۶۴٬۶۴۲
ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
جز (جایگزینی متن - '==دربارهٔ کتاب==' به '== دربارهٔ کتاب ==') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''در [[انتظار]] [[آفتاب]] (بحثی پیرامون اصالت [[مهدویت]])'''، کتابی است که با زبان فارسی به سیری در [[مهدویت]] از منظر [[اندیشمندان]] و متفكران [[جهان]] و [[ادیان الهی]] میپردازد. این کتاب اثر [[حسین فریدونی]] است و [[مؤسسه نبأ (ناشر)|انتشارات مؤسسه نبأ]] انتشار آن را به عهده داشته است. | '''در [[انتظار]] [[آفتاب]] (بحثی پیرامون اصالت [[مهدویت]])'''، کتابی است که با زبان فارسی به سیری در [[مهدویت]] از منظر [[اندیشمندان]] و متفكران [[جهان]] و [[ادیان الهی]] میپردازد. این کتاب اثر [[حسین فریدونی]] است و [[مؤسسه نبأ (ناشر)|انتشارات مؤسسه نبأ]] انتشار آن را به عهده داشته است. | ||
==دربارهٔ کتاب== | == دربارهٔ کتاب == | ||
در معرفی این کتاب آمده است: «نویسنده، به دیدگاه صاحبان [[اندیشه]] و فكر در این خصوص پرداخته است و ضمن بازگویی [[اندیشه]] [[افلاطون]]، به [[آینده جهان]] و طرح [[مدینه فاضله]] مورد نظرش و نظر راسل، به آینده [[بشر]] و [[لزوم]] تشكیل حكومت واحد جهانی، نگاه آنان را به سرانجامی روشن و زیبا برای [[نظام هستی]] بیان نموده است. وی سپس منجیگرایی در [[ادیان]] را مورد توجه قرار داده است و با [[نقل]] گفتههایی از كتابهای مذهبی [[هندوها]] و [[تورات]] و [[انجیل]] و [[زبور]]، مبنی بر [[بشارت]] و [[امید]] به آینده و [[ظهور منجی]] [[عدالت]] گستر، [[عقیده]] به [[مهدویت]] را در میان آنها اصیل و عمیق دانسته است. او در پایان، با توجه به [[حدیث ثقلین]] و آیه [[وراثت]] و روایاتی در شرح و [[تفسیر]] آنها نگاه [[اسلام]] به [[آینده جهان]] و [[مهدویت]] را [[تبیین]] و ضمن برشمردن تآلیفات علمای [[اهل سنت]] مثل ابن جوزی، گنجی [[شافعی]] و عبدالوهاب شعرانی و [[نقل]] عباراتی از آنها و بیان نگاه [[شیعه]] به [[امام زمان]] و روایاتی كه در این خصوص [[نقل]] كردهاند، دیدگاه این 2 نهاد دینی به [[مهدی موعود]] را یكسان معرفی كرده است». | در معرفی این کتاب آمده است: «نویسنده، به دیدگاه صاحبان [[اندیشه]] و فكر در این خصوص پرداخته است و ضمن بازگویی [[اندیشه]] [[افلاطون]]، به [[آینده جهان]] و طرح [[مدینه فاضله]] مورد نظرش و نظر راسل، به آینده [[بشر]] و [[لزوم]] تشكیل حكومت واحد جهانی، نگاه آنان را به سرانجامی روشن و زیبا برای [[نظام هستی]] بیان نموده است. وی سپس منجیگرایی در [[ادیان]] را مورد توجه قرار داده است و با [[نقل]] گفتههایی از كتابهای مذهبی [[هندوها]] و [[تورات]] و [[انجیل]] و [[زبور]]، مبنی بر [[بشارت]] و [[امید]] به آینده و [[ظهور منجی]] [[عدالت]] گستر، [[عقیده]] به [[مهدویت]] را در میان آنها اصیل و عمیق دانسته است. او در پایان، با توجه به [[حدیث ثقلین]] و آیه [[وراثت]] و روایاتی در شرح و [[تفسیر]] آنها نگاه [[اسلام]] به [[آینده جهان]] و [[مهدویت]] را [[تبیین]] و ضمن برشمردن تآلیفات علمای [[اهل سنت]] مثل ابن جوزی، گنجی [[شافعی]] و عبدالوهاب شعرانی و [[نقل]] عباراتی از آنها و بیان نگاه [[شیعه]] به [[امام زمان]] و روایاتی كه در این خصوص [[نقل]] كردهاند، دیدگاه این 2 نهاد دینی به [[مهدی موعود]] را یكسان معرفی كرده است». | ||