعتقاد]] به امکان وقوع [[بدا]] به معنای تحقق آن نیست، چنانچه [[روایت]] وقوع [[بدا]] در [[خروج سفیانی]] به معنای باز بودن [[دست خدا]] در تغییر آن واقعه است. امکان [[عقلی]] [[بدا]] در [[نشانه‌های حتمی]] نفی نمی‌شود بلکه تغییر نکردن چنین حوادثی به جهت فقدان شرایط یا وجود موانع است. همان گونه که [[ائمه]] با [[آگاهی]] از تحقق شرایط آن حوادث خبر از وقوع حتمی آنها داده‌اند<ref>ر.ک. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام مهدی ص ۴۳۰ ـ ۴۳۲؛ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۳۴ ـ ۴۳؛ رجالی تهرانی، علی رضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۱۷۹</ref>.
#حتمی بودن [[نشانه‌های ظهور]] به معنای بسته بودن دست [[خداوند]] در تغییر آنهاست و مخالف [[قرآن]] است؛ زیرا اصل [[اعتقاد]] به [[بدا]] خاستگاه [[قرآنی]] دارد چنانچه در [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ وَعِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ}}<ref>«هر سرآمدی، زمانی نگاشته دارد خداوند هر چه را بخواهد (از لوح محفوظ) پاک می‌کند و (یا در آن) می‌نویسد و لوح محفوظ  نزد اوست» سوره رعد، آیه ۳۸ـ ۳۹</ref> منتها باید دانست [[اعتقاد]] به امکان وقوع [[بدا]] به معنای تحقق آن نیست، چنانچه [[روایت]] وقوع [[بدا]] در [[خروج سفیانی]] به معنای باز بودن [[دست خدا]] در تغییر آن واقعه است. امکان [[عقلی]] [[بدا]] در [[نشانه‌های حتمی]] نفی نمی‌شود بلکه تغییر نکردن چنین حوادثی به جهت فقدان شرایط یا وجود موانع است. همان گونه که [[ائمه]] با [[آگاهی]] از تحقق شرایط آن حوادث خبر از وقوع حتمی آنها داده‌اند<ref>ر.ک. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام مهدی ص ۴۳۰ ـ ۴۳۲؛ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۳۴ ـ ۴۳؛ رجالی تهرانی، علی رضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۱۷۹</ref>.
#همیشگی بودن احتمال [[ظهور]] و ناگهانی بودن آن با حتمی بودن [[نشانه‌ها]] منافات دارد زیرا تا زمانی که این [[نشانه‌ها]] محقق نشوند، [[ظهور]] رخ نخواهد داد<ref>ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی درنشانه‌های حتمی ظهور، ص۳۴ـ۴۳؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها وپاسخ‌ها،ص۳۷۶</ref>. اما باید گفت: انتظارِ همیشگیِ [[ظهور]] و ناگهانی بودن آن، کنایه از سرعت شکل گرفتن وقایع [[ظهور]] است و این به معنای نفی [[نشانه‌های ظهور]] نیست بلکه [[نشانه‌های حتمی]] که متصل به [[ظهور]] هستند به سرعت و در زمانی که انتظارش نمی‌رود محقق می‌شوند و بلافاصله بعد از آنها [[ظهور]] رخ می‌دهد<ref>ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۳۴ ـ ۴۳</ref>.
#همیشگی بودن احتمال [[ظهور]] و ناگهانی بودن آن با حتمی بودن [[نشانه‌ها]] منافات دارد زیرا تا زمانی که این [[نشانه‌ها]] محقق نشوند، [[ظهور]] رخ نخواهد داد<ref>ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی درنشانه‌های حتمی ظهور، ص۳۴ـ۴۳؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها وپاسخ‌ها،ص۳۷۶</ref>. اما باید گفت: انتظارِ همیشگیِ [[ظهور]] و ناگهانی بودن آن، کنایه از سرعت شکل گرفتن وقایع [[ظهور]] است و این به معنای نفی [[نشانه‌های ظهور]] نیست بلکه [[نشانه‌های حتمی]] که متصل به [[ظهور]] هستند به سرعت و در زمانی که انتظارش نمی‌رود محقق می‌شوند و بلافاصله بعد از آنها [[ظهور]] رخ می‌دهد<ref>ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۳۴ ـ ۴۳</ref>.
