ابراهیم بن یزید نخعی در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

مامقانی او را حسن ([[نیکو]]) معرفی کرده است<ref>ر. ک: مامقانی، تنقیح المقال، ج۱، ص۷ (نتائج التنقیح، رقم ۲۳۴).</ref>.

[[ذهبی]] با رمز (ع) اشاره کرده به اینکه در [[صحاح]] ستۀ [[اهل تسنن]] از وی [[روایت]] نقل شده است و [[اوصاف امام]]، [[حافظ]]، [[فقیه]] [[عراق]] و یکی از اعلام را در مورد وی به کار برده و گفته است: او و [[شعبی]] در [[زمان]] خودشان مفتی [[اهل کوفه]] بودند. وی مردی [[شایسته]]، فقیه، [[پرهیزکار]]، کم‌تکلّف بود و پنهان از [[حجاج]] به سر می‌برد. درگذشت او را سال ۹۶ ذکر کرده و خبر داده که در سن وی دو قول است: ۴۹ سال و ۵۸ سال<ref>ر. ک: ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۵۲۰، ۵۲۱ و ۵۲۷.</ref>. طبق این خبر، [[تولد]] وی سال ۴۷ یا ۳۸ بوده و این خبر با این قول که وی از اصحاب امام علی{{ع}} نیز باشد، سازگار نیست.

برخی او را از [[قاریان]] کوفه به شمار آورده‌اند<ref>حجتی، کشاف الفهارس، ص۱۳۸.</ref>. در [[تفاسیر شیعه]] و [[سنّی]] با عنوان «[[ابراهیم النخعی]]» مطالب تفسیری از وی نقل شده است <ref>براساس برنامه رایانه‌ای معجم فقهی نام وی با عنوان فوق ۳۲۱ مورد در تفاسیر شیعه و سنی آمده است. برای آگاهی از برخی موارد یادشده ر. ک: طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۱۰۹، ۱۵۵ و ۳۴۹ و ج۳، ص۶۴، ۹۹ و ۱۰۱ و ج۶، ص۲۴۱ و ج۹، ص۵۴۴.</ref> و این، می‌تواند [[شاهد]] [[مفسر]] بودن وی باشد و ذکر نشدن وی در طبقات المفسرین [[سیوطی]] و داوودی شاید به خاطر این باشد که وی بیشتر به [[فقاهت]] مشهور بوده و [[شهرت]] فقهی‌اش [[منزلت]] [[تفسیری]] او را تحت‌الشعاع قرار داده و مانع شده است که مفسر بودن وی معروف شود.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۱۶۷-۱۶۸.</ref>