ابراهیم بن سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها

ابراهیم بن سفیان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۷

۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 == مقدمه ==
-از [[راویان امام رضا]]{{ع}}. وی از جمله راویان امام رضا{{ع}} بوده که افرادی چون [[حسین بن سعید]]، [[ابو محمد دهلی]] و [[محمد بن سنان]] از او [[روایت]] کرده‌اند<ref>أعیان الشیعة، ج۲، ص۱۴۰.</ref>. از وی دو روایت که به صورت مکاتبه با [[امام رضا]]{{ع}} است در کتب [[شیعی]] باقی مانده که هر دو درباره [[حج]] است: یکی مربوط به استفاده از ماده خوشبوکننده اذخر در شست‌و‌شو، که [[امام]] [[ناخشنودی]] خود را از آن بیان می‌دارد<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۵۷.</ref>؛ و دیگر به [[طواف]] زنی اشاره دارد که در شوط آخر از درون [[حجر اسماعیل]] گذشته است و امام به اعاده آن نظر می‌دهد<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۳۳۹، ج۲، ص۳۵۱؛ وسائل الشیعة، ج۱۲، ص۴۵۷؛ ج۱۳، ص۳۵۷.</ref>.
+از [[راویان امام رضا]] {{ع}}. وی از جمله راویان امام رضا {{ع}} بوده که افرادی چون [[حسین بن سعید]]، [[ابو محمد دهلی]] و [[محمد بن سنان]] از او [[روایت]] کرده‌اند<ref>أعیان الشیعة، ج۲، ص۱۴۰.</ref>. از وی دو روایت که به صورت مکاتبه با [[امام رضا]] {{ع}} است در کتب [[شیعی]] باقی مانده که هر دو درباره [[حج]] است: یکی مربوط به استفاده از ماده خوشبوکننده اذخر در شست‌و‌شو، که [[امام]] [[ناخشنودی]] خود را از آن بیان می‌دارد<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۵۷.</ref>؛ و دیگر به [[طواف]] زنی اشاره دارد که در شوط آخر از درون [[حجر اسماعیل]] گذشته است و امام به اعاده آن نظر می‌دهد<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۳۳۹، ج۲، ص۳۵۱؛ وسائل الشیعة، ج۱۲، ص۴۵۷؛ ج۱۳، ص۳۵۷.</ref>.
-گرچه [[روایات]] [[ابراهیم]] در کتب معتبر [[شیعه]] نقل شده، در کتب رجالی اطلاعات زیادی از او ارائه نشده است<ref>خاتمة المستدرک، ج۵، ص۱۵.</ref>، شاید به همین [[جهت]]، نامی از وی در کتاب [[مسند]] الامام [[الرضا]]{{ع}} نمی‌برد. [[صدوق]] طریق روایت خود را به او مورد قبول می‌داند و بر [[صحت]] داده‌اش نظر دارد و طبعاً روایاتش را مقبول می‌داند<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۵۰۶؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۵۲.</ref>، اما برخی از علمای معاصر طریق صدوق را [[ضعیف]] توصیف کرده‌اند<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۰۵.</ref>.
+گرچه [[روایات]] [[ابراهیم]] در کتب معتبر [[شیعه]] نقل شده، در کتب رجالی اطلاعات زیادی از او ارائه نشده است<ref>خاتمة المستدرک، ج۵، ص۱۵.</ref>، شاید به همین [[جهت]]، نامی از وی در کتاب [[مسند]] الامام [[الرضا]] {{ع}} نمی‌برد. [[صدوق]] طریق روایت خود را به او مورد قبول می‌داند و بر [[صحت]] داده‌اش نظر دارد و طبعاً روایاتش را مقبول می‌داند<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۵۰۶؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۵۲.</ref>، اما برخی از علمای معاصر طریق صدوق را [[ضعیف]] توصیف کرده‌اند<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۰۵.</ref>.
 از جمله کسانی که از وی روایت کرده است، [[حسین بن سعید اهوازی]]<ref>أعیان الشیعة، ج۲، ص۱۴۰.</ref>، از [[راویان]] [[ثقه]]<ref>الفهرست، طوسی، ص۱۵۰.</ref> است. به ادعای [[سید محسن عاملی]]، ابراهیم صاحب [[کتابی]] است که در [[من لا یحضره الفقیه]] مورد [[اعتماد]] [[شیخ صدوق]] قرار گرفته است<ref>أعیان الشیعة، ج۲، ص۱۴۰.</ref>، هر چند نامی از این نوشته در مشیخة شیخ دیده نمی‌شود.<ref>منابع: أعیان الشیعة، سید محسن بن عبدالکریم امین عاملی (۱۳۷۱ق)، تحقیق: سید حسن امین، بیروت، دار التعارف، ۱۴۰۳ق؛ خاتمة مستدرک الوسائل، حسین بن محمدتقی معروف به محدث نوری (۱۳۲۰ق)، تحقیق و نشر: مؤسسة آل البیت علیا لإحیاء التراث، قم، اول، ۱۴۱۶ق، الفهرست، محمد بن حسن معروف به شیخ طوسی (۴۶۰ق)، تحقیق: سیدمحمدصادق بحر العلوم، نجف، المکتبة المرتضویة، اول، ۱۳۵۶ق؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، علی بن محمد نمازی شاهرودی (۱۴۰۵ق)، تهران، شفق - حیدری، اول، ۱۴۱۲ق، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، سید ابو القاسم بن علی اکبر موسوی خویی (۱۴۱۳ق)، قم، مرکز نشر الثقافة الإسلامیة، پنجم، ۱۴۱۳ق؛ من لا یحضره الفقیه، محمد بن علی معروف به شیخ صدوق (۳۸۱ق)، تحقیق: علی اکبر غفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، دوم، ۱۴۱۳ق، وسائل الشیعة (تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة)، محمد بن حسن معروف به حر عاملی (۱۱۰۴ق)، تحقیق و نشر: مؤسسة آل البیت علا لإحیاء التراث، قم، اول، ۱۴۰۹ق.</ref><ref>[[زکیه سادات امیری|امیری، زکیه سادات]]، [[ابراهیم بن سفیان - امیری (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن سفیان»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]] ص ۳۴۶.</ref>