۶۴٬۶۴۲
ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
جز (جایگزینی متن - '==دربارهٔ کتاب==' به '== دربارهٔ کتاب ==') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''پیرامون [[معرفت امام]]'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی امامت عامه و امامت خاصه ازجمله امامت امام مهدی {{ع}} میپردازد. این کتاب اثر [[لطفالله صافی گلپایگانی]] است و [[مسجد مقدس جمکران (ناشر)|مسجد مقدس جمکران]] انتشار آن را به عهده داشته است. این اثر در جلد نخست از [[سلسله مباحث امامت و مهدویت (کتاب)|سلسله مباحث امامت و مهدویت]]، ص ۱۸۳ تا ۲۶۴ منتشر گشته است.<ref>[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/2194969 وبگاه کتابخانه ملی]</ref> | '''پیرامون [[معرفت امام]]'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی امامت عامه و امامت خاصه ازجمله امامت امام مهدی {{ع}} میپردازد. این کتاب اثر [[لطفالله صافی گلپایگانی]] است و [[مسجد مقدس جمکران (ناشر)|مسجد مقدس جمکران]] انتشار آن را به عهده داشته است. این اثر در جلد نخست از [[سلسله مباحث امامت و مهدویت (کتاب)|سلسله مباحث امامت و مهدویت]]، ص ۱۸۳ تا ۲۶۴ منتشر گشته است.<ref>[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/2194969 وبگاه کتابخانه ملی]</ref> | ||
==دربارهٔ کتاب== | == دربارهٔ کتاب == | ||
در معرفی این کتاب آمده است: «پژوهشی است استدلالی در مقوله "[[امامشناسی]]"، بررسی "[[امامت حضرت مهدی]]" و پاسخگویی به برخی [[شبهات]] درباره آن. مؤلف با توجه به نیاز [[جامعه]] به قانون جامع و مرکزیت [[رهبری]] و اجرایی در هر زمان و مکان، آن را بهطور دقیق و کامل در [[وجود امام]] [[معصوم]] متجلی دانسته و سایر حکومتها و نظامها را در دستیابی به "[[عدالت]]" و [[توحید]] که علت غایی [[بشر]] است ناتوان شمرده است. وی در تعریف مفهوم [[امامت]] میگوید: [[امامت]] [[ریاست عامه]] بر امور [[دین]] و دنیای [[مردم]] به واسطه [[پیامبر]] است و در ادامه [[شرایط امام]] را [[عصمت]]، [[اعلم]] و [[افضل]] بودن نسبت به عموم [[مردم]]، منزه بودن از نواقص خلقی و خلقی شمرده است. از نظر نویسنده، چون [[امام]] [[والی]] [[مردم]] و [[صاحب]] [[حق]] [[ولایت]] بر آنان است و از طرفی [[ولایت]] بهطور اولیه و در [[حقیقت]] از آن [[خداوند]] است، پس [[تفویض]] آن نیز باید از جانب [[خداوند]] باشد. پس به خلاف سایر فرق که آنان نیز به [[امامت]] و [[رهبری]] معتقدند، به نظر [[شیعه]]، [[امام]] باید از طرف [[خداوند]] [[نصب]] شده باشد. وی راههای [[شناخت امام]] را [[نص]] [[خداوند]] یا [[رسول]] وی، ارائه [[معجزه]] و [[سیره]] عملی و روش زندگی وی شمرده است و در پایان، [[امامت]] [[امامان شیعه]] را "[[امامت خاصه]]" با ارائه مدارک تاریخی ـ روایی، تنها مصداق حقیقی مفهوم کلی [[امامت]] دانسته است. در پایان تعداد [[امامان]] [[ائمه]] اثناعشر و [[امامت]] [[امام دوازدهم]] را مورد بحث قرار داده و به شبهههای مربوط به آن حضرت پاسخ گفته است.» | در معرفی این کتاب آمده است: «پژوهشی است استدلالی در مقوله "[[امامشناسی]]"، بررسی "[[امامت حضرت مهدی]]" و پاسخگویی به برخی [[شبهات]] درباره آن. مؤلف با توجه به نیاز [[جامعه]] به قانون جامع و مرکزیت [[رهبری]] و اجرایی در هر زمان و مکان، آن را بهطور دقیق و کامل در [[وجود امام]] [[معصوم]] متجلی دانسته و سایر حکومتها و نظامها را در دستیابی به "[[عدالت]]" و [[توحید]] که علت غایی [[بشر]] است ناتوان شمرده است. وی در تعریف مفهوم [[امامت]] میگوید: [[امامت]] [[ریاست عامه]] بر امور [[دین]] و دنیای [[مردم]] به واسطه [[پیامبر]] است و در ادامه [[شرایط امام]] را [[عصمت]]، [[اعلم]] و [[افضل]] بودن نسبت به عموم [[مردم]]، منزه بودن از نواقص خلقی و خلقی شمرده است. از نظر نویسنده، چون [[امام]] [[والی]] [[مردم]] و [[صاحب]] [[حق]] [[ولایت]] بر آنان است و از طرفی [[ولایت]] بهطور اولیه و در [[حقیقت]] از آن [[خداوند]] است، پس [[تفویض]] آن نیز باید از جانب [[خداوند]] باشد. پس به خلاف سایر فرق که آنان نیز به [[امامت]] و [[رهبری]] معتقدند، به نظر [[شیعه]]، [[امام]] باید از طرف [[خداوند]] [[نصب]] شده باشد. وی راههای [[شناخت امام]] را [[نص]] [[خداوند]] یا [[رسول]] وی، ارائه [[معجزه]] و [[سیره]] عملی و روش زندگی وی شمرده است و در پایان، [[امامت]] [[امامان شیعه]] را "[[امامت خاصه]]" با ارائه مدارک تاریخی ـ روایی، تنها مصداق حقیقی مفهوم کلی [[امامت]] دانسته است. در پایان تعداد [[امامان]] [[ائمه]] اثناعشر و [[امامت]] [[امام دوازدهم]] را مورد بحث قرار داده و به شبهههای مربوط به آن حضرت پاسخ گفته است.» | ||