ارطاة بن سهیه مری: تفاوت میان نسخه‌ها

[[کنیه]] وی «ابو ولید» است. او شاعر مخضرم و معروف دوره [[اموی]] و از تیره [[بنی مره]] از [[قبیله غطفان]] است. سُهَیّة دختر [[زامل]]، [[مادر]] اوست و [[ارطاة]] در نسبت به مادر [[شهرت]] دارد<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۳۴.</ref>، علت انتساب ارطاة به مادرش را چنین گفته‌اند: سُهَیّة نخست در [[جاهلیت]] [[کنیز]] [[ضرار بن اَزر]] بود. [[زفر بن عبدالله]]، سهیه را در حالی که به ارطاة حامله بود از ضرار خرید. پس از [[تولد]] ارطاة در [[خانه]] زفر، ضرار ادعا کرد ارطاة فرزند اوست. زفر نیز ارطاة را به ضرار داد، ولی [[قوم]] زفر دوباره ارطاة را از ضرار گرفتند و به خانه زفر آوردند. بدین سبب، در نسبت ارطاة به زفر یا ضرار [[شک و تردید]] به وجود آمد و او را به مادرش منتسب کردند<ref>ابوالفرج اصفهانی، ج۱۳، ص۴۲؛ ابن کثیر، ج۹، ص۶۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۳۴.</ref>.