*در جمع بندی به دو نکته اشاره می‌شود:
*در جمع‌بندی به دو نکته اشاره می‌شود:
#باید توجه داشت هرچند ادلۀ امکان وقوع [[بدا]] در [[نشانه‌های حتمی]] پاسخ داده شده، ولی به هر حال برخی نیز این پاسخ‌ها را نپذیرفته‌اند لذا در جمع بندی بین دو دیدگاه وقوع [[بدا]] یا عدم وقوع [[بدا]]، دیدگاه سوم معقول به نظر می‌رسد و با [[روایات]] [[ظهور]] نیز تناسب دارد. چنانچه تقریباً در تمامی موارد، اصل حوادثی چون [[خروج سفیانی]] و یا [[کشته شدن نفس زکیه]]، از [[نشانه‌های حتمی]] شمرده شده‌اند، اما سایر خصوصیات آنها، از جمله فاصله آنها تا [[ظهور]]، از حتمیات نیست و احتمال تحقق [[بدا]] در آنها می‌رود<ref>ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۳۴ ـ ۴۳</ref>. بنابراین در اصل وقوع [[نشانه‌های حتمی]] [[بدا]] رخ نمی‌دهد ولی در برخی از جزئیات و ویژگی‌های آن، ممکن است [[بداء]] رخ دهد و تغییراتی حادث شود<ref>ر.ک. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص ۲۶۲؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۳۷۶</ref>.
#باید توجه داشت هرچند ادلۀ امکان وقوع [[بدا]] در [[نشانه‌های حتمی]] پاسخ داده شده، ولی به هر حال برخی نیز این پاسخ‌ها را نپذیرفته‌اند لذا در جمع‌بندی بین دو دیدگاه وقوع [[بدا]] یا عدم وقوع [[بدا]]، دیدگاه سوم معقول به نظر می‌رسد و با [[روایات]] [[ظهور]] نیز تناسب دارد. چنانچه تقریباً در تمامی موارد، اصل حوادثی چون [[خروج سفیانی]] و یا [[کشته شدن نفس زکیه]]، از [[نشانه‌های حتمی]] شمرده شده‌اند، اما سایر خصوصیات آنها، از جمله فاصله آنها تا [[ظهور]]، از حتمیات نیست و احتمال تحقق [[بدا]] در آنها می‌رود<ref>ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۳۴ ـ ۴۳</ref>. بنابراین در اصل وقوع [[نشانه‌های حتمی]] [[بدا]] رخ نمی‌دهد ولی در برخی از جزئیات و ویژگی‌های آن، ممکن است [[بداء]] رخ دهد و تغییراتی حادث شود<ref>ر.ک. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص ۲۶۲؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۳۷۶</ref>.
# [[تشویق]] ائمۀ [[هدی]]{{ع}} به [[دعا]] برای تسریع [[فرج]]، بیانگر آن است که حصول [[فرج]] و فرا رسیدن [[ظهور]]، دارای یک زمان صددرصد [[تعیین]] شده و غیرقابل تغییر نیست؛ از این رو نشانه‌هایی که برای [[زمان ظهور]] [[بیان]] شده، غیر از [[نشانه‌های حتمی]]، قابل تغییر و تبدل و تقدم و تأخر بوده و [[بداء]] در آنها محتمل است<ref>ر.ک. علی‌زاده، مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)، ص ۲۹ ـ ۳۲</ref>. بنابراین [[تسریع در ظهور]] یا نشانه‌های آن امری ممکن است، همان‌گونه که امکان عقب افتادن [[فرج]] در اثر خطاها و کوتاهی‌ها و آماده نبودن [[منتظران]] وجود دارد<ref>ر.ک. عالی، مسعود، مسأله مهدویت ۱ ص ۱۸۱ و ۱۸۲</ref>.
# [[تشویق]] ائمۀ [[هدی]]{{ع}} به [[دعا]] برای تسریع [[فرج]]، بیانگر آن است که حصول [[فرج]] و فرا رسیدن [[ظهور]]، دارای یک زمان صددرصد [[تعیین]] شده و غیرقابل تغییر نیست؛ از این رو نشانه‌هایی که برای [[زمان ظهور]] [[بیان]] شده، غیر از [[نشانه‌های حتمی]]، قابل تغییر و تبدل و تقدم و تأخر بوده و [[بداء]] در آنها محتمل است<ref>ر.ک. علی‌زاده، مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)، ص ۲۹ ـ ۳۲</ref>. بنابراین [[تسریع در ظهور]] یا نشانه‌های آن امری ممکن است، همان‌گونه که امکان عقب افتادن [[فرج]] در اثر خطاها و کوتاهی‌ها و آماده نبودن [[منتظران]] وجود دارد<ref>ر.ک. عالی، مسعود، مسأله مهدویت ۱ ص ۱۸۱ و ۱۸۲</ref>.


۲۱۸٬۴۳۸

ویرایش