ابوسوید عبدی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
نامش معلوم نیست<ref>ابن حجر، تعجیل، ص۴۹۳.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۱۶۹.</ref> او را در شمار مخضرمین آورده است. بیشتر منابعی که از او یاد کردهاند، به ماجرای [[دیدار]] او با [[عبدالله بن عمر]] بسنده کردهاند. ابوسوید میگوید: برای دیدار عبدالله بن عمر با عدهای به [[خانه]] او رفتیم، اجازه دادن ابن عمر برای دیدارش طولانی شد. به هنگام [[انتظار]] بر در خانه ابن عمر، روی سنگی که در کنار خانه بود رفته، داخل خانه او را نگاه کردم. ابن عمر متوجه نگاه من شد و به وقت دیدار پرسید: کدام یک از شما سر در خانه من کشیدید؟ گفتم: من. گفت: به چه دلیل نظر در خانه مرا [[حلال]] شمردی؟ گفتم: تعمدی نبود. به دلیل طولانی شدن اجازه ورود و انتظار زیاد نگاه کردم. سپس سؤالاتی از او کردند که در پاسخ آنان گفت: از [[رسول خدا]]{{صل}} شنیدم که فرمود: {{متن حدیث|بُنِيَ الإِسْلامُ عَلَى خَمْسٍ: شَهَادَةِ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَإِقَامِ الصَّلاةِ، وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ، وَالْحَجِّ، وَصَوْمِ رَمَضَانَ}}؛ ابوسوید میگوید: به ابن عمر گفتم: درباره [[جهاد]] چه میگویی؟ گفت: {{متن قرآن|وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ}}<ref>«و هر کس بکوشد تنها برای خویش میکوشد» سوره عنکبوت، آیه ۶.</ref><ref>احمد بن حنبل، ج۲، ص۹۳؛ ابن ابی شیبه، ج۶، ص۲۰۲؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۹.</ref>؛ [[حدیث]] {{متن حدیث|بُنِيَ الإِسْلامُ}} از راههای مختلفی از ابن عمر نقل شده است، اما عبارت {{متن قرآن|وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ}}؛ در [[حدیث]] ابوسوید اضافه شده است. [[البانی]] گفته است: ابوسوید و [[برکة بن یعلی تیمی]] که این [[روایت]] را از طریق ابن عمر نقل کردهاند، شناخته شده نیستند<ref>البانی، ج۳، ص۲۴۹؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۹.</ref>. ابن حجر در مدخل جداگانهای، از ابوسوید دیگری نام برده، او را غیر از ابوسوید عبدی دانسته، به [[صحابی]] بودنش تصریح کرده و او را در قسم اول از کتاب خود آورده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۶۵.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوسوید عبدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۶۵.</ref> | نامش معلوم نیست<ref>ابن حجر، تعجیل، ص۴۹۳.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۱۶۹.</ref> او را در شمار مخضرمین آورده است. بیشتر منابعی که از او یاد کردهاند، به ماجرای [[دیدار]] او با [[عبدالله بن عمر]] بسنده کردهاند. ابوسوید میگوید: برای دیدار عبدالله بن عمر با عدهای به [[خانه]] او رفتیم، اجازه دادن ابن عمر برای دیدارش طولانی شد. به هنگام [[انتظار]] بر در خانه ابن عمر، روی سنگی که در کنار خانه بود رفته، داخل خانه او را نگاه کردم. ابن عمر متوجه نگاه من شد و به وقت دیدار پرسید: کدام یک از شما سر در خانه من کشیدید؟ گفتم: من. گفت: به چه دلیل نظر در خانه مرا [[حلال]] شمردی؟ گفتم: تعمدی نبود. به دلیل طولانی شدن اجازه ورود و انتظار زیاد نگاه کردم. سپس سؤالاتی از او کردند که در پاسخ آنان گفت: از [[رسول خدا]] {{صل}} شنیدم که فرمود: {{متن حدیث|بُنِيَ الإِسْلامُ عَلَى خَمْسٍ: شَهَادَةِ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَإِقَامِ الصَّلاةِ، وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ، وَالْحَجِّ، وَصَوْمِ رَمَضَانَ}}؛ ابوسوید میگوید: به ابن عمر گفتم: درباره [[جهاد]] چه میگویی؟ گفت: {{متن قرآن|وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ}}<ref>«و هر کس بکوشد تنها برای خویش میکوشد» سوره عنکبوت، آیه ۶.</ref><ref>احمد بن حنبل، ج۲، ص۹۳؛ ابن ابی شیبه، ج۶، ص۲۰۲؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۹.</ref>؛ [[حدیث]] {{متن حدیث|بُنِيَ الإِسْلامُ}} از راههای مختلفی از ابن عمر نقل شده است، اما عبارت {{متن قرآن|وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ}}؛ در [[حدیث]] ابوسوید اضافه شده است. [[البانی]] گفته است: ابوسوید و [[برکة بن یعلی تیمی]] که این [[روایت]] را از طریق ابن عمر نقل کردهاند، شناخته شده نیستند<ref>البانی، ج۳، ص۲۴۹؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۹.</ref>. ابن حجر در مدخل جداگانهای، از ابوسوید دیگری نام برده، او را غیر از ابوسوید عبدی دانسته، به [[صحابی]] بودنش تصریح کرده و او را در قسم اول از کتاب خود آورده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۶۵.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوسوید عبدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۶۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |