اجتباء الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اجتباء الهی''' [[گزینش]] [[بندگان]] خاص برای [[رهایی]] از تشتّت و بهره‌مندی از فیض‌های ویژه<ref>[[حسن رضایی| رضایی، حسن]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۲، ص ۱۱۶ - ۱۲۰.</ref>.

واژه [[اجتبا]] از باب افتعال و از ریشه "ج ب ی" است. لغویان، جبی را به‌معنای جمع کردن "گردآوری" دانسته‌اند<ref> لسان‌العرب، ج۲، ص۱۷۴؛ الصحاح، ج‌۶، ص‌۹۷؛ ترتیب‌العین، ص‌۱۲۶.</ref>؛ بدین سبب [[حوض]] را که محلّ گردآوری [[آب]] است، [[جابیه]]، و [[خراج]] را که از اطراف و اکناف گردآوری می‌شود، مَجْبی نامیده‌اند <ref>النهایه، ج‌۱، ص‌۲۳۱؛ ترتیب العین، ص‌۱۲۶.</ref>.

از آنجا که باب افتعال بر قصد و [[اختیار]] دلالت می‌کند می‌توان [[اجتبا]] را به‌ معنای [[اختیار]] کردن شیء برای گردآوری و [[رهایی]] بخشیدن آن از تشتّت و پراکندگی دانست<ref> التّحقیق، ج‌۲، ص‌۵۳.</ref>. [[اجتبا]] و [[برگزیدن]] [[بنده]] از [[ناحیه]] [[خداوند]] به‌ معنای اختصاص دادن او به فیض‌های خاص [[الهی]] است که نتیجه آن حاصل شدن انواع [[نعمت‌ها]] برای او، بدون هیچ‌گونه [[سعی]] و تلاشی است و این [[موهبت]] تنها برای [[پیامبران]] و صدیقان و [[شهدا]] خواهد بود<ref> مفردات، ص‌۱۸۶، "جبی"؛ دائرة‌الفرائد، ج‌۵، ص‌۴۱.</ref>.

{{همچنین ببینید|رابطه علم غیب معصوم با اجتباء الهی چیست؟ (پرسش)}}

== جستارهای وابسته ==