احترام در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

احترام به‌معنای [[تعظیم]] و بزرگ‌ شمردن در امور سیاسی شامل برخی از امور مانند: بزرگداشت روزهای ملی کشورها و [[ملت‌ها]]، سمبل‌ها و نمادهای [[فرهنگی]] و ملی و ... می‌شود. امتیازی که بزرگداشت شعایر الهی در [[اسلام]] دارد، جنبه [[عبادی]] و معنوی آنهاست که برای تقویت [[روح]] معنویت در [[مؤمنان]] تأثیری شگرف دارد.

احترام به‌معنای [[تعظیم]] و بزرگ‌ شمردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۶.</ref>، [[بزرگداشت]] و گرامی‌ داشتن است: {{متن قرآن|ذَلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ}}<ref>«(حقیقت) این است؛ و هر کس نشانه‌های (بندگی) خداوند را سترگ دارد، بی‌گمان، این (کار) از پرهیزگاری دل‌هاست» سوره حج، آیه ۳۲.</ref>.

در این [[آیه شریفه]] [[خداوند متعال]]، [[مؤمنان]] را به [[بزرگداشت]] شعایر [[الهی]] امر می‌کند و در [[آیات]] دیگر، شعایر [[الهی]] را نماد‌های [[الهی]] (سمبل‌ها) معرفی می‌کند و به‌طور خاص از [[صفا و مروه]] و بُدْن ([[قربانی]] [[حج]] که به شکل ویژه و نمادینی در مقابل [[حجاج]] به سوی [[سرزمین]] [[منا]] رانده می‌شود) نام می‌برد: {{متن قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است» سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref>، {{متن قرآن|وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ}}<ref>«و (قربانی) شتران تنومند را برای شما از نشانه‌های (بندگی) خداوند قرار داده‌ایم، شما را در آنها خیری است» سوره حج، آیه ۳۶.</ref><ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۳۷۳-۳۷۴.</ref>

امروزه [[بزرگداشت]] روزهای ملی کشورها و [[ملت‌ها]]، همچنین سمبل‌ها و نمادهای [[فرهنگی]] و ملی در [[دستور]] کار [[دولت‌ها]] قرار دارد و هر ملتی که دارای [[فرهنگ]] و [[تمدن]] غنی‌تر و باسابقه‌تری باشد، [[اعیاد]]، روزهای بزرگ و سرنوشت‌ساز (ملّی) و نمادها و سمبل‌های بیشتری دارد. معمولاً [[دولت‌ها]] برای ایجاد [[وفاق]] ملّی و [[همبستگی اجتماعی]]، تقویت و بسط بنیادهای [[فرهنگی]] در [[جامعه]] از این نمادها و سمبل‌ها بسیار بهره می‌برند.