ابورزین اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابورزین اسدی در تراجم و رجال]] - [[ابورزین اسدی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}

نامش، [[مسعود بن مالک]]<ref>تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۶، ص۵۱۶؛ اعیان الشیعه، امین عاملی، ج۲، ص۳۵۰. </ref> و خود، برده [[آزاد]] کرده [[ابووائل]] بوده است<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۶، ص۲۱۷.</ref>. وی از [[اصحاب حضرت علی]]{{ع}} <ref>رجال الطوسی، طوسی، ص۸۸.</ref> و [[امام حسن]]{{ع}} است و [[احمد بن محمد بن خالد برقی]]<ref>رجال البرقی، برقی، ص۷.</ref>، [[شیخ طوسی]]<ref>رجال الطوسی، طوسی، ص۹۶.</ref>، [[شیخ مفید]]<ref>الاختصاص، شیخ مفید، ص۷.</ref> و [[ابن شهر آشوب]]<ref>مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۴۰.</ref>، او را جزء [[اصحاب امام حسن]]{{ع}} به شمار آورده‌اند.

ابورزین درباره [[حضرت علی]]{{ع}} می‌گوید: "بهترین لباسی که در بر [[حضرت علی]]{{ع}} دیدم، پیراهنی پشمینه و دو برد قطری بود"<ref>جامع الرواه، اردبیلی، ج۲، ص۳۸۵.</ref>. وی همچنین درباره [[سخنرانی امام]] [[حسن]]{{ع}} پس از [[شهادت]] [[پدر]] بزرگوارش، می‌گوید: [[حسن بن علی]]{{ع}} پس از [[رحلت]] پدرش، در [[جامه]] سیاه بر [[منبر]] [[کوفه]] برای ما [[سخنرانی]] فرمود<ref>الغارات، ثقفی کوفی، ج۲، ص۷۱۲ و المناقب، موفق بن احمد، ص۱۲۰.</ref><ref>[[فاطمه کرمی|کرمی، فاطمه]]، [[ابورزین الاسدی (مقاله)|مقاله «ابورزین الاسدی»]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۵۳-۱۵۴.</ref>.

[[ابن ابوحاتم]] می‌گوید: از ابوزرعه درباره ابورزین پرسیده شد؛ گفت: نامش، مسعود و خود، [[کوفی]] و [[ثقه]] است<ref>مقتل الامام امیرالمؤمنین{{ع}}، ابن أبی الدنیا، ص۹۵.</ref>. [[ابن‌حبان]] نیز او را در زمره ثقات آورده است<ref>مقتل الامام امیرالمؤمنین{{ع}}، ابن أبی الدنیا، ص۹۵. </ref>. [[عجلی]] می‌گوید: [[مسعود ابورزین اسدی]] [[کوفی]] [[ثقه]] است<ref>مقتل الامام امیرالمؤمنین{{ع}}، ابن أبی الدنیا، ص۹۵.</ref>. [[ذهبی]] از او با عنوان [[فقیه]] مسن یاد کرده است<ref>تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۶، ص۵۱۷.</ref>. مؤلف [[تهذیب]] الأسماء می‌گوید: ابورزین، [[فقیه]]، عالم و فهیم بود و افراد بر [[وثاقت]] او هم‌نظر بودند<ref>{{عربی| و کان ابورزین فقیها عالما فهما و اتفقوا علی توثیقه}}؛ تهذیب الاسماء و اللغات، نووی، ج۲، ص۴۱۰. </ref>.

ابورزین اسدی که نامش عبید بوده، در زمان [[عبیدالله بن زیاد]] بعد از سال ۶۰ ق یا قبل از آن کشته شده است، در حالی که ابورزین، که نامش [[مسعود بن مالک]] بوده، تا حدود سال ۹۰ ق زنده بوده است و ابن قانع [[تاریخ]] وفاتش را سال ۸۵ ق می‌داند و [[خلیفه]] گفته که او بعد از [[جماجم]] [[وفات]] یافته است. [[ابن ابوحاتم]] در مراسیل از شعبه حکایت کرده که او سماع ابورزین از [[ابن‌مسعود]] را [[انکار]] کرده است؛ [[ابن قطان]] نیز سماعش را از [[ابن ام مکتوم]] منکر شده است<ref>تهذیب التهذیب، ابن حجر، ج۱۰، ص۱۱۸- ۱۱۹؛ الاصابه، ابن حجر، ج۷، ص۱۲۶.</ref><ref>[[فاطمه کرمی|کرمی، فاطمه]]، [[ابورزین الاسدی (مقاله)|مقاله «ابورزین الاسدی»]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۵۴-۱۵۶.</ref>.

[[ابن‌شاهین]] او را در زمره [[صحابه]] آورده و از [[سفیان]]، از [[اسماعیل بن سمیع]]، از أبورزین اسدی [[روایت]] کرده است که او گفت: مردی گفت: "یا [[رسول الله]]! طبق قول [[خدای تبارک و تعالی]]: {{متن قرآن|الطَّلَاقُ مَرَّتَانِ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ}}<ref>«طلاق (رجعی) دوبار است پس از آن یا باید به شایستگی (با زن) زندگی یا (او را) به نیکی رها کرد» سوره بقره، آیه ۲۲۹.</ref>؛ اما از کجای [[آیه طلاق]] سوم استفاده می‌شود؟" [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "با [[نیکی]] او را رها کردن همان [[طلاق]] سوم است"<ref>تفسیر القرآن العظیم، ابن ابی حاتم، ج۲، ص۴۱۹؛ تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر، ج۱، ص۴۶۱.</ref>.