۶۴٬۶۴۲
ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
جز (جایگزینی متن - '==دربارهٔ کتاب==' به '== دربارهٔ کتاب ==') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''بعد از نوزده'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی داستانهای مذهبی میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر [[سید مهدی شجاعی]] است و [[کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (ناشر)|انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان]] انتشار آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[http://www.ketab.ir/bookview.aspx?bookid=197889 وبگاه خانه کتاب] </ref> | '''بعد از نوزده'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی داستانهای مذهبی میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر [[سید مهدی شجاعی]] است و [[کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (ناشر)|انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان]] انتشار آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[http://www.ketab.ir/bookview.aspx?bookid=197889 وبگاه خانه کتاب] </ref> | ||
==دربارهٔ کتاب== | == دربارهٔ کتاب == | ||
در معرفی این کتاب آمده است: «در این کتاب داستانی از [[زندگی]] [[علی بن مهزیار اهوازی]] برای گروههای [[سنی]] "ج" و "د" به رشته تحریر درآمده و با تصاویری رنگی از محتوای آن به چاپ رسیده است. در این داستان میخوانیم: [[علی بن مهزیار]] نوزده بار به [[حج]] مشرف شده بود. اما در بیستمین سال موسم [[حج]] [[علی بن مهزیار]] شوقی به حرکت نداشت او که [[نوزده سال]] به [[اشتیاق]] [[زیارت امام زمان]]{{ع}} عازم [[حج]] شده بود و هر بار خسته و [[دلشکسته]] و مایوس بازگشته بود، میپنداشت اگر در او لیاقتی بود، در این نوزده سفر، یک بار چشمش به [[جمال]] [[امام زمان]]{{ع}} روشن میشد.اما در آخرین شب قبل از حرکت کاروان»<ref name=p1></ref>. | در معرفی این کتاب آمده است: «در این کتاب داستانی از [[زندگی]] [[علی بن مهزیار اهوازی]] برای گروههای [[سنی]] "ج" و "د" به رشته تحریر درآمده و با تصاویری رنگی از محتوای آن به چاپ رسیده است. در این داستان میخوانیم: [[علی بن مهزیار]] نوزده بار به [[حج]] مشرف شده بود. اما در بیستمین سال موسم [[حج]] [[علی بن مهزیار]] شوقی به حرکت نداشت او که [[نوزده سال]] به [[اشتیاق]] [[زیارت امام زمان]]{{ع}} عازم [[حج]] شده بود و هر بار خسته و [[دلشکسته]] و مایوس بازگشته بود، میپنداشت اگر در او لیاقتی بود، در این نوزده سفر، یک بار چشمش به [[جمال]] [[امام زمان]]{{ع}} روشن میشد.اما در آخرین شب قبل از حرکت کاروان»<ref name=p1></ref>. | ||