ابوعمره انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

نام وی و نام پدرش را به [[اختلاف]] [[عمرو بن محصن]]<ref>مزی، ج۱۷، ص۳۱۸.</ref>، [[ثعلبة بن عمرو بن محصن]]<ref>ابن حبان، ج۳، ص۴۸؛ ابونعیم، ج۱، ص۱۲۲.</ref> و [[اسید بن مالک]]<ref>طبرانی، ج۱، ص۲۱۱؛ ر. ک: مزی، ج۱۷، ص۳۱۸.</ref> و [[رشید]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۱ که به احتمال، تصحیف اسیدبن مالک است.</ref>، [[بشیر بن عمرو بن محصن]]<ref>ابن حبیب بغدادی، ص۲۹۲؛ طبری، ج۱۱، ص۵۱۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۳.</ref> و [[بشر بن عمرو]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۴۶۶.</ref> گفته‌اند. [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۱۲۲.</ref> نام کامل [[ابوعمره]] را [[ثعلبة بن محصن بن عبید بن عمرو بن مبذول بن عامر بن مالک]] ذکر کرده است. به نظر می‌رسد، نام و [[نسب]] او همان‌گونه که ابن کلبی<ref>ابن کلبی، ج۲، ص۴۹.</ref> نقل کرده، بشیر بن عمرو بن محصن است و عناوینی مانند [[بشر]] و رشید تصحیف هستند. همچنین [[ثعلبة بن عمرو بن محصن]] نیز نام [[برادر]] اوست. بر این اساس او از شاخه بنو مبذول از تیره بنو مالک بن نجار<ref>ابن کلبی، ج۲، ص۴۷.</ref> از [[قبیله خزرج]] است اما [[طبرانی]]<ref>طبرانی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> و ابونعیم<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۱.</ref> او را از بنومازن بن نجار می‌دانند، که [[اشتباه]] است.

او در غزوه‌های [[بدر]] و [[احد]] شرکت داشت<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۱.</ref>، در [[نبرد جمل]] برای [[یاری]] [[امیر مؤمنان]]{{ع}}، صد هزار [[درهم]] به آن [[حضرت]] بخشید<ref>طبرانی، ج۱، ص۲۱۱؛ ابن حبان، ج۳، ص۴۸.</ref> و در [[صفین]] به [[شهادت]] رسید<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۳؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۱.</ref>، [[ابن حبیب بغدادی]]<ref>ابن حبیب، ص۲۹۴.</ref> نام وی را در شمار صحابه‌ای که در [[جمل]] و صفین با [[امیر مؤمنان]]{{ع}} بودند، ذکر کرده است. [[طبری]]<ref>المنتخب، ص۱۲.</ref> ضمن اشاره به [[یاری]] وی و بخشیدن مبلغ بالا در [[نبرد جمل]]، از او در شمار شهدای سال ۳۷ نام می‌برد. به گفته منقری<ref>منقری، ص۱۸۴.</ref> او امیر مؤمنان{{ع}} را به هنگام حرکت از [[مدینه]] به سوی [[بصره]] و نبرد جمل [[همراهی]] کرد و با آن [[حضرت]] به سوی صفین رهسپار گردید، اما در فاصله یک شبی تا صفین، دچار تردید شد. سپس به زودی [[شک]] وی برطرف گردید، خود را به صفین رساند و با شامیانی که آب را بر [[یاران امام علی]]{{ع}} بسته بودند، جنگید. [[امام علی]]{{ع}} تنی چند، از جمله وی را برای [[گفتگو]] نزد [[معاویه]] فرستاد تا وی را به [[کتاب خدا]] و [[وحدت]] میان [[مسلمانان]] و [[اطاعت]] [[دعوت]] کنند، که بیانگر [[شخصیت]] ممتاز اوست. بنا بر این گزارش، [[ابوعمره انصاری]]، نخستین کسی بود که در آن میان با معاویه[[سخن]] گفت و به [[مقام]] و برتری [[امام علی]]{{ع}} در [[دین]] و سابقه وی در [[پذیرش اسلام]] و [[قرابت]] با [[رسول خدا]]{{صل}} و [[حقانیت]] آن حضرت اشاره، و معاویه را به دوری از [[تفرقه]] و [[خونریزی]] در [[جماعت]] مسلمانان دعوت کرد. وی در مورد اعطای یک سهم از [[غنایم جنگی]] برای افراد و یک سهم برای اسب‌ها<ref>ر. ک: دارقطنی، ج۴، ص۵۹؛ ابویعلی، ج۲، ص۲۲۳.</ref> و اجازه رسول خدا{{صل}} برای نحر شترهایی که افزون بر حمل بار، مرکب مسلمانان در [[غزوه‌ها]] بودند<ref>ر. ک: ابن المبارک، ص۲۳.</ref> و [[ارزش]] [[تیراندازی]] در [[راه خدا]]<ref>حاکم، ج۷، ص۳۹۵.</ref> روایاتی نقل کرده است. او همچنین [[حدیثی]] از [[عثمان]] در مورد اهمیت حضور در [[مسجد]] برای [[نماز]] عشا<ref>ابن ابی شیبه، ج۱، ص۳۶۷.</ref> [[روایت]] کرده است.