ابوالحصین انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲: خط ۲:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابوالحصین انصاری در قرآن]] - [[ابوالحصین انصاری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابوالحصین انصاری در قرآن]] - [[ابوالحصین انصاری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
از [[زندگی]] او در [[تاریخ]]، اطلاعی در دست نیست. گفته‌اند: او [[اهل]] [[مدینه]] و از تیره [[‌بنی‌ سالم بن ‌عوف]] بوده و در اوایل [[هجرت]] همراه با دیگر اهل مدینه به [[اسلام]] گرویده است.<ref>الاصابة، ج ۷، ص ۷۸.</ref>  
از [[زندگی]] او در [[تاریخ]]، اطلاعی در دست نیست. گفته‌اند: او [[اهل]] [[مدینه]] و از تیره [[‌بنی‌ سالم بن ‌عوف]] بوده و در اوایل [[هجرت]] همراه با دیگر اهل مدینه به [[اسلام]] گرویده است.<ref>الاصابة، ج ۷، ص ۷۸.</ref>  


در [[شأن نزول]] دو [[آیه]] از او نام برده شده:  
در [[شأن نزول]] دو [[آیه]] از او نام برده شده:  
#به [[نقل]] سُدّی، ابوالحصین دو پسر داشت. وقتی گروهی از تاجران [[شام]] برای [[تجارت]] به مدینه آمده بودند، هنگام برگشت، [[فرزندان]] ابوالحصین که به [[دعوت]] آنان به [[مسیحیّت]] گرویده بودند، با آنان راهی شام شدند. ابوالحصین از [[پیامبر]] خواست تا فرزندانش را بازگرداند <ref> اسباب النزول، ص ۷۴.</ref> که آیه {{متن قرآن|لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ}}<ref>«در (کار) دین هیچ اکراهی نیست که رهیافت از گمراهی آشکار است پس، آنکه به طاغوت کفر ورزد و به خداوند ایمان آورد، بی‌گمان به دستاویز استوارتر چنگ زده است که هرگز گسستن ندارد و خداوند شنوای داناست» سوره بقره، آیه ۲۵۶.</ref> نازل شد. پیامبر درباره آنان فرمود: [[خداوند]] آنها را دور کند. آن دو، نخستین کسانی هستند که [[کافر]] شدند.<ref>جامع‌البیان، مج ۳، ج ۳، ص ۲۲؛ مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۶۳۰.</ref> برپایه نقل دیگری از [[مسروق]]، [[پسران]] ابوالحصین، [[پیش از بعثت]] پیامبر [[نصرانی]] شده و به شام رفته بودند و وقتی پس از [[هجرت پیامبر]] با گروهی بازرگان نصرانی به مدینه بازگشتند، ابوالحصین [[سوگند]] یاد کرد که آنها را رها نکند، مگر [[مسلمان]] شوند. آنها سر باز زده، برای [[داوری]] نزد پیامبر رفتند که آیه پیشین نازل شد و پیامبر{{صل}} آنان را [[آزاد]] گذاشت.<ref>اسباب النزول، ص ۷۴.</ref>
# به [[نقل]] سُدّی، ابوالحصین دو پسر داشت. وقتی گروهی از تاجران [[شام]] برای [[تجارت]] به مدینه آمده بودند، هنگام برگشت، [[فرزندان]] ابوالحصین که به [[دعوت]] آنان به [[مسیحیّت]] گرویده بودند، با آنان راهی شام شدند. ابوالحصین از [[پیامبر]] خواست تا فرزندانش را بازگرداند <ref> اسباب النزول، ص ۷۴.</ref> که آیه {{متن قرآن|لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ}}<ref>«در (کار) دین هیچ اکراهی نیست که رهیافت از گمراهی آشکار است پس، آنکه به طاغوت کفر ورزد و به خداوند ایمان آورد، بی‌گمان به دستاویز استوارتر چنگ زده است که هرگز گسستن ندارد و خداوند شنوای داناست» سوره بقره، آیه ۲۵۶.</ref> نازل شد. پیامبر درباره آنان فرمود: [[خداوند]] آنها را دور کند. آن دو، نخستین کسانی هستند که [[کافر]] شدند.<ref>جامع‌البیان، مج ۳، ج ۳، ص ۲۲؛ مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۶۳۰.</ref> برپایه نقل دیگری از [[مسروق]]، [[پسران]] ابوالحصین، [[پیش از بعثت]] پیامبر [[نصرانی]] شده و به شام رفته بودند و وقتی پس از [[هجرت پیامبر]] با گروهی بازرگان نصرانی به مدینه بازگشتند، ابوالحصین [[سوگند]] یاد کرد که آنها را رها نکند، مگر [[مسلمان]] شوند. آنها سر باز زده، برای [[داوری]] نزد پیامبر رفتند که آیه پیشین نازل شد و پیامبر{{صل}} آنان را [[آزاد]] گذاشت.<ref>اسباب النزول، ص ۷۴.</ref>
#پس از [[نزول آیه]] پیش‌ گفته و پاسخ پیامبر، کدورتی از [[حضرت]] در [[دل]] ابوالحصین پدید آمد که نزول آیه {{متن قرآن|فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}}<ref>«پس نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نمی‌آورند تا در آنچه میانشان ستیز رخ داده است تو را داور کنند سپس از آن داوری که کرده‌ای در خود دلتنگی نیابند و یکسره (بدان) تن در دهند» سوره نساء، آیه ۶۵.</ref> را در پی داشت <ref>جامع‌البیان، مج ۳، ج ۳، ص ۲۲؛ مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۶۳۰.</ref> و او را [[نکوهش]] کرد.<ref>[[فتاح آقازاده|آقازاده، فتاح]]، [[ابوالحُصین انصاری (مقاله)|مقاله «ابوالحُصین انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>
# پس از [[نزول آیه]] پیش‌ گفته و پاسخ پیامبر، کدورتی از [[حضرت]] در [[دل]] ابوالحصین پدید آمد که نزول آیه {{متن قرآن|فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}}<ref>«پس نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نمی‌آورند تا در آنچه میانشان ستیز رخ داده است تو را داور کنند سپس از آن داوری که کرده‌ای در خود دلتنگی نیابند و یکسره (بدان) تن در دهند» سوره نساء، آیه ۶۵.</ref> را در پی داشت <ref>جامع‌البیان، مج ۳، ج ۳، ص ۲۲؛ مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۶۳۰.</ref> و او را [[نکوهش]] کرد.<ref>[[فتاح آقازاده|آقازاده، فتاح]]، [[ابوالحُصین انصاری (مقاله)|مقاله «ابوالحُصین انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش