ابرهة بن صباح حبشی حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

از برخی [[روایات]] [[تاریخی]] به دست می‌آید ابرهه، در [[جنگ صفین]] از بزرگان [[سپاه معاویه]] بود. وی در خلال [[جنگ]] پیشنهاد کرد [[امام علی]] {{ع}} و [[معاویه]] با هم [[نبرد]] کنند؛ هر کدام [[پیروز]] شدند همگان به او بپیوندند. پیشنهاد وی مورد استقبال امام علی {{ع}} قرار گرفت و آن [[حضرت]] از این سخن ابرهه بسیار اظهار [[سرور]] کرد، ولی معاویه به انتهای صفوف [[سپاه]] رفت و ابرهه را به سبب این پیشنهاد [[سرزنش]] کرد. البته [[شامیان]] با اشاره به [[ترسیدن]] معاویه، ابرهه را در [[دین داری]]، [[خردورزی]] و [[استواری]] از همه [[برتر]] دانستند و ابرهه نیز با سرودن اشعاری، [[سخن]] خود را [[حق]]، و نظر معاویه را [[نادرست]] دانست <ref>منقری، ص۴۵۷-۴۵۸.</ref>.

بر پایه گزارشی دیگر، پسر وی، [[شمر بن ابرهه|ابو شمر]] یا [[شمر بن ابرهه]]<ref>برای اطلاع بیشتر، ر. ک: مدخل مربوط.</ref> به همراه عده‌ای از [[قاریان]] اهل [[شام]]، در [[روز]] پنجم از [[نبرد صفین]]، به [[امام علی]] {{ع}} پیوست <ref>منقری، ص۲۲۲؛ ابن ابی الحدید، ج۵، ص۱۸۰.</ref> که شاید [[ابرهه]] نیز در میان آنان بوده باشد. به [[روایت]] [[صعصعة بن صوحان]]، ابرهه پس از اشاره به ویژگی‌های [[یزید بن اسد بجلی]]، [[خطبه]] وی را در میان [[سپاه شام]] نقل کرده است<ref>منقری، ص۲۴۱؛ ابن ابی الحدید، ج۵، ص۱۹۳.</ref>. نیز [[ابوموسی اشعری]] در گفتگوی خود با [[عمرو بن عاص]] بر سر واگذاری امر [[حکومت]]، ابرهه را از نظر [[شرافت]] و [[دین‌داری]]، از [[معاویه]] شایسته‌تر دانست<ref>منقری، ص۲۴۱؛ دینوری، ص۱۹۹؛ ابن ابی الحدید، ج۲، ص۲۵۳.</ref>.

از [[زمان]] درگذشت ابرهه، اطلاعی در دست نیست. تنها بر مبنای یک گزارش می‌توان احتمال داد وی تا سال ۶۵ زنده بوده است. در این گزارش آمده که [[زوف جیشانی]]، جد [[زرعة بن عمرو]]، از [[أکدر بن لحمام]] [[صحابی]]<ref>م. ۶۵؛ ر. ک: مدخل اندر بن حمام.</ref> شنید که به ابرهه می‌گفت: [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل کرده که ابن زرقاء - [[مروان بن حکم]] - [[منافق]] [[خبیث]] است<ref>ابن یونس، ج۱، ص۱۸۷-۱۸۶.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابرهة بن صباح حبشی حمیری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۰۴-۱۰۵.</ref>