پرش به محتوا

الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۳ (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱۲: خط ۲۱۲:
*فصل: بیماری کفاره‌ی گناهان انسان مؤمن می‌باشد؛
*فصل: بیماری کفاره‌ی گناهان انسان مؤمن می‌باشد؛
*فصل: جایز نبودن شکایت بردن نزد کسی از مخالفین، و جایز بودن بردن شکایت نزد مؤمنان؛
*فصل: جایز نبودن شکایت بردن نزد کسی از مخالفین، و جایز بودن بردن شکایت نزد مؤمنان؛
*فص: هر کس کاری از کارهای نیک را به نیابت از میت همانند نماز و روزه و حج و امور دیگر را انجام دهد، ثواب آن کار برای زنده و میت مضاعف می‌گردد؛
*فصل: هر کس کاری از کارهای نیک را به نیابت از میت همانند نماز و روزه و حج و امور دیگر را انجام دهد، ثواب آن کار برای زنده و میت مضاعف می‌گردد؛
*فصل: هر کس مرگ نزد او آید، ابلیس شیطانی را برای گمراه نمودن او می‌گمارد؛
*فصل: هر کس مرگ نزد او آید، ابلیس شیطانی را برای گمراه نمودن او می‌گمارد؛
*فصل: هر مؤمنی جز با رضایتش از دنیا خارج نمی‌گردد؛
*فصل: هر مؤمنی جز با رضایتش از دنیا خارج نمی‌گردد؛
خط ۲۲۲: خط ۲۲۲:
*فصل: سزاوار است که بر مصیبتها و بلاها صبر نمود؛
*فصل: سزاوار است که بر مصیبتها و بلاها صبر نمود؛
*فصل: شدیدترین بلاها برای مردم به ترتیب از آن انبیاء سپس اوصیاء و سپس اماثل و برگزیدگان است؛
*فصل: شدیدترین بلاها برای مردم به ترتیب از آن انبیاء سپس اوصیاء و سپس اماثل و برگزیدگان است؛
*باب: انه ما من اهل بيت الّا و ملك الموت يتصفحهم كل يوم خمس مرات؛
*فصل: هیچ اهل خانه‌ای نیستند مگر اینکه ملک الموت روزانه پنج بار به ایشان توجه می‌کند؛
*باب: انه لا بأس بلبس جميع الجلود إلا ما استثنى ؛
*فصل: اشکالی بر پوشیدن تمامی پوست‌ها مگر موارد استثنا وجود ندارد؛
*باب: كراهة لبس الثياب السواد إلّا ما استثنى؛
*فصل: مکروه بودن پوشیدن لباس سیاه مگر در موارد استثنا؛
*باب: انه ينبغى للشيعة ان يتزينوا بما قدروا عليه ؛
*فصل: بر شیعیان زیبنده است که بر آنچه توانایی دارند زینت نمایند؛
*باب: ان خير لباس كل زمان، لباس اهله؛
*فصل: بهترین لباس در هر زمان، لباس اهل آن زمان است؛
*باب: كراهة الشهرة فى الملابس و المراكب و غيرها؛
*فصل: مکروه بودن انگشت‌نما شدن به واسطه‌ی نوع لباس و مرکب و امور دیگر؛
*باب: انه لا ينبغى التختم بغير الفضة؛
*فصل: پوشیدن انگشتر غیر نقره سزوار نیست؛
*باب: جواز لبس كل لون من الثياب؛
*فصل: جایز بودن پوشیدن لباس به هر رنگی؛
*باب: ما ينبغى أن يقال عند تلاوة أنواع من الآيات؛
*فصل: آنچه که هنگام تلاوت انواع آیات سزاوار است که گفته شود؛
*باب: جواز القرائة بالقراءات المشهورة بين العامة لا بالقراءات المروية، في زمن الغيبة ؛
*فصل: جایز بودن تلاوت قرآن در زمان غیبت با قرائت‌های مشهور میان مردم، نه تمام مطلق قرائت‌های روایت شده؛
*باب: استحباب تعلّم الناس القران و تعليمه الناس عينا و وجوبه كفاية؛
*فصل: یادگیری قرآن برای مردم مستحب و آموزش آن به صورت عینی مستحب و به صورت کفایی واجب است؛
*باب: استحباب قرائة القرآن على كل حال إلا ما استثنى؛
*فصل: مستحب بودن خواندن قرآن کریم در هر حالی مگر موارد استثنا؛
*باب: استحباب كثرة تلاوة القرآن، و ان كل حرف منه، له ثواب؛
*فصل: مستحب بودن زیاد خواندن قرآن کریم، و اینکه هر حرفی از آن دارای ثواب است؛
*باب: وجوب سجود التلاوة على القارئ، كلما قرأ عزيمة و على المستمع، كلما استمع؛
*فصل: واجب بودن سجده بر قاری قرآن هر زمان که آیات سجده‌دار را تلاوت نمود، و بر شنونده هر زمان که آیات را بشنود؛
*باب: انه يستحب للانسان ان يسجد كلما ذكر نعمة لله عليه او يضع خده على التراب او على القربوس ان كان راكبا و يسجد كلما تجددت نعمة للّه عليه؛
*باب: انه يستحب للانسان ان يسجد كلما ذكر نعمة لله عليه او يضع خده على التراب او على القربوس ان كان راكبا و يسجد كلما تجددت نعمة للّه عليه؛
*باب: ان كل دعاء مشروع يدعو به مؤمن فهو مستجاب او موجب للثواب او دفع العقاب؛
*باب: ان كل دعاء مشروع يدعو به مؤمن فهو مستجاب او موجب للثواب او دفع العقاب؛
۱٬۳۵۹

ویرایش