ابومالک اشجعی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۱۳.</ref> او را در شمار صحابه‌ای یاد کرده که پیش از [[فتح مکه]] [[مسلمان]] شدند. دو [[حدیث]] از وی نقل شده است: یکی درباره [[خیانت]] در [[تصرف]] [[زمین]] دیگران<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۱۳؛ احمدبن حنبل، ج۴، ص۱۴۰.</ref> و دیگری درباره چهار ویژگی [[دوران جاهلیت]] {{عربی|"الفخر في الأحساب والطعن في الأنساب والاستسقاء بالنجوم و النياحه"}} است که در [[امت]] [[رسول خدا]] {{صل}} ادامه [[حیات]] می‌دهند. [[حدیث]] دوم هر چند در برخی منابع مانند [[بخاری]] <ref>بخاری، ص۶۷.</ref> از ابومالک اشجعی دانسته شده، اما در بیشتر منابع، از ابومالک اشعری (نه اشجعی) نقل گردیده است<ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص۳۴۲؛ مسلم، ج۳، ص۴۵؛ ابن ابی شیبه، ج۳، ص۲۶۳؛ حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۸۱؛ بیهقی، ج۴، ص۶۳.</ref>. در میان [[تابعین]]، فرد شناخته شده‌ای با کنیه ابومالک اشجعی با نام [[سعد بن طارق اشجعی]] وجود دارد که [[راوی]] تعداد بسیاری حدیث است. وی [[کوفی]] است و در [[صحابی]] نبودنش اتفاق است <ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص:۳۰۸.</ref><ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابومالک اشجعی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۹۲.</ref>