ابوعمرو بن مغیث: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن مغیت از تیره [[اسلم]] و [[مدنی]] است و در [[سند]] روایتی ([[عطاء بن ابی مروان]]، از پدرش از جدش = ابن مغیث) قرار گرفته که بر اساس آن، [[رسول خدا]] {{صل}} هنگام ورود به هر شهری، [[برکت]] و خوبی آن را از [[خداوند]] می‌خواست و از گزند آن، [[مردم]] آنجا و آنچه در آن است، به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد. [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۲۳۹.</ref> این [[روایت]] را از [[نسائی]] از [[ابن اسحاق]] نقل کرده، آن را مستند [[صحابی]] بودن ابن مغیث قرار داده و در قسم اول از او یاد کرده است. طبق خبری مشابه که [[بیهقی]]<ref>بیهقی، ج۵، ص۲۵۳.</ref> آن را [[ضعیف]] شمرده. او این [[دعا]] را هنگام حرکت رسول خدا {{صل}} به سوی [[خیبر]]، یا دیدن خیبر <ref>ابن اثیر، ج۵، ص۲۳۵.</ref> شنیده که [[همراهی]] وی را در آن [[نبرد]] می‌رساند.

در مجموع، تصحیف‌های متعددی مانند "ابو" به "ابن"، "مغیث" به "معتب" و همچنین اضافه شدن سعید بن عطاء به سند، دامنه [[اختلاف]] را شدت بخشیده، به گونه‌ای که [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۲۳۵.</ref> حتی در لفظ معتب دو ضبط آورده: [[غیب]] را نظر [[محمد بن جریر طبری]]، و معتب را نظر دیگران دانسته است. اما مزی<ref>مزی، ج۳۴، ص۲۷۸.</ref> می‌گوید: [[طبری]] در کتاب [[اسماء]] من روی عن النبی {{صل}} نام وی را مغیث دانسته است. از این رو، به نظر می‌رسد ابوعمرو بن مغیث، عبدالرحمان بن مغیث، مغیث بن عمرو و معتب بن عمرو یکی باشند. در هر صورت، وی از [[کعب الاحبار]] از [[صهیب]] نقل کرده<ref>نسائی، ج۶، ص۱۴۰؛ طبرانی، الدعاء ص۴۲۷.</ref> که در این صورت، [[روایت]]، مرسل و او [[تابعی]] خواهد بود<ref>ر. ک: ابن حبان، ج۷، ص۲۵۳؛ مزی، ج۱۷، ص۴۲۲ و ج۲۰، ص۱۰۳.</ref> و عجلی، به تابعی بودن وی تصریح کرده است<ref>مزی، ج۳۴، ص۲۷۸.</ref>. شخصی به نام ابوعمرو بن مغیث، جز در کتاب الاصابه یافت نشد.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعمرو بن مغیث»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۵۵.</ref>