اخلاق طبیعی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

اخلاق طبیعی یک [[قوم]] عبارت است از خصایص [[نژادی]] و اقلیمی آنها، [[وراثت]] و محیط طبیعی و جغرافیایی، همچنان‌که در خصوصیات جسمی افراد [[بشر]] از رنگ پوست و چشم و مو و خصوصیات اندام مؤثر است، در خصوصیات [[روحی]] و مشخصات اخلاقی و روحی آنها نیز مؤثر است. با این تفاوت که عامل نژادی یعنی وراثت در اثر اختلاط‌ها و امتزاج‌ها و ازدواج‌ها و نقل و انتقال‌ها و مهاجرت‌ها از بین می‌رود و شکل دیگر پیدا می‌کند، اما عامل منطقه‌ای و جغرافیایی از یک [[ثبات]] نسبی برخوردار است. عاطفه و [[مهربانی]]، خون‌گرمی، [[مهمان‌نوازی]]، [[تیزهوشی]] و سرعت انتقال، آبروداری و صورت را با سیلی سرخ نگه‌داشتن از خصایصی است که [[ایرانیان]] در همه دوره‌ها بدان‌ها ستوده شده‌اند<ref>خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۳۰۰.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۶۹.</ref>

== جستارهای وابسته ==

{{مدخل وابسته}}

* [[مکارم اخلاق]]

* [[اخلاق اکتسابی]]

* [[اخلاق منهای دین]]

* [[اخلاق نظری]]

* [[اخلاق عملی]]

* [[مکتب اخلاقی]]

* [[اخلاق توصیفی]]

* [[فرااخلاق]]