پرش به محتوا

آداب سخن: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲
جز
خط ۲: خط ۲:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[آداب سخن در قرآن]] - [[آداب سخن در حدیث]] - [[آداب سخن در تاریخ اسلامی]] - [[آداب سخن در معارف و سیره نبوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[آداب سخن در قرآن]] - [[آداب سخن در حدیث]] - [[آداب سخن در تاریخ اسلامی]] - [[آداب سخن در معارف و سیره نبوی]]| پرسش مرتبط  = }}


== مقدمه == [[صداقت]]''': از [[پیامبر]]{{صل}} [[روایت]] شده است که فرمود: در نظر من [[بهترین]] سخن آن است که راست‌تر باشد: {{متن حدیث|أحبّ الحديث إلىّ أصدقه}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۸۱.</ref>.
== مقدمه == [[صداقت]]''': از [[پیامبر]] {{صل}} [[روایت]] شده است که فرمود: در نظر من [[بهترین]] سخن آن است که راست‌تر باشد: {{متن حدیث|أحبّ الحديث إلىّ أصدقه}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۸۱.</ref>.


'''به [[حق]] [[سخن گفتن]]''': حق را بگو، هرچند تلخ باشد: {{متن حدیث|قُلِ الْحَقَّ وَ إِنْ كَانَ مُرّاً}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۲۱۰۱.</ref>.
'''به [[حق]] [[سخن گفتن]]''': حق را بگو، هرچند تلخ باشد: {{متن حدیث|قُلِ الْحَقَّ وَ إِنْ كَانَ مُرّاً}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۲۱۰۱.</ref>.
خط ۸: خط ۸:
'''[[چشم‌پوشی]] از سخن [[بیهوده]]''': در [[حدیث نبوی]] آمده است که از سخنان بیهوده [[چشم]] بپوش، سخنی که رفع [[حاجت]] کند تو را کفایت کند: {{متن حدیث|اتْرُكْ فُضُولَ الْكَلَامِ وَ حَسْبُكَ مِنَ الْكَلَامِ مَا تَبْلُغُ بِهِ حَاجَتَكَ}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۳۱.</ref>.
'''[[چشم‌پوشی]] از سخن [[بیهوده]]''': در [[حدیث نبوی]] آمده است که از سخنان بیهوده [[چشم]] بپوش، سخنی که رفع [[حاجت]] کند تو را کفایت کند: {{متن حدیث|اتْرُكْ فُضُولَ الْكَلَامِ وَ حَسْبُكَ مِنَ الْكَلَامِ مَا تَبْلُغُ بِهِ حَاجَتَكَ}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۳۱.</ref>.


'''[[عدم مداخله]]''': در حدیث نبوی آمده است که هرگاه دو تن آهسته سخن می‌گویند میان آنها داخل مشو: {{متن حدیث|إذا كان اثنان يتناجيان فلا تدخل بينهما}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۳۳۰.</ref>. در [[سیره]] [[پیامبر اسلام]]{{صل}} آمده است که [[حضرت]] سخن کسی را قطع نمی‌کرد، مگر اینکه [[باطل]] می‌گفت<ref>منتهی الآمال، ج۱، ص۵۵.</ref>.
'''[[عدم مداخله]]''': در حدیث نبوی آمده است که هرگاه دو تن آهسته سخن می‌گویند میان آنها داخل مشو: {{متن حدیث|إذا كان اثنان يتناجيان فلا تدخل بينهما}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۳۳۰.</ref>. در [[سیره]] [[پیامبر اسلام]] {{صل}} آمده است که [[حضرت]] سخن کسی را قطع نمی‌کرد، مگر اینکه [[باطل]] می‌گفت<ref>منتهی الآمال، ج۱، ص۵۵.</ref>.


'''پذیرش سخن حق''': سخن حق را از هر که شنیدی بپذیر، چه از کوچک و چه از بزرگ، اگرچه [[دشمن]] و [[بیگانه]] باشد: {{متن حدیث|اقبل الحقّ ممّن أتاك به من صغير أو كبير و إن كان بغيضا بعيدا}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۴۲۸.</ref>.
'''پذیرش سخن حق''': سخن حق را از هر که شنیدی بپذیر، چه از کوچک و چه از بزرگ، اگرچه [[دشمن]] و [[بیگانه]] باشد: {{متن حدیث|اقبل الحقّ ممّن أتاك به من صغير أو كبير و إن كان بغيضا بعيدا}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۴۲۸.</ref>.
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش