آمرزش در خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

| پرسش مرتبط  =  

}}

[[قرآن کریم]] [[پیروان]] خود را در [[روابط انسانی]] به [[عفو]] ([[بخشش]]) و [[صفح]] (گذشت) نسبت به یکدیگر فراخوانده که همه [[انسان‌ها]] در معرض خطایند و بدون بخشش و گذشت پیوندی باقی نمی‌ماند و ادامه [[زندگی]] [[انسانی]] ناممکن می‌گردد؛ و همه [[نیازمند]] بخشش و گذشت‌اند و اگر کسی خواهان آن است که [[خداوند]] بر او ببخشاید و گذشت نماید، باید خود این‌گونه باشد: {{متن قرآن|وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و باید در گذرند و چشم بپوشند، آیا دوست نمی‌دارید که خداوند شما را بیامرزد؟ و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره نور، آیه ۲۲.</ref>. “عفو” در لغت به معنای صرف‌نظر کردن از چیزی است که اقتضای نظر و توجه را دارد، و از مصادیق آن صرف‌نظر کردن از [[گناه]]، [[خطا]]، [[مجازات]] و عمل و دیگر امور است<ref>التحقیق فی کلمات القرآن، ج۸، ص۱۸۲-۱۸۳.</ref>.

[[ارزش]] [[بخشش]] و گذشت در [[زندگی]] نزد [[خداوند]] آن‌قدر والاست که بخشندگان والاترین مراتب را می‌یابند، چنان‌که در [[حدیث نبوی]] آمده است: {{متن حدیث|إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ، جُمِعَ النَّاسُ فِي صَعِيدٍ وَاحِدٍ حَيْثُ يَسْمَعُهُمُ الدَّاعِي، وَيَنْفُذُهُمُ الْبَصَرَ، فَيَقُومُ مُنَادٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ، فَيَقُولُ: لَيَقُومَنَّ مَنْ لَهُ عَلَى اللَّهِ يَدٌ، فَلا يَقُومُ إِلا مَنْ عَفَا}}<ref>«چون روز رستاخیز شود، خداوند مردمان را یکجا در سرزمینی گرد آورد که همگان صدای فراخواننده را بشنوند و دیده‌هایشان دریابد. آن‌گاه جارزننده‌ای از جانب خدا جار زند و گوید: هرکه بر خداوند حقی دارد برخیزد. و جز آنکه بخشیده و گذشت کرده است برنخیزد». تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۲۱۳؛ کنزالعمال، ج۳، ص۳۷۵.</ref>. اگر بخشش و گذشت به عنوان یک قاعده اصلی در [[نظام]] [[خانواده]] [[حکومت]] نکند، نه تنها [[زن]] و شوهر زندگی را بر یکدیگر تلخ و تحمل‌ناپذیر می‌کنند، بلکه آثار مخرب آن همه را دربر می‌گیرد و پیامدهای آن بر [[فرزندان]] نیز همین‌گونه است.<ref>[[م‍ص‍طف‍ی‌ دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۴ ص ۴۰۷-۴۱۱.</ref>

این ذهنیت که زندگی خانوادگی، فارغ از بخشش و گذشت [[راه]] به مقصود می‌برد، ذهنیتی [[نادرست]] است. اگر بنابراین باشد که در برابر هر [[رفتار]] نادرست و هر حق‌شکنی، [[رفتاری]] نادرست و حق‌شکنی متقابل صورت گیرد، یا رفتاری نادرست‌تر و حق‌شکنی بیش‌تری به عنوان مقابله پیش گرفته شود، خانواده پیوسته در کشاکش و [[رقابت]] خصمانه گرفتار خواهد بود، و به جای [[دوستی]] و علاقه، [[دشمنی]] و [[کینه]] بر خانواده [[سایه]] خواهد افکند. در [[روابط]] لطیف میان زن و مرد، و در [[همزیستی]] تنگاتنگ دو [[همسر]]، [[بخشش]]، [[چشم‌پوشی]] و گذشت است که جلوی [[پیشرفت]] [[دشمنی‌ها]] را می‌گیرد و [[کینه‌ها]] را می‌زداید و [[خانواده]] را به [[آرامش]] و [[سلامتی]] رهنمون می‌گردد. [[رسول خدا]]{{صل}} در آموزه‌ای بلند فرموده است: {{متن حدیث|تَعَافُوْا تَسْقُطِ الضَّغَائِنُ بَيْنَكُمْ}}<ref>«از یکدیگر گذشت کنید تا کینه‌های میان شما از بین برود». مجمع الزوائد، ج۸، ص۸۲؛ الجامع الصغیر، ج۱، ص۵۰۸؛ کنزالعمال، ج۳، ص۳۷۳.</ref>.

[[برکت]] بخشش و گذشت در [[زندگی]] و آثار شگفت آن بر همه وجوه [[خانوادگی]] تا آنجاست که در [[حدیث نبوی]] آمده است: {{متن حدیث|مَنْ‏ كَثُرَ عَفْوُهُ‏ مُدَّ فِي‏ عُمُرِهِ‏}}<ref>«هرکه پرگذشت باشد، عمرش دراز شود». کنزالفوائد، ج۱، ص۱۳۵؛ أعلام الدین، ص۱۸۴؛ بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۵۹.</ref><ref>[[م‍ص‍طف‍ی‌ دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۴ ص ۴۱۱-۴۱۵.</ref>

* [[جایگاه و اهمیت بخشش و گذشت در روابط خانوادگی چیست؟ (پرسش)]]

{{پایان مدخل وابسته}